Eşimin kalabalıkta dünyanın en mutsuz insanına dönüşmesi..

salinger29 .!.:

Merhaba hanımlar,

Bir seneyi aşkın evliyim. Eşim evin içinde minnoş bir kişilik diyebilirim. Sevgi gösterisinde bulunur, derli topludur, neşelidir, ev işlerine ortaktır, az çok huzurludur. Amma ve lakin ev sınırlarının dışına çıktığımız an anlaşmak çok ama çok güçleşiyor. Küçük bebekler kalabalığın içine girince hırçınlaşır bunalır ya, aynı öyle bir haller.. Sakin yerlerde, yeşilliklerde, ovalarda, market alış verişinde problemli değil fakat insan kalabalığı olan bir yere girdiğimiz an suratında sürekli acı çekiyormuş gibi bir hal söz konusu. Ne bir konserden zevk alabiliyorum, ne şehir kalabalığına dahil olmanın o garip mutluluğunu yaşayabiliyorum. Adam bildiğin insan sevmiyor, sıcak hava sevmiyor, gürültü sevmiyor, mutlaka rahatsız olacak bir şey buluyor. Kalabalık aile, akraba toplanmalarında kendini kuytu köşeye saklamaya çalışıyor, herkes mutlu fakat benimkinde ciddi bir yüz ifadesi... Onun yüzündeki bu memnuniyetsizlik sebebiyle bir yere gitmek istemez oldum veya kendim takılmak daha cazip gelmeye başladı. Türkiye'de yaşarken biraz daha dışarı çıkmaya meyilliydi, sevdiği bir kaç mekan ve aktivite vardı ama buraya taşındığımızdan beri 10 gün evden çıkmasa problem etmeyecek bir hale geldi. Ne yapacağım ben bu emekli ruhlu yarimle, inatlaşıp çabalamaya değer mi? Yoksa böyle gelmiş böyle gider diyip, beklentiyi mi sıfırlayayım? O zaman da neden evlendim diye düşünüyor insan..

Genişletmek için tıkla...

salinger29 .!.:

Merhaba hanımlar,

Bir seneyi aşkın evliyim. Eşim evin içinde minnoş bir kişilik diyebilirim. Sevgi gösterisinde bulunur, derli topludur, neşelidir, ev işlerine ortaktır, az çok huzurludur. Amma ve lakin ev sınırlarının dışına çıktığımız an anlaşmak çok ama çok güçleşiyor. Küçük bebekler kalabalığın içine girince hırçınlaşır bunalır ya, aynı öyle bir haller.. Sakin yerlerde, yeşilliklerde, ovalarda, market alış verişinde problemli değil fakat insan kalabalığı olan bir yere girdiğimiz an suratında sürekli acı çekiyormuş gibi bir hal söz konusu. Ne bir konserden zevk alabiliyorum, ne şehir kalabalığına dahil olmanın o garip mutluluğunu yaşayabiliyorum. Adam bildiğin insan sevmiyor, sıcak hava sevmiyor, gürültü sevmiyor, mutlaka rahatsız olacak bir şey buluyor. Kalabalık aile, akraba toplanmalarında kendini kuytu köşeye saklamaya çalışıyor, herkes mutlu fakat benimkinde ciddi bir yüz ifadesi... Onun yüzündeki bu memnuniyetsizlik sebebiyle bir yere gitmek istemez oldum veya kendim takılmak daha cazip gelmeye başladı. Türkiye'de yaşarken biraz daha dışarı çıkmaya meyilliydi, sevdiği bir kaç mekan ve aktivite vardı ama buraya taşındığımızdan beri 10 gün evden çıkmasa problem etmeyecek bir hale geldi. Ne yapacağım ben bu emekli ruhlu yarimle, inatlaşıp çabalamaya değer mi? Yoksa böyle gelmiş böyle gider diyip, beklentiyi mi sıfırlayayım? O zaman da neden evlendim diye düşünüyor insan..

Genişletmek için tıkla...

LimonReceli .!.:

Sebebini kendisine sordunuz mu?
O da bu durumun farkında mi ve yorumu nedir?

Genişletmek için tıkla...

belinaytugce_34 .!.:

Evlenmeden önce hiçbir yere girmediniz mi adamın bu hali sürpriz mi oldu?

Değişeceğini sanmıyorum karakteri böyle sanırım.

Genişletmek için tıkla...

masumsindirella .!.:

Niye adamın surat ifadesini inceliyosunuz ki,kişilik olarak başkalarında kolay etkilenen bir tip misiniz?Boşverin kocanızın beyninin içini okumayı,ruh halimi çözümlemeyi filan,siz neşeli olun mutlu olun sizin neşeniz zamanla ona gecer.

Genişletmek için tıkla...

taylor .!.:

Öyle yerleri sevmiyor demek ki, yazık ne yapsın. Arkadaşlarınızla, ailenizle küçük gruplar halinde buluşun, baş başa yürüyüşler yapın, sakin mekanlarda takılın. Konsere, kalabalığa da arkadaşlarınızla gidin.

Bir de eşinizle anlaşma yapın. Kalabalık yerlere ayda 1 gidelim ama sen de o günlerde yüzünü asma, benimle eğlenmeye çalış deyin. Sevinip kabul eder herhalde. Oldu bitti.

Genişletmek için tıkla...

Safsarisin .!.:

Biz buna birazcik :yabanilik diyoruz. Benimki öyle bende farksiz sayılmam. Karakter meselesi bu
Düzelmez degismez beklentini 0 a indir
Ben öyle yaptım
Tepem atarsa kötü olcak tabi o ayrı
Seninki emekli ruhluymus yine
Benimkini görsen yaşlı dede den farksız

Genişletmek için tıkla...

salinger29 .!.:

Merhaba hanımlar,

Bir seneyi aşkın evliyim. Eşim evin içinde minnoş bir kişilik diyebilirim. Sevgi gösterisinde bulunur, derli topludur, neşelidir, ev işlerine ortaktır, az çok huzurludur. Amma ve lakin ev sınırlarının dışına çıktığımız an anlaşmak çok ama çok güçleşiyor. Küçük bebekler kalabalığın içine girince hırçınlaşır bunalır ya, aynı öyle bir haller.. Sakin yerlerde, yeşilliklerde, ovalarda, market alış verişinde problemli değil fakat insan kalabalığı olan bir yere girdiğimiz an suratında sürekli acı çekiyormuş gibi bir hal söz konusu. Ne bir konserden zevk alabiliyorum, ne şehir kalabalığına dahil olmanın o garip mutluluğunu yaşayabiliyorum. Adam bildiğin insan sevmiyor, sıcak hava sevmiyor, gürültü sevmiyor, mutlaka rahatsız olacak bir şey buluyor. Kalabalık aile, akraba toplanmalarında kendini kuytu köşeye saklamaya çalışıyor, herkes mutlu fakat benimkinde ciddi bir yüz ifadesi... Onun yüzündeki bu memnuniyetsizlik sebebiyle bir yere gitmek istemez oldum veya kendim takılmak daha cazip gelmeye başladı. Türkiye'de yaşarken biraz daha dışarı çıkmaya meyilliydi, sevdiği bir kaç mekan ve aktivite vardı ama buraya taşındığımızdan beri 10 gün evden çıkmasa problem etmeyecek bir hale geldi. Ne yapacağım ben bu emekli ruhlu yarimle, inatlaşıp çabalamaya değer mi? Yoksa böyle gelmiş böyle gider diyip, beklentiyi mi sıfırlayayım? O zaman da neden evlendim diye düşünüyor insan..

Genişletmek için tıkla...

Beautiful Trauma .!.:

Bi an kocanız benim sandım. Ben de kalabalık ortamlardan hiç hoşlanmam. Birçok arkadaşım vardır ama asla 3 kişiden fazla bir grupla buluşmam. O kadar sesi kafam götür etmiyo valla. Ama bana beautiful trauma gel dağa gidelim bayıra gidelim kimse olmasın sessiz olsun her yer desinler koşa koşa giderim. Konserlerden nefret ederim. Bi konsere gitsem ordaki ışık ve ses yüzünden migrenim tutar bi hafta başıma tülbent bağlar gezerim. Eşinizi çok iyi anlıyorum o yüzden

Genişletmek için tıkla...

Meral Ak .!.:

Bizimkinde öyle ortamlarda kendi kabuğuna çekilir, sanki p ortamda değilmiş gibi kendini tamamen ortamdan soyutlar, ben, ailem ve kendi ailesi alıştı. Çok şükür yakın arkadaş ortamında yapmıyor. Resmen sıkılıyor kalabalık aile ortamlarından, bende ilk yıl takıyordum ama artık hiç umursamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

salinger29 .!.:

Oof. yani bu türün bi içine kapanık sessiz görüneni oluyor bir de agresif görüneni sanırım. Eşim biraz daha agresif, böyle etrafı küçümser bir tavırla izliyormuş gibi geliyor bana. O yüzden ben de geriliyorum .. size de Allah kolaylık versin

Genişletmek için tıkla...

cuel .!.:

Aynı benim kocam. Bende çok sevmem kalabalığı ama eşim kadar değil. Herşeye sinirlenmeye başlıyordu sürekli tartışıcak bişey çıkardı. Taaaa ki kızlar doğana kadar. Şimdi hadi çıkalım hadi gidelim benden önce eşim plan yapıyor. Benim eşimi çocuk değiştirdi. Yani değişebiliyorlar darısı başınıza.

Genişletmek için tıkla...