Eşimin ilk evliliğinden kızının mezuniyetine gitmeli miyim

O yavrucagin sizi sevmesinin guzelligini mi desem
Sizi gorunce sevinmesini mi desem
Esinizde nasil degerli bir yeriniz var da kendisinden simdilik tek parca olan kizinin annesi artik suz olun istiyo bunun guzelligini mi desem
Esiniz size ne kadar deger veriyo ve seviyo bunu mu desem
Esiniz ayni zamanda ailenize nasil deger veriyo onlari nasil kutsal goruyo bunun guzelligini mi anlatsam
Daha neler neler siralayabilirim

Oyle bir ese sahip oldugunuz icin cok sanslisiniz
Esiniz geldiginde yapmaniz gereken tek sey ona sarilip ne kadar sevdiginizi soylemeniz
Bunca degerleri tasiyan kalbi kirmayin bence
Sozlerinin altindaki gizli guzellikleri gorun
 
madem çocuk da istemiş gitmenizi ,ben olsam giderdim..ama ailenizin gelmesi çok saçma...gelecek bir aile varsa o da eşinizin anne babasıdır..ki onlar d agelmiyorlarmış..
dedikodu olur diyorsunuz ya ,siz gittiniz diye değil anne babanıızı da getirdiniz diye olabilir sadece,ki dediğim gibi gereksiz.
 
Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.

Neden gitmiyorsun?

Gitmelisin çünkü o da artık senin bir evladın.

Eşin de sizin bir aile olduğunuzu belki karşı tarafa göstermek istiyor olabilir.

Sanane kadından ve ailesinden.

Sen eşinin ve çoçuğunun yanında ol.
 
ben nedense abartı bulmadım kaygılarınızı, çocuk büyütmek o kadar zor ki, duygu dünyasında ne yaşıyor bilemiyorsunuz, ve onu kırmak istemiyorsunuz.
bir yandan da ilk kez bir araya geleceğiniz için tereddüttesiniz.
bir şekilde bu olacaktı ama, bu güne kısmetmiş deyip o gün biraz kafayı boşaltıp gitmek gerekir diye düşünüyorum.
Ortam müsaitse aileniz de katılsın, değilse katılmasınlar.
ama 50 kişilik organizasyon demişsiniz, zaten her öğrencinin tek ebeveyni gelse o kadar olur, o konuda emin misiniz?
 
gitmelisiniz ama orda olması gerekenler sizin anne babanız değil çocuğun babaannesi ve dedesi o kısmı saçmalık eşiniz baskın görünmenizi istiyor sanırım hani eşim ve ailesi çocuğumu sahiplendi imajı vermek istiyor muhtemelen ama yanlış düşünüyor orada gururu kırılabilecek birde çocuğun ÖZ annesi var.Siz ne kadar iyi olursanız olun Allah razı olsun maşallah güzel bağrınıza basmışsınız ama hakikaten kırılabilecek bir annenin var olduğunu bilmek gerek...nasıl ayrıldıkları hiç mühim değil.
 
Herkese ayrı ayrı tek tek teşekkür ederim.Beni yaralayan yorumlar da oldu anlaşıldığım için huzur bulduklarım da oldu.En yaralayan yorum "adamın çocuğu vardı bilmiyor muydun"evet biliyordum.Ben çocuktan rahatsız değilim ki asla.25 yaşında evlendim ve üç ay sonra eşim kollarımda vefat etti.32 yaşıma dek başka hiç bir erkek arkadaşım olmadı hep bir yas sürecinde kendi hayatımdaydım taa ki eşimi tanıyana dek.Öyle iyiydi ki.6 ay içinde evlendik.Evlenme teklifini bana kızk "babamla evlenir misin "diye birlikte topladıkları papatyalarla yaptı.Bu asla ınutmayacağım bir anı."Yaptığın iyilikler sana kalsın"tarzı yaklaşım olmuş.Ben üvey olarak görmüyorum asla hem de onu vurgulamak adına örnekler verdim.Böyle şeyleri ne eşime ne çevreme ne kızımıza asla hatırlatmam söz konusu değil.Beni burada kimse tanımaz bilmez bazı örneklerle işin iç boyutunu anlatmaya çalıştım ki beni daha iyi anlayabilesiniz.Eşime gelince gerek kendi ailesiyle gerek benim ailemle iyi geçinen bir evlat.Benim anne babama çok düşkün.Ayırmıyor kendi ailesinden inanın ki.O yüzden onlarında gelmesini istedi.Annem itiraz edince küstü kırıldı sitem etti gözleri doldu.Kadın bir şey diyemedi buna karşılık.çocukları sınıfta 14 kişi.Yaşadıkları yer çok küçük bir yer herkes herkesi tanıyor.Çocuklar hariç 50 kişi gelir diye duyum aldım öğretmenlerinden eşim aracılığıyla.Elbette ki diğer öğrencilerin kiminin teyzesi kiminin halası kiminin dedeleri mutlaka orada olacaklar biliyoruz bunu.Şimdi yıllar önce 25 yaşlarıma döndüğüm de bir gün evleneceksin ve aylar geçmeden dul kalacaksın ve ilerde bir çocuğu olan biriyle evlenceksin deseler bu benim hayatım olamaz derdim.Hayat bu insan yaşayabiliyor.Ben kimsenin arasına girmedim çocuğu olan biriyle evleyim ama bazen hassasiyet gösterdiğimiz olaylarda bile "evlenmeydin"tepkisi almak aklımızın ucuna gelmezdi.Çünkü derdim çocuğun varlığı asla değil hatta iyi ki var.Anlaşılmak istediğim nokta benim ailemin gelmesi çok saçma ve eşim bunu anlamıyor.diğeri ise bana sevgi doluyken annesinden çok çekinen ve onun yanında benle tlfda dahi konuşmaktan çekinen bir evlat var ki o da ben de arada deredeyiz.Beni hem çağardı hem geleyim istiyor hem annesinden çekiniyor onu da üzer mi bu durum diye çocuk aklıyla(ki hertür hakkı kendi saf dünyasında kimbilir neler düşünüyor)Ben gitmekle çocuğa zarar mı veririm yoksa bu durumu aşmamızı mı sağlarım bilemiyorum ondan danıştım sizlere.Çok zor bir durum evkisin eşin harika biri,her an sana destek senden eşim olarak yanında olmanı istiyor kızı da öyle ama çocum çekiniyor belli hareketlerinden.Ben wc ye bile gidemem derken en çok gözükmeyin de yavrumda gerilmesin hissiyle yazdım o an içimden geçirdiğimi.Belki komik haklısınız ama o an yaşarken bazı gel git araf duyguları gülünç gelmiyor yaşananlar.Ben hepimiz için hassas nokta nasıl olur derdindeydim.Yardımlarınız için çok teşekkür ederim.
 
bence eşinin yanında olmalısın oradaki herkes ne kadar iyi bir eş kocasını yanlız bırakmamış ve ne kadar iyi bir anne olmuş ki gelmiş buraya diye bakarlar sana yuva yıkan kadın değilsin ki kötü kötü baksınlar ...
ayrıca ilk eşinizi kaybetmiş olmanıza çok üzüldüm allah rahmet eylesin
 
Senin gitmen güzel olur da
anne ve baban ne alaka
o kısmı hiç anlayamadım.
Bence onlar gelmesinler gerçekten saçma olur annen haklı.
 
Bu haftasonu mezuniyet elbisesini ayakkabısını bile gidip beraber aldık mağaza mağaza dolaşıp.(Üveylik asla söz konusu olamaz ben kendi evladım gibi davranıyorum her zaman her koşulda hatta arada başkalarının yanında bana soğuk davransa bile :) )Gerçi annesi beğenmemiş fotoğraf attınca tlfdan.Ama yakından görünce o da çok beğenmiş.Annem babam eşimin ailesi gelmiyorken ya da ilk eşin anneannesi banannesi o gece orada değilken gitmelerini abes buldular o konuda haksızlık edemem.Yoksa onlarda torunları gibi sevip her zaman üzerine titriyorlar inkar edemem.

arkadaşım anne ve babanın gelmesi saçma olmuş ama belli ki eşin onları ailesi gibi görüp benimsiyor o sebeple istiyor.
senin bu durumda yapacağın şey oraya kesinlikle gitmek. çocuk bunu istemiş, eşin de karısını yanında istiyor. ama hem çocuğu hem ilk eşi rencide etmemek adına ne yap et eşini anne ve babanın gelmemesi için ikna et.
gittiğinde de yerin dibine girecek bir durum yok ortada. dünya üzerinde tonla insan 2. evliliğini yaşıyor. ne mutlu ki sana sen o evlilikten olan çocukla samimi ve güzel bir bağ kurmuşsun. bununla gurur duymalısın.
 
Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
git beee
 
Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
benim dogumuma KV gelmedi ve bunu asla unutmam o da sen benim mezuniyetime gelmedin diyebilir sen yaklaşmaya çalıştıkça kaçabilir bence git o bir çocuk annesi babası yarılmış bir çocuk yetim say öksüz say ve git
 
Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
Ayni durumdayiz esiminde 10 yasinda oglu var ilk evlkliginden, ilk esi ile anlasarak ayrilmis haftasonlari oglan bizde kaliyor ama biz karsilikli olarak mesafeliyiz birbirimize, gecen mezuniyeti vardi babasi yalniz gitti, beni cagiran olmadi zaten anneside haliyle oradaydi, halalari da gitmis zaten yemekli eglenceli kep torenli bir mezuniyet olmus videolarini izledim..
Ben gitmedim, cagirilmadim da ama cagirilsamda gitmezdim neden eski esle ayni ortamda olupta tadimi kacirayim ki??? Siz iyi yaklassaniz bile annesi varken size zaten yanasmaz ebeveyn olan siz degilsiniz sahiplenseniz de asla kendi evladiniz gibi olmaz o da bir anne varken sizi sadece abla olarak gorur ama yeri gelir her iki taraf icinde birbirleri yabanci olur...
Bence gitmeyin, babasi gitsin yaninda olsun kutlama bitince gelir sonra siz bir yemek yiyerek yada bir hediye alarak vs kutlarsini, mezuniyetini...
 
Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
ya annen bildiğin fesat davranıyor. adam seni de anneni de alıp nispet yapmak istemiş. ne demek benim ne işim var orada
 
Bence sizi nezaketen çağırmış kız, Annesi oradayken sizinle tedirgin olacak belli sizde tedirgin olacaksınız kalbinin sesini dinle ağır basan tarafa uy... gitmek istemiyorsan bahane arama...
 
Geçenlerde bir arkadaşım evlendi ve babasının yeni karısı gelmedi, sırf annesi istemedi diye. Bana tam tersi o tuhaf geldi açıkçası. Ne olursa olsun yeni eşte aileden ve gelmesi gerekir. Asıl gelmeseniz tuhaf durur bence.
Açıkçası ben yeni eşin bu duruma üzüldüğünü dahi düşündüm içten içe arkadaşıma da kızdım çağırmadı düşüncesizlik etti diye.
Siz de bu tip bir durum da yok ne güzel. Bence gidin. Ne güzel kızınızla da aranız iyiymiş. Asıl mesafeli ama iyi ilişkiler iyi gelir ona.
 
Aynı durumdayız.Benim eşimin de ilk evliliğinden iki kızı var ama yaşları büyük üniversite çağındalar.Şimdilik bizim bu şekilde bir mezuniyet görüşmemiz olmadı henüz 3 yıllık evliyiz biz de sizin gibi ama olsaydı ve beni isteselerdi mutlaka giderdim seve seve.
Sadece sizin anne ve babanız da neden geliyor o kısmı anlamadımSiz ve eşiniz gitse olmaz mı onların gelmesi saçma gibi geldi bana ?
 
Siz bu konuyu bu kadar önemserseniz eger herkes gerilir. Rahat bırakın kendinizi. Esinizi de o kızı da kırmayın. Yasanmis bitmis her şey. Bir çocuğun gönlünü hevesini kırmayın. Ve kendiniz gibinolun, rahat olun gerilmeyin. Cok guzel gececek insallah
 
ben takmazdım kafaya insanlar nasıl bakacak diye ben eşimin yanında olucağım bundan da onur duyarım
eşin için gittiğini düşün onun hatrı ve sevdiğin kız için varsın olsun ailesi artık o kapı kapalı
evlenirken bu durumları da düşünmeliydiniz
 
Back
X