- 6 Aralık 2010
- 2.958
- 2.041
- 398
- 30
- Konu Sahibi cheryblossommm
- #1
Kızlar merhabalar güzel bı hafta sonu diliyorum hepinize 
Biz eşimle lisede tanışıp sonra iş güç halledip severek evlendik 6 yıldır evliyiz. Bı çocuğumuz var 2 yaşında. Ailesiyle aram ne iyi ne kötü aslında aram yok. hiç beni ne ararlar ne sorarlar.ne de kötü iyi günümde yanımda olurlar. Sadexe para lazım olunca ararlar eşimi. Kardeşleriyle de ilişkisi bu şekilde .özledim napiyosun diye kimse kimseyi arayıp sormuyor. Watsap grupları var mesela beni yıllardır almadılar.alindigimi söyledim yine almadılar :) çocuğumla hiç ilgilenen özleyen yok. ne bir destekcim ne de kötü günümde yardım eli uzatır dediğim bı yakınım yok aileden . Eşimle de evlendigimizden beri iletişim problemimiz var.ben çok konuşan bı insan değilim asla.ama eşimin hiç bana tahammülü yok.bi soru sordu duymadım ikinciye sordum diyelim hakaretlerle üf püf niye duymadın diye azar yiyorum çocuk gibi . Kendimi her açıdan değersiz hissediyorum.mesela eşime bı video ,romantik bı söz atarım asla bakmaz cevap bile vermez bana.ne doğum günüm kutlanir ne evlilik yıldönümünü yıllardır.bense eşimi seviyorum o da öyle odun deyip hep esgectim şimdiye kadar. Fakat son zamanlardaki iletişimsizliği sabah bi günaydın bile demeyişi , yatağa benden saatler sonra gelip uyumadan önce gelince bana sarıl dememe rağmen bı sarilmayişi bı öpmeyişi beni çok üzüyor.bu evlilik için çok mücadele ettim .ta ilk günden beri afedersiniz herkul gibi kadın işi olsun erkek işi olsun maddi manevi her yükü sirtlandim. çok fazla değersizlik hissi hakim üstümde.anksiyete krizleri yaşıyorum sık sık.karadenizli elalem ne der sürekli kocanı idare et diyen eşim asik suratli olduğunda ona naptın diyen bı ailem var. Ben bu düzeni nasıl bozarım. bana tecrübeli akıllardan fikir bekliyorum. Sizi seviyorum
Biz eşimle lisede tanışıp sonra iş güç halledip severek evlendik 6 yıldır evliyiz. Bı çocuğumuz var 2 yaşında. Ailesiyle aram ne iyi ne kötü aslında aram yok. hiç beni ne ararlar ne sorarlar.ne de kötü iyi günümde yanımda olurlar. Sadexe para lazım olunca ararlar eşimi. Kardeşleriyle de ilişkisi bu şekilde .özledim napiyosun diye kimse kimseyi arayıp sormuyor. Watsap grupları var mesela beni yıllardır almadılar.alindigimi söyledim yine almadılar :) çocuğumla hiç ilgilenen özleyen yok. ne bir destekcim ne de kötü günümde yardım eli uzatır dediğim bı yakınım yok aileden . Eşimle de evlendigimizden beri iletişim problemimiz var.ben çok konuşan bı insan değilim asla.ama eşimin hiç bana tahammülü yok.bi soru sordu duymadım ikinciye sordum diyelim hakaretlerle üf püf niye duymadın diye azar yiyorum çocuk gibi . Kendimi her açıdan değersiz hissediyorum.mesela eşime bı video ,romantik bı söz atarım asla bakmaz cevap bile vermez bana.ne doğum günüm kutlanir ne evlilik yıldönümünü yıllardır.bense eşimi seviyorum o da öyle odun deyip hep esgectim şimdiye kadar. Fakat son zamanlardaki iletişimsizliği sabah bi günaydın bile demeyişi , yatağa benden saatler sonra gelip uyumadan önce gelince bana sarıl dememe rağmen bı sarilmayişi bı öpmeyişi beni çok üzüyor.bu evlilik için çok mücadele ettim .ta ilk günden beri afedersiniz herkul gibi kadın işi olsun erkek işi olsun maddi manevi her yükü sirtlandim. çok fazla değersizlik hissi hakim üstümde.anksiyete krizleri yaşıyorum sık sık.karadenizli elalem ne der sürekli kocanı idare et diyen eşim asik suratli olduğunda ona naptın diyen bı ailem var. Ben bu düzeni nasıl bozarım. bana tecrübeli akıllardan fikir bekliyorum. Sizi seviyorum
