Eşimle akraba ziyareti tartışmalarımız

Hurma_agaci .!.:

Böyle ortamlari sevmemesi için sebep ney peki ? Ne zamana kadar yalnız kalacaklar?
insana insan lazim.. bir tek ölüm yalnız derler ama Tabut bile taşınmak için insan istiyor.

Herkesle görüş her yere git değil elbet ama aile toplanmaları iyidir.. karı koca çiftlerin oturup sohbet etmeleri iyidir... Birinden bir şey öğrenmek iyidir.

Ve evlilik değişime açık olmayı da gerektirir..

Genişletmek için tıkla...

Mrsmuallime .!.:

Merhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en çok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.

Şöyle ki benim ailem birbirine çok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.

Eşimin aile kültürü ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru dürüst tanımıyor bile. Çok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama görüşüyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.

Şimdi sorun şu biz bu konuda çatışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden önceki hayatımı sürdüreyim akrabalarımdan çıkmayayım gibi bir derdim yok.

Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak götürüyorum.

Ama çok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma götürüyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla görüşmüyorum ki seninkilerle görüşeyim diyor.

Bu durum beni çok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını düşünüyorum. Çünkü sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil döküp ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle görüşmek istemiyor.

Zaten sosyal biri değil. Arkadaş çevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma özgü bir durum değil bu. yine de çok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi görüyorum. Annem de üzülüyor neden böyle yapıyor bu çocuk diye.

Biz ikimiz çok güzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları düzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.

Sizce çok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir

Genişletmek için tıkla...

elaide .!.:

Orta yolu bulmak gerekir. Evliligimde aile olarak daha siki fiki daha aksiyonlu daha aktiviteli olan taraf benim ailemdir. Evliligimizin ilk aylarinda asagi yukari her hafta giderdik birlikte (baaaazen ben yanliz). Son aylarda bunu ortalama iki haftada bir yapiyoruz. Kardeslerimle bir araya gelmekten zevk aliriz, gezmeler olur tozmalar olur. Ama akrabalarimiz cok kalabalik, hangi birine gidip gelelim ki. 16 aydir evliyiz hala evine gidemedigim teyzelerim amcalarim var. Yogunuz; evleri cok yakinda degil ustelik. Arada sitem duysamda napayim yani. Esimi zorlamam, zaten rica etsem kirmaz.
Onun ailesi bi tik daha kopuk. Asiri cok bir araya gelmeyiz; iki ayda bir diyelim. Ama esim ‘benimkilerle az gorusuyoz seninkileride azalticaz’ kafasina asla girmez. Evlilik uyum saglamaktir bi nevii, orta yolu bulmaktir.

O orta yolu bulmaniz gerekir. Anlasma yap; mesela ayda iki kez esinle birlikte gidin (herhangi bi aile programina), diger zamanlarda yanliz git dilersen. Bu abartilacak bi sayi degil bence?

Genişletmek için tıkla...

Mrsmuallime .!.:

Merhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en çok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.

Şöyle ki benim ailem birbirine çok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.

Eşimin aile kültürü ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru dürüst tanımıyor bile. Çok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama görüşüyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.

Şimdi sorun şu biz bu konuda çatışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden önceki hayatımı sürdüreyim akrabalarımdan çıkmayayım gibi bir derdim yok.

Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak götürüyorum.

Ama çok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma götürüyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla görüşmüyorum ki seninkilerle görüşeyim diyor.

Bu durum beni çok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını düşünüyorum. Çünkü sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil döküp ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle görüşmek istemiyor.

Zaten sosyal biri değil. Arkadaş çevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma özgü bir durum değil bu. yine de çok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi görüyorum. Annem de üzülüyor neden böyle yapıyor bu çocuk diye.

Biz ikimiz çok güzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları düzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.

Sizce çok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir

Genişletmek için tıkla...