• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimle araba sorunu

5-6 yıldır ehliyetim var. 1 yıldır sürücüyüm. Evlendikten sonra eşim sağolsun çok güzel öğretti cesaretlendirdi. İşe gidip geliyorum. Şehir içinde gezebiliyorum. Ama gel görün ki eşime bir türlü kendimi beğendiremiyorum. Kendisi yılların sürücüsü gerçekten çok iyi kullanıyor bişey diyemem ama benimde 1 yıl olduğunu artık daha iyi sürücü olmam gerektiğini söylüyor. Onun dediği gibi yapmazsam iyi sürücü olmuyormuşum. O yanımdayken çok geriliyorum ama tekken öyle rahatım ki. Çok güzel parklar yapıyorum, gayet güzel sürüyorum. O varken çok heycanlanıyorum çünkü her şeye karışıyor en ufak şeye bile. Bazen öyle şansına sürüyormuşsun gibi hissediyorum diyor. Ya 1 yıldır işe gidip geliyorum ne şansı olabilir çok şükür ne kaza yaptım ne bişey.
En başında ben dedim iyi bilmiyorum heycanlıyım acemiyim diye sabırla öğretti. Keşke hiç böyle kozlar vermeseydim eline. Tamam büyük tartışmalar değil bunlar belki ama artık sinirim bozuluyor özgüvenimi kaybedeceğim zaten zar zor kazandım. İlk tek sürüşüm dualar ede ede oldu yani çok heycanlanıyordum.
Dün mesela bi yerden döneceğim, o araba da değildi onu bırakıp gidiyordum yani, bi araba ile karşı karşıya geldim ben yol vermedim genç bir çocuktu zaten geri gitti solumdan ilerledi hızlıca sürdü sinirlendi yani. Ama haklı olan bendim yolun ortasında arabayı durdurmuş arkadaşı ile konuşuyordu yani tam ortalamış yolu ne yapabilirim. Her neyse işe eve geldi eşim sonra diyor orda gördüm seni mesela hatalıydın gördün aracı geri git diyor niye ben gidiyorum dedim o daha rahat gidebilir sokak orası araç yok bişey yok ben caddeden dönüyorum hem yol ortasında niye bırakıyor dedim. Yok diyor allah bilir böyle hataları hep yapıyorsundur sürüyorsun ama şansa bala sürüyorsun ben mükemmel olmanı istiyorum diyor. Dedim daha 1 yıl yani ne bekliyorsun. Böyle ufak bir tartışma yaşadık işte artık hiç süresim de gelmiyor arabayı ama istediği bu zaten.
Sürmekten vazgeçme lütfen ona sürekli cevp d verme susmasını iste
 
Boşveer benimki de ehliyeti aldığımda (ilk seferde aldım) şansa almişsin demişti. Oysa ehliyet hocam bile diğer hocalara beni anlatıp övünüyordu ne kadar hızlı öğrendiğimle ilgili. Ama kocama göre (o zamanlar nişanliydik) şansa almişim.
Hakkını yemiyim sonradan iyi kullandığımı da çok söyledi ama mesela trafikte cesur bir hareket yaptığımda doğru bir hamlede bulunduğumda sen olmuşsun derdi ama yine de şaşırarak derdi. O yapınca şaşırılmiyor ama ben yapınca şaşırılıyor çünkü hep acemiyim kafasında😂
 
Sana ne, ben böyle sürüyorum, mutluyum, çok da güzel sürüyorum de. Benim eşim de bana karışmaya çalışıyordu ama benim avantajın evlendiğimde bir yıldır arabam vardı (Allah babamın mekanını cennet kılsın) eşimin arabası yoktu 😅 sürmeyi biliyordu ama bana laf ediyordu. Şimdi arabamız ayrı ben onu beğenmiyorum 🤣 ama söylemiyorum. Çünkü bana ne. Kazasız belasız gitsin, evimize gelsin bana yeter.
 
Hosuna gitmis akil vermek onun. Sizde ona yapin bak boyle yaptin ama bu kdr yillik soforsun yapmamaliydin vs vs diyin ehliyetini tazelettir fln diyin
 
Benim babam yıllarca annemin özgüvenini zedeledi annem araba kullanamaz hale geldi. Bana da tam tersi 18 yaşımdan araba kullanma baskısı.
Erkekler eşlerinin araba kullanmasından hoşlanmıyor mu anlamıyorum.
Şoförlükte çok iddialı değilim ama babam da över sürekli 😂
Güzel bir hamlemi görsün çok iyi falan abartır anneme hiç böyle yapmıyordu. Hatta kıskanıyordu da rahatsız ediyorlar mı trafikte bilmem ne tuhaf tuhaf tavırlar sürekli
 
5-6 yıldır ehliyetim var. 1 yıldır sürücüyüm. Evlendikten sonra eşim sağolsun çok güzel öğretti cesaretlendirdi. İşe gidip geliyorum. Şehir içinde gezebiliyorum. Ama gel görün ki eşime bir türlü kendimi beğendiremiyorum. Kendisi yılların sürücüsü gerçekten çok iyi kullanıyor bişey diyemem ama benimde 1 yıl olduğunu artık daha iyi sürücü olmam gerektiğini söylüyor. Onun dediği gibi yapmazsam iyi sürücü olmuyormuşum. O yanımdayken çok geriliyorum ama tekken öyle rahatım ki. Çok güzel parklar yapıyorum, gayet güzel sürüyorum. O varken çok heycanlanıyorum çünkü her şeye karışıyor en ufak şeye bile. Bazen öyle şansına sürüyormuşsun gibi hissediyorum diyor. Ya 1 yıldır işe gidip geliyorum ne şansı olabilir çok şükür ne kaza yaptım ne bişey.
En başında ben dedim iyi bilmiyorum heycanlıyım acemiyim diye sabırla öğretti. Keşke hiç böyle kozlar vermeseydim eline. Tamam büyük tartışmalar değil bunlar belki ama artık sinirim bozuluyor özgüvenimi kaybedeceğim zaten zar zor kazandım. İlk tek sürüşüm dualar ede ede oldu yani çok heycanlanıyordum.
Dün mesela bi yerden döneceğim, o araba da değildi onu bırakıp gidiyordum yani, bi araba ile karşı karşıya geldim ben yol vermedim genç bir çocuktu zaten geri gitti solumdan ilerledi hızlıca sürdü sinirlendi yani. Ama haklı olan bendim yolun ortasında arabayı durdurmuş arkadaşı ile konuşuyordu yani tam ortalamış yolu ne yapabilirim. Her neyse işe eve geldi eşim sonra diyor orda gördüm seni mesela hatalıydın gördün aracı geri git diyor niye ben gidiyorum dedim o daha rahat gidebilir sokak orası araç yok bişey yok ben caddeden dönüyorum hem yol ortasında niye bırakıyor dedim. Yok diyor allah bilir böyle hataları hep yapıyorsundur sürüyorsun ama şansa bala sürüyorsun ben mükemmel olmanı istiyorum diyor. Dedim daha 1 yıl yani ne bekliyorsun. Böyle ufak bir tartışma yaşadık işte artık hiç süresim de gelmiyor arabayı ama istediği bu zaten.
Okurken ruhum sıkıldı, insanın en büyük destekçisi eşi olmalı süremesen bile seni cesaretlendirmesi gerekiyor. Sürekli insanı aşağı çeken bi konuşma yapılırsa zaten panik yapar süremezsin. Ben ehliyetimi aldım arkalı önlü gittik geldik işe bi süre, eşim gayet iyisin diye diye güvenimi yerine getirdi korkmadan sürmeye başladım. Mesela şu an düşünüyorum çok hatalı ve yanlış sürmüşüm o zamanlar ama bana asla bu şekilde yaklaşmadı zamanla düzeldi hepsi. Bence eşinizle konuşun bu şekilde davranarak güveninizi kırdığını falan söyleyin yani. Çocuk eğitimi bile böyledir cesaretle başarırsın. Nefret ettik artık herşeyin en iyisini kendilerinin bildiğini düşünen erkeklerden.
 
Erkekler bizden daha iyi şoför olsada genel olarak trafik magandaları erkeklerden çıkıyor. Makas atan, hız yapan ya da kavga eden kadın sayısı sanırım bir elin parmağını geçmez. Geçenlerde gidiyorum, bir pickup sürücüsü. Evet kıvrılarak gidiyor, benden de iyi sürüyor. Ama bir egzoz taktırmış, sanırsın araba benim arabanın içinden geçiyor. Islık çalan bir ses. Ve öyle bi duman çıktı ki, sağa çekip dumanın gitmesini bekledim. Ne koyduysa artık depoya?
 
Kocadan hoca olmaz. Önceden bu cümleye inanmazdım. Sağolsun annem erken yaşta ehliyetimi aldırdı. Kocanın eline bakma ehliyeti alıp cüzdana koyma diye diye beynime yerleştirdi. Evlendiğimde benim eşim de bana aynı zorbalığı yapmaya çalıştı. Tabii ben bütün çirkefliğimle bana bak ben sana ehliyet dersi verebilecek insanım sen bu havaları git anana yap diye ciddi ciddi kızdım. Şimdi yiyosa desin bakalım. Aksine şimdi etrafına hava atıyor. Erkeklerin klasik huyu eşlerinin araba kullanmasını eleştirmek. Benimki artık benim hanım şoför nebahat diyebiliyor çünkü dersini sağlam aldı 😅 bence hemen bir direksiyon eğitmeninden bi kaç günlük de olsa eğitim alın. Araba kullanmayı öğreten pozisyonundan çıkarın eşinizi. Bundan sonra da eşinizin ağzına lafları tıkamayı öğrenin. Trafik kazalarının çoğu erkekler yüzünden oluyor. Araba kullanmayı çok iyi bilmektense temkinli araba kullanan olmayı tercih ederim. Kendinize güvenin.
 
Back
X