• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ilk evliliğinden olan çocuklarıyla benim çocuklarım arasındaki sorun...

Bende konulara gelip, eleştiri yapan diğer yorum sahiplerine ayar verenlere anlam veremiyorum. Ve bu ayarları, kendileride başka konularda konu sahiplerini haksız bulup eleştiri yaptıklarında, kendilerine vermelerini tavsiye ediyorum. Hayat iki dudağınız arasında değil, illa sizin haklı gördüğünüz haklı, haksız gördüğünüz haksız diye bir şey yok. Bakış açısı diye bir şey var... :ssz:
 
Bende konulara gelip, eleştiri yapan diğer yorum sahiplerine ayar verenlere anlam veremiyorum. Ve bu ayarları, kendileride başka konularda konu sahiplerini haksız bulup eleştiri yaptıklarında, kendilerine vermelerini tavsiye ediyorum. Hayat iki dudağınız arasında değil, illa sizin haklı gördüğünüz haklı, haksız gördüğünüz haksız diye bir şey yok. Bakış açısı diye bir şey var... :ssz:

Lafı ağzımdan aldın biliyo musun? Yazdım, yazdım sildim. Hadi dedim elmayra, 80 pointin var kapa ceneni otur :1:

Konusahibi gaza geliyo, bi saldırıyo, konular güme gidiyor.

Ben baslıktan rahatsız olurum, sen olmazsın. Ben karar mercii değilim ki rahatsız olduğumda herkes olsun.
 
Eski eşiniz çocuklu olan bir bayanla evlense. Ve çocuklarınızı babasının yanına tatile gönderseniz. Ve üvey anneleri sizin gibi düşünse. Üvey annelerine davranışından dolayı hak verir misiniz?

Ben onlari uzmuyorum ki,kalplerinide kirmiyorum zaten oyle seytani bir insan degilim,Cocuklarimi uzmelerine katlanamiyorum.
 
İlk olarak bir yıl 12 aydır. Siz iki ay eşinizin çocuklarına tahammül edemiyorsunuz ama o kalan 10 ay sizin çocuklarınızla yaşıyor. :31:

İkincisi sandığınızın aksine bir hafta da 7 gün 10 değil.

Başta da belirttiğiniz gibi onlar ergenlik çağında ve normal ailelerde dahi o yaş grubunda çok büyük sorunlar yaşanabilirken dağılmış ailelerin çocuklarından çok normal tepkiler beklememelisiniz.

Biraz anlayış.
:20:

Ben onlara anlayisliyim zaten,kalplerini kirmam kiramam veya onlari uzemem,ama neden onlarin benim cocuklarimi uzmesine ve beni 8.5 aylik hamileyken hizmetci gibi kullanmalarina izin vereyim uzuldum kizdim ve sizin ile paylastim,Aile olunacaksa bu sekilde mi olunmali?Onlar benim cocuklarimi beni her gun uzsun ben sadece uvey annelik lakabi almayim diye herseylerine evet mi diyim?Diyorumda zaten.Ama onlar beim cocuklarimi arabada bile istemiyor,cocuklarimi seytan diye cagiriyor.
 
Allah o çocuklara bilinç size sabır yuvanıza huzur versin.... kimseninde huzurunu alıp yuvasını dağıtmasın Rabbim hiç bi yavru hiç bi ana baba böyle düşnmek zorunda kalmasın... Allah yardımcınz olsun ve kısa zamanda sizi birbirinize ısındırıp --BİZ--- yapsın Allah...
 
Lafı ağzımdan aldın biliyo musun? Yazdım, yazdım sildim. Hadi dedim elmayra, 80 pointin var kapa ceneni otur :1:

Konusahibi gaza geliyo, bi saldırıyo, konular güme gidiyor.

Ben baslıktan rahatsız olurum, sen olmazsın. Ben karar mercii değilim ki rahatsız olduğumda herkes olsun.

Konu basliginda yanlis yazdigimin farkindayim,size bende katiliyorum.Elestirelerede acigim arkadaslar.Ama kalp kirarak beni tanimadan agirca yapilan yorumlar beni uzdu acikcasi.Ben kotu bir insan yada anne degilim,evet uvey anneyim,turkcede ikinci esin cocuklarina uvey evlat denir,ben esimin cocuklarinin kalbini hic kirmadim kirmamda sadece neden benim ve cocuklarimi bu kadar asice ,kalpsizce kirip uzmerine kizgin ve kirginim,kafam karisti,ben aile olmak istedim ben verdikce sevgi ilgi alaka onlar bana ve cocuklarima saldirdi.Ben hala suskunum,ve hala ilgi alakali .Sizin ile derdimi paylastim diye,bu demek olmuyor ki ben uvey cocuklarimi uzup onlara evde iskence yapiyorum.Cok yanlis anlasildim.Cok uzgunum.
 
Konu basliginda yanlis yazdigimin farkindayim,size bende katiliyorum.Elestirelerede acigim arkadaslar.Ama kalp kirarak beni tanimadan agirca yapilan yorumlar beni uzdu acikcasi.Ben kotu bir insan yada anne degilim,evet uvey anneyim,turkcede ikinci esin cocuklarina uvey evlat denir,ben esimin cocuklarinin kalbini hic kirmadim kirmamda sadece neden benim ve cocuklarimi bu kadar asice ,kalpsizce kirip uzmerine kizgin ve kirginim,kafam karisti,ben aile olmak istedim ben verdikce sevgi ilgi alaka onlar bana ve cocuklarima saldirdi.Ben hala suskunum,ve hala ilgi alakali .Sizin ile derdimi paylastim diye,bu demek olmuyor ki ben uvey cocuklarimi uzup onlara evde iskence yapiyorum.Cok yanlis anlasildim.Cok uzgunum.

Samimiyetinize inanıyorum. Biz sizi tanımadığımız icin yazdığınız dört harf bizi derinden etkiledi.

Sanırım onları benimseyemediğiniz. Kendi evlatlarınız ayın yarısını sizinle gecirebiliyorken o cocuklar babalarıyla yılın 2 ayı bir araya gelebiliyor. Lütfen destek olun, köprü vazifesi görmeye, iyi bir abla olmaya gayret edin. Hosgörülü olabilirseniz belki onları da kazanabilirsiniz.
 
sanırım hamile olmanızdan kaynaklı stres,yorgunluk vs gibi durumlardan dolayı bazı şeyler gözunuze daha çok batmış...
ama çogu insan o cocukların yaptıklarından rahatsız olabilirdi.
kendi kanınızdan olmadığı içinde bu durumları hazmedemiyorsunuz.
güzellikle bu şekilde yapmamalarını söyleyin,annesi eğitememişse siz bazı davranışları aşılamaya çalışın.hoş yaşları da bayagı var.ergenlığe gelmiş çocuklar...laf dinlemezler,diklenebilirler...ama siz sabır gösterirseniz ,kazanırsınız...
çocuklarınızla beraber ortak bir şeyler yapmaya yöneltin.
ne bilim hep beraber bir şeyler yapın.birbirlerine alıştırın.düşmanı değilde kardeş olduklarını hatırlatın.
 
baskasınınn gülü sana gül kokarmı ıllakı kkokmaz kendı evladın gıbı olmaz kendı yavrun ne yaparsa yapsın kızmasın fakat baskası oldumu iş degısır aslında kontrol sende bılıyormusun stres yapcagına madem onlar dagınık kuralları sen ogret onlar geldıklerı zmn sen kendı cocuklarını babalarına yolla bıraz boylece ara yumusar belkı ayrıca baslıkta hos deıl kusura bakma uvey olablırler ama onlarda sevgıye muhtac
 
Samimiyetinize inanıyorum. Biz sizi tanımadığımız icin yazdığınız dört harf bizi derinden etkiledi.

Sanırım onları benimseyemediğiniz. Kendi evlatlarınız ayın yarısını sizinle gecirebiliyorken o cocuklar babalarıyla yılın 2 ayı bir araya gelebiliyor. Lütfen destek olun, köprü vazifesi görmeye, iyi bir abla olmaya gayret edin. Hosgörülü olabilirseniz belki onları da kazanabilirsiniz.

Canim benim,onlar beni cok seviyor zaten ,bende onlari seviyorum,tek problem benim cocuklarim etrafta oldugu surece problem cikiyor,cocuklarimi aksam sofrasinda bile istemiyorlar,hareketleri tavirlari,sozleri ile bunu gosteriyorlar,esim bana ve cocuklarima yapilan haksizligin farkinda,ben cocuklarimla konustum,odalarindan bile cikmiyorlar,hergun yayinti bulasik yikamaktan canim cikti.Benim ve cocuklarimin kalbi kirildi,ben kizginim.Onlara tek kelime etmedim kalplerini kirmadim.ne surat yaptim nede kotu bir soz soyledim.Kiramam onlari zaten onlar daha cocuk,ama nasil bu sekilde aile olunur?Bende anneyim,bende cocuklarimi koruacagim elbet,Dengeyi kuramadim.Ne yapacagimi bilemedim,o yuzden buraya yazdim zaten.Yanlis anlasildim.:25:
 
şimdi hamilesin bu sene de geçti 2 haftaları kalmış şimdi yapamazsın ama bundan sonraki gelişlerinde bence onlara aidiyet duygusunu aşılamaya çalış. şimdi sen 2 aylığına geliyorlar diye düşünüyorsun geçici misafir olarak görüyorsun onlar da aynı şekilde düşünüyorlar hani öylesine mecburi bir tatilmiş gibi düşünüyorlar ve o eve kendilerini ait hissetmiyorlar e tabii ergenlik buhranları da var bir de terbiye konsuunda da problem var bunlar üst üste gelince böyle bir durum çıkmış ortaya.

şimdi seneye bunlar geldiğinde babalarına söyle onlara ssorumluluk versin birisi mesela senin çocuklarından biriyle markete gitsin elini tutup alışveriş yapsınlar, diğeri ekmek alsın ya da mesela seninkilerden biriyle bir yerlere gönderirsin '' hadi çocuklar gidip bize dondurma alın '' diyin mesela. evde de sorumluluk verirsin hem seninkilere hem onlara. gelecek seneye senin bebiş epey büyümüş olacak mesela sırayla ilgilenmelerini sağlarsın. arada gururlarını okşarsın erkek olan varsa aralarında ( o kısmı kaçırdım ) '' oğlum bilgisayarımda bir sorun var sanki ilgilenir misin ? '' gibi. ya da mesela evde bir değişiklik yapmak istiyorum diyelim ki koltukların kılıfını değiştirceksin '' siz ne diyorsunuz çocuklar hangi desen ve renk iyi olur hangisini beğenirsiniz ? '' falan filan gibi sorular ve sorumluluklarla o eve, ailenize katılmalarını sağlarsın. hani maksat sizin evin gelip geçici tatil mekanı değil de kendi evleri olduğunun babalarının evleri olduğunun bilincine varsınlar önce evi sonra da seni ve çocuklarını benimsesinler zaten eşinizle ortak doğacak bebeğiniz de katılınca herşey yavaş yavaş düzene girer bu senelik şimdilik şu sonra 2 haftayı eğlenceli geçirmelerini sağla bence. bu dediklerimi gelecek seneye yaparsın. hatta giderlerken onlara de ki '' sömestre tatilinde kardeşiniz 5-6 aylık olacak artık gelip kardeşinizle bol bol oynarsınız '' falan deyip heveslendir bence.
 
esimin cocuklarina cok iyi davraniyorum,kalplerini hic kirmiyorum,zaten beni uzende o ne kadar iyi niyetli davransam o kadar benim cocuklarimi uzuyorlar,tatli dille uyarmama ragmen,hala darmadaginlar,biliyorum ben kendi cocuklarima verdigim disiplini onlara veremem,onlar farkli anneden geliyor ,onlarinda sevgiye ihtiyaclari var,ben zaten kiyamam bir cocugun kalbini kirmaya,inanin,fakat ben hamileyim kendi cocuklarimin yayintisi bana yetiyor hatta sizlanmadan onlarinkinide topluyorum fakat her sabah uyandigimda salonda her koltuk basinda 3- 4 tane tabak,bardak,yastiklar yerde,tuvaletler cis icinde,ben temizliyorum ve beni yoruyor.ustune birde benim cocuklarim onlari rhatsiz ediyormus film izlerken salona inmesinler diyince cocuklar butun sinirlerim tepeme cikiyor.benim cocuklarim salonda oyurmuyor,odalarindan disari cikmiyor.aile boyle olmaz ,onlar benim cocuklarimi istemiyecek ben onlarin her istediklerini yapicagim.annelik yapamam bunu kendi cocuklarima.dusnsenize sizing cocugunuz sofrada sutu dokuyor,esinizin buyuk kizi ne skarsin diyip azarliyor sonrada pis pis bakiyor,yine de hic birsey demiyorum ben cocugumun yaptigini temizlemeye onunla ilgilenmeye calisiyorum,sesizligimi koruyorum,oglum neden bana hep boyle dik bakiyorsun diye soruyor kiza,cunku anlamiyor,daha kucuk.ıste o zaman kalbim kiriliyor,sinirleniyorum.onlara yemek yapan benim,temizlik yapan benim,gezmeye goturen benim,camasirlarini yikayip utuleyip odalarina koyan benim,hic mi saygiyi haketmiyorum.???

canım anlattıklarının bir çoğu benim kendi çocuklarımdada vardı ,ama ben hiç şikayet etmedim ,çünkü kendi çocuklarımdı ,onları her daim eğitmekle uğraştım ,hala uğraşıyorum,şikayet etmiyorum işte burda öz anne ile üvey anne ayrılıyor,ama sizinde anlattığınıza göre fena bir abla olduğunuzu düşünmüyorum,nitekim çocukların annesi hala yaşadığı için anne gözüyle size hiç bakmayacaklar,ama üvey annede olmayın lütfen ,abla olmayı deneyin bence,sevgiler.
 
daha iyi bir gözle bakmaya çalışın. eşinizin çocukları sonuçta. sevemeseniz de tahammül etmek zorundasınız bence.
 
şimdi hamilesin bu sene de geçti 2 haftaları kalmış şimdi yapamazsın ama bundan sonraki gelişlerinde bence onlara aidiyet duygusunu aşılamaya çalış. şimdi sen 2 aylığına geliyorlar diye düşünüyorsun geçici misafir olarak görüyorsun onlar da aynı şekilde düşünüyorlar hani öylesine mecburi bir tatilmiş gibi düşünüyorlar ve o eve kendilerini ait hissetmiyorlar e tabii ergenlik buhranları da var bir de terbiye konsuunda da problem var bunlar üst üste gelince böyle bir durum çıkmış ortaya.

şimdi seneye bunlar geldiğinde babalarına söyle onlara ssorumluluk versin birisi mesela senin çocuklarından biriyle markete gitsin elini tutup alışveriş yapsınlar, diğeri ekmek alsın ya da mesela seninkilerden biriyle bir yerlere gönderirsin '' hadi çocuklar gidip bize dondurma alın '' diyin mesela. evde de sorumluluk verirsin hem seninkilere hem onlara. gelecek seneye senin bebiş epey büyümüş olacak mesela sırayla ilgilenmelerini sağlarsın. arada gururlarını okşarsın erkek olan varsa aralarında ( o kısmı kaçırdım ) '' oğlum bilgisayarımda bir sorun var sanki ilgilenir misin ? '' gibi. ya da mesela evde bir değişiklik yapmak istiyorum diyelim ki koltukların kılıfını değiştirceksin '' siz ne diyorsunuz çocuklar hangi desen ve renk iyi olur hangisini beğenirsiniz ? '' falan filan gibi sorular ve sorumluluklarla o eve, ailenize katılmalarını sağlarsın. hani maksat sizin evin gelip geçici tatil mekanı değil de kendi evleri olduğunun babalarının evleri olduğunun bilincine varsınlar önce evi sonra da seni ve çocuklarını benimsesinler zaten eşinizle ortak doğacak bebeğiniz de katılınca herşey yavaş yavaş düzene girer bu senelik şimdilik şu sonra 2 haftayı eğlenceli geçirmelerini sağla bence. bu dediklerimi gelecek seneye yaparsın. hatta giderlerken onlara de ki '' sömestre tatilinde kardeşiniz 5-6 aylık olacak artık gelip kardeşinizle bol bol oynarsınız '' falan deyip heveslendir bence.

Kesinlikle katılıyorum.
Çocukların o evi kendi evleri gibi görmesi çok önemli.
Mutlaka kolay olmayacaktır, ama sabır ve anlayışla çözümlenebilir bu konu.
 
Canim benim,onlar beni cok seviyor zaten ,bende onlari seviyorum,tek problem benim cocuklarim etrafta oldugu surece problem cikiyor,cocuklarimi aksam sofrasinda bile istemiyorlar,hareketleri tavirlari,sozleri ile bunu gosteriyorlar,esim bana ve cocuklarima yapilan haksizligin farkinda,ben cocuklarimla konustum,odalarindan bile cikmiyorlar,hergun yayinti bulasik yikamaktan canim cikti.Benim ve cocuklarimin kalbi kirildi,ben kizginim.Onlara tek kelime etmedim kalplerini kirmadim.ne surat yaptim nede kotu bir soz soyledim.Kiramam onlari zaten onlar daha cocuk,ama nasil bu sekilde aile olunur?Bende anneyim,bende cocuklarimi koruacagim elbet,Dengeyi kuramadim.Ne yapacagimi bilemedim,o yuzden buraya yazdim zaten.Yanlis anlasildim.:25:

o dengeyi eşiniz kurmalı. siz deseniz kötü olursunuz ve onlar da gurur yapabilir. öncelik olarak uyarma öz anne babanın görevidir. daha ufak konularda üvey müdahale edebilir bence. ama sorun üvey kardeş mevzusuysa burada sorun yaratan çocukların ebeveyni müdahale etmeli. eşiniz tepkisiz mi kalıyor çocuklarının size ve çocuklarınıza kötü davranmasına??
 
Bende konulara gelip, eleştiri yapan diğer yorum sahiplerine ayar verenlere anlam veremiyorum. Ve bu ayarları, kendileride başka konularda konu sahiplerini haksız bulup eleştiri yaptıklarında, kendilerine vermelerini tavsiye ediyorum. Hayat iki dudağınız arasında değil, illa sizin haklı gördüğünüz haklı, haksız gördüğünüz haksız diye bir şey yok. Bakış açısı diye bir şey var... :ssz:
yorum yapmak başka bişey aynı yerden sakız gibi aaaaaaaaaa tribiyle öyle mi dedin ama onlar boşanmış anne çocuğu diye demogoji yapmak başka bişey
herkesin çocuğu kendine kıymetli. eşinin çocuklarını alıp da yerdenyere vursun diyenyok. ama kendi çocuklarının da bu şekilde sürekli azarlanıp bi nevi oda hapsinde tutulmasına her anne tepki göstrir. göstermeyen varsa beri gelsin. bana bunun dışı söylenen herşey demogoji geliyo. bu da benim yorumum nokta
 
Ben kendi 12 yaşımdaki halimi düşünüyorum. Kardeşim 7 yaşındaydı. Ergenlik buhranlarımdan ötürü kardeşime uyuz olurdum. Her yaptığı şey gözüme batardı. Sofrada otururken oraya buraya bir şey dökünce ben de ona sakar derdim. Tatillerde yatağımı toplamazdım, çıkarttığım kıyafetleri olduğum yere öylece bırakırdım. Arkamdan kim toplayacak diye düşünmeden yediklerimi ortada bırakırdım. Arkadaşlarımla otururken kardeşimi orada istemezdim. Film izlerken bin tane soru soracak şimdi diye onunla birlikte izlemek istemezdim. Yani açıkçası sizin "işkence" diye tabir ettiğini davranışların her birini tek tek sergilerdim. Ama...

Ama, kardeşim bir gece zehirlenmişti de ya ölürse diye sabaha kadar gizli gizli ağlamıştım. Ben ona ne kadar bağırsam çağırsam da başka birinin ona bağırdığını görsem karşımdakini öldüresim gelirdi. Şimdi bakıyorum, Allah kardeşimin acısını yaşatmasın.

Onlar kardeşler, bunun adının önüne siz ister "öz" koyun ister "üvey". Bahsettiğiniz çocuklar ergen. Sevgilerini ifade etmek onlar için bir utanç kaynağı. Ama inanın sizin onlara karşı hissettiğiniz tüm duyguları da çok iyi sezinleyecek yaştalar. Alın ufak kardeşlerini, mutfağa sokun birlikte kurabiye yapın. Abilerinin, ablalarının isimlerinin baş harfi şeklinde birer kurabiye yapmalarına yardım edin. Sonra küçük kardeşler, abilerine ablalarına bunları sizin için yaptık diye kendileri götürsünler, bir de yanaklarından öpsünler. Belki yine "aman ne saçma" vb. cümleler kurarlar, ama emin olun ömür boyu kalplerinde hissedecekleri bir sıcaklık oluşur.

Bunun adı işkence değil ergenlik.
 
baskasınınn gülü sana gül kokarmı ıllakı kkokmaz kendı evladın gıbı olmaz kendı yavrun ne yaparsa yapsın kızmasın fakat baskası oldumu iş degısır aslında kontrol sende bılıyormusun stres yapcagına madem onlar dagınık kuralları sen ogret onlar geldıklerı zmn sen kendı cocuklarını babalarına yolla bıraz boylece ara yumusar belkı ayrıca baslıkta hos deıl kusura bakma uvey olablırler ama onlarda sevgıye muhtac
Canim onlar beni cok seviyor zaten,bende onlari,benim cocuklarim haftanin bes gunu kendi babalari ile ama esimin cocuklari benim cocuklarima tahammul edemiyor,benim cocuklarim adim atsa problem evde,uvey cocuklarim oglen 2 ye kadar uyuyor,benim cocuklarim sabahin 8 inde ayakta,durmadan cocuklarimi uyariyorum sessiz olun ses yapmayin die,ama Sabah kalktigimda heryerde bardaklar patates cipsleri,ters donmus donlar bulmak beni kizdiriyor,tabiki ben cocuklarimin yayintisini toplarken onlari ayirmiyorum bende toparliyorum onlarinkinide,ama o kadar ilgi ve sevgime karsin onlar hala benim cocuklarimi etrafta istemiyor,ben 8.5 aylik hamileyim yoruluyorum.Benim cocuklarim 6 ve 7 yasinda,odalarindan bile cikmiyorlar,konustum ben cocuklarimla,peki boyle mi olacak her tatile geldiklerinde,dengeyi bulamadim,kendilerine tatli dille uyarsamda dinlemiyorlar belki cok yumusak yzuluyum bunu kullaniyorlar.Benim ve cocuklarimin kalbi kirildi.Onlar bizi benimsemedi benim oglum onlara sarilip size cok seviyorum dediginde oglumu yere iktirdiler,sen bizim kardesimiz degilsin dediler.Ben hep affettim,tekrar sevgi verdim.Gocunmadim,Ama benim cocuklarim odasindan disari cikmiyor sirf onlar rahatsiz olmasin die.Acimasizca elstiriliyorum,kalbim cok kirildi,acikcasi.
 
aslında butun sorun sız onları çocuklarınız gıbı göremıyeceksınız ki butun yaptıkları sıze batacak onlarda annelerı gıbı göremedıklerınden sızı sınır etmeye çalışacakalr zor bı durum onlar çocuk olduğundan iş yıne size düşüyor evlenırken bunları göze almanız gerekırdı tabı yaşamak ve tahmın etmek farklı siz sabırlı olmak zorundasınız
 
1 tepki vermezsin 5 vermezsin 10 vermezsin ama içten içe de üzülürsün de yeri gelir kendi çocuğuna yapılana gıcık da olursun. herkes android olmuş ama kimse bişey hissetmiomuş demek
 
Back
X