hepimizin k validesi var. esleri degil de k valideleri suclamak daha mi kolay geliyor?İlk defa bdv konu açıyorum bundan önce hep çocuk isteme bölümlerine açardım 4 yıllık evliyim ikimizde öğretmeniz üniversitede sevgili olduk okul bitince aileleri tanistirdigimizda annem hiç istemedi çünkü annesi gerçekten çok farklı bı karakter bunu sadece ben değil tüm akrabalarım söyler ama ben yine de eşimi sevdiğim için kulak ardı ettim babam vefat etmisti biz küçükken sonra eşim askere gitti o zaman problemlerimiz başladı ilk defa ama ben asker diye görmemezlikten geldim gelince de evlenmek istedi annem istememesine rağmen yine de bana bıraktı bende farkındaydım annesinin zor biri olduğunu ama yine de eşime çok güvendim ve sevdim aslında ne kadar yanlışmis nişanlılık dönemimiz de sıkıntılı geçti annesi gereksiz yere bana ve aileme düşman gibi davrandı bizim çeyiz götürüp duzdugumuz eve benden habersiz akrabalarını götürüp herşeyin yerini değiştirdi falan ben çok sinir olmuştum ama yüzük atmak aklıma gelmedi bile şimdi çok pişmanım düğün salonundan annemler giderken güle güle bile dememiş ben bunları sonradan öğrendim üstelik ben eşimi bırakıp onun ailesinin olduğu ilde yaşamaya başladım ama evlendikten sonra eşim her hafta anneannesigile gitmeye alıştığı için bana teyzemlere dayimlara anneanme gitmiyoruz diye kavgalar çıkardı ilk bir yıl çok zordu ama aşktan onları bile görmedim üstelik eşim tek çocuk ailesi ona çocuk gibi davranıyor 30 yaşındaki adama babası da hayatı boyunca çalışmamış oda biraz değişik aşırı takıntılı bir insan tüm bunlar beni çok yoruyor ve ben hep utandım bunlardan düğünümde akrabalarimdan utandım herkes sen sabirlisin olsun tarzında konuştu düğün günü bana bir yılımızı doldurdugumuzda küçük bı kavga etmiştik ama gerçekten küçüktü ben yalnız kalmak istedim evden git dedim gitmek istemedi özür dilerim aşkım falan diyerek evden giden adam akşamına beni aradı ben boşanmak istiyorum diye ve tüm akrabalarına da yaymislar bunu annemi aramış annesi benim oğlum kızından boşanacak hiç mutlu değil demiş annemde altta kalmamış benim kızım çalışan birisi senin oğluna muhtaç değil demiş ve anlatacak o kadar şey var ki kizlar bunlar özet bile değil ve ben bu dört yılda çok dolduğumu düşünüyorum 2 yıldır da bebek olmadı tüp bile denedik olmadı belki bunda bı hayır vardır boşanmam için diyorum eşim aslında çok iyi bir insan ailesi dışında da bı problemimiz yok ama benim annem memlekette tek yaşarken aşırı ailesine düşkün sırf tek çocuğum diye hayatında üniversite de dahil hatta atandığı ilk yerde hep aynı şehir başka şehire çıkmam çıkarsam adam değilim diyor bende annemin yalnız olmasına çok üzülüyorum asıl benim onu düşünmem gerekirdi diye aslında boşanmak istiyorum ama hem toplum baskısından hemde yeni bı duzen kurmaktan korkuyorum tek başına sevgi yetmiyormuş annem ne kadar haklıymış zaten sevgimde ilk günlerdeki gibi değil hatta sadece alışkanlık bence
Ya eleştirin gerçekten açığım ama size gelen her dünürü anneniz beğendi mi cidden bu çok normal değil miYa gözünüze perde inmiştir inşallah
Yoksa öğretmen olduğunuza inanmak istemiyorum
Bir insan olayları nasıl bu kadar yanlış yorumlayabilir aksi takdirde bilemiyorum
Bi kere anneniz en baştan sorun çıkaran ilk kişi olmuş
Dünürünü beğenmemiş, size hemen ama bize veda etmedi filan diye yetiştirmiş
Kayınvalideye de o yüzden bu kadar tepkili olduğunuzu düşünüyorum
Evde eşya yer değiştirmek dışında bi tuhaflığını görmedim ben yazdıklarınızda
Eşiniz tam bi facia ama niyeyse bi onu suçsuz kabul etmişsiniz
Nerden baksam ilginç durumunuz
O kadar haklısınız ki geriye dönüp baktığımda hep ben fedekarlik yapmışım ve ben bişey istediğimde de karşılık bulamıyorum ama ailesine karşı beni bı kere bile savunamadi hatta ben annen böyle yapıyor deyince beni haksız buldu zaten sevgim hep bu yüzden bitti şuan sevgili olsak arkama bile bakmadan giderim benim derdim evliliğimi bitirmemek değil ama boşanma süreci ev araba satılacak paylasilacak kendi memleketine tayin isteyeceğim çıkacak mı doğu görevimi evlendigim için muaftim iki yılın kalmsti nereye atanacagim bekar hayatına mi donecegim ve en önemlisi bir daha evlenmeyi kesinlikle düşünmüyorum çocuk sahibi olamayacağım diye üzülüyorum ben gerçekten evlilik istemeyen biriydim eşim universiten beri sürekli evlenmek istedi o yüzden evlendik
Evet malesef çok mantıklı dusunmemisim ama gerçekten bana o kadar aşık ve iyi davranırdı ki benim eşimle başka bı problemim olmadıhepimizin k validesi var. esleri degil de k valideleri suclamak daha mi kolay geliyor?
nisanliyken sorun var demissiniz. secimlerinizi gözden geçirmek gerekmez mi?
demek istediğim, zaten bastan belirli olan bir süreç varmış. bu sekilde kabul etmişsiniz, düğünde yasadiklariniz mesela..
ve hala siz bu duygudurumundayken tup bebek denemesi ???
gencken insan çokça duygularla hareket edebilir vs ok o anda mantıklı dusunemeyebilir, hayat tecrübesi yok diyelim,Evet malesef çok mantıklı dusunmemisim ama gerçekten bana o kadar aşık ve iyi davranırdı ki benim eşimle başka bı problemim olmadı
Bunun nesi normal?Ya eleştirin gerçekten açığım ama size gelen her dünürü anneniz beğendi mi cidden bu çok normal değil mi
Özünde iyi biri çünkü. Nasıl bir öz ise 5 yıldır karısına göstermemişBütün problem eşindeyken eşimle bir sorunum yok demek..
Bence boşanmaya hazır değilsiniz siz.
Gerçekleri görebilecek düzeye gelmemişsiniz daha.
Kaç yıl.evli kaldınız eşinizi seviyor muydunuz sonrasında nasıl oldu biraz anlatır misinizSizin yaşadıklarınıza benzer bi durum yaşadım bende. Fakulteden mezun olur olmaz ailemden çok uzakta bi şehre evlendim. Aileci bi eş, tek sosyal aktiviteleri birbirlerine gidip gelmek olan akrabalar. Bende öğretmenim. Okuldan geldiğimde beni arayıp hadi şu akrabaya gidiyoruz dedikleri zaman ağlardım artık. Üstelikte sizden çok daha küçüktüm. Eşimde ufak bi tartışma da evden ayrılır gider ailesine herşeyi anlatırmış sonradan öğrendim. Tabiki kaç yaşında olursanız olun biraz oturup mantıklı düşünebildiğiniz zaman asla olmayacağını görüyorsunuz. Ayrıldım ve kendime bambaşka bi hayat kurdum. Sonra şimdiki eşimle tanıştım süreç sıkıntılıydı ama ailem ve sonrasında eşim bana hiç yaşamamışım gibi hissettirdi. Sanki o sorunları başkası yaşamış o insanlara başkası katlanmış bana anlatmış da onu hatırlıyor gibiyim. Bence biraz oturup düşünün ömür boyu böyle geçer mi? Cevabına göre hemen harekete geçin.
Allah mutluluğunuzu daim etsin ne şanslısınız demekki iyi insanlara denk gelmissinizBunun nesi normal?
Herhangi bir dünür gelmemiş ki evinize
Erkek arkadaşınızın annesi gelmiş
Bu şartlarda normal anneler beğenmese bile gözlemler filan
Oturup da kızına ben bunu beğenmedim demez
Ki neyi beğenmediği hala açık değil
Annenizin baştaki önyargısı sizi çok etkilemiş ayrıca
Hala tek sorun kayınvalide sanmanız bundan kaynaklı
Mesela biz eşimle 5 yıl görüştükten sonra tanışmaya geldiler
Annem beğenmeseydi de çok konuşturtmazdım beğenmedim filan diye
Ben beğenmişim sonuçta
5 yıl görüşmüşüm
Evlilikteki iki taraf da anne güdümünden çıkamamış bence. Benim annem senin annen diye diye evliliği bitirmişler haberleri yok.Bunun nesi normal?
Herhangi bir dünür gelmemiş ki evinize
Erkek arkadaşınızın annesi gelmiş
Bu şartlarda normal anneler beğenmese bile gözlemler filan
Oturup da kızına ben bunu beğenmedim demez
Ki neyi beğenmediği hala açık değil
Annenizin baştaki önyargısı sizi çok etkilemiş ayrıca
Hala tek sorun kayınvalide sanmanız bundan kaynaklı
Mesela biz eşimle 5 yıl görüştükten sonra tanışmaya geldiler
Annem beğenmeseydi de çok konuşturtmazdım beğenmedim filan diye
Ben beğenmişim sonuçta
5 yıl görüşmüşüm
Bunun biraz tavrınızı net koymakla alakası var işteAllah mutluluğunuzu daim etsin ne şanslısınız demekki iyi insanlara denk gelmissiniz
Ben de ona üzüldüm aslındaEvlilikteki iki taraf da anne güdümünden çıkamamış bence. Benim annem senin annen diye diye evliliği bitirmişler haberleri yok.
Benim annem böyle bir cevap verse çok utanırdım ben. Ne demek ihtiyacı yok, muhtaç olduğumuz için mi evleniyoruz?Ben de ona üzüldüm aslında
Biri gelinden önce annesini arayacak cesarette
Diğer anne de ne oldu demiyor hiç direkt asıl kızımın size ihtiyacı yok diye bodoslama devam ediyor
İki anne çocukları üzerinden ego savaşı yapıyor daha çok
Kaybeden herkes olacak sonunda
Anneler savaşı olunca doğru yanlış hepten karışmış işteBenim annem böyle bir cevap verse çok utanırdım ben. Ne demek ihtiyacı yok, muhtaç olduğumuz için mi evleniyoruz?
Tüp bebeği 6 ay önce yaptım ve burda anlattığım sorunlar hergun yaşanan şeyler değildi birde geçen haftaya kadar ben boşanmayı düşünmedim eşim hergun kahvaltiyi hazırlar haftanın yarısında akşam yemeklerini yapar temizliğe yardım eder 2 yıl ben evlilik oturana kadar düşünmedim bile çocuk sonra bu dediğim şeylerin çoğu oturdu ama ailesi hariç tabigencken insan çokça duygularla hareket edebilir vs ok o anda mantıklı dusunemeyebilir, hayat tecrübesi yok diyelim,
peki hala, su anda evlilikle ilgili kararsızım diyorsunuz, bir de tup bebek diyorsunuz.
bebek hangi ailenin problemini çözmüş ki, adliyede 2-3 cocuklu aileler boşanmazdı eger çözseydi problemi..
çocukların ailenin problemlerini çözmek gibi yüce bir gorevleri yok..
Şöyle melek kocamız olmadı, derdimize yanalım.Öğretmenler, ilk problem askerdeyken başlamış (ama eşi melek)
Sineye çekmiş başka bir ile giderek evlenmişler.
Evlenmeden kv eve akrabaları doluşturmuş ve evin düzenini değiştirmiş (eş buna izin vermiş ama eş melek)
Sonra sorunlar başlamış. Bir gün ufacık kavga etmişler. Adam özür dilerim aşkım demiş evden çıkmış. Akşamına arayıp boşanacağım demiş (burada da anne kötü ama eş melek)
Konu sahibinin annesi başka şehirde tek yaşıyormuş ama eşi diyormuş ki ben bu şehirden ayrılırsam adam değilim (Bu da kv nin suçudur, yoksa eş melek)
Sonuç: Eşi özünde iyi biriymiş ama Anne yüzünden boşanmak istiyormuş
Öğretmensin işin garanti ve çocuğunuz olmamış hayırlısı buymuş belki de dediğin gibi. Düzen kurarsın çocuk olmayınca boşanmak inan çok kolay. Ayrıca iste uzak bir şehire tayin al anneni de yanına. Seni kimse tanımayacağı için boş boş da konuşamazlar böylece. Ben olsam öyle yapardım. Çekilir dert değil hasta eder böyleleri insanı. Belki ileride senin kıymetini bilen ailesiyle eşini ayrı yerlere koymayı başarabilen biri çıkar karşına ve çok mutlu olursun. Biliyorum alışkanlıklardan vazgeçmek çok zor ve herkesi korkutur bu ama bir kere değişime adım attın mı tüm zincirlerinden kurtulursun ve oh be dersin. Bol şans ve bol cesaretİlk defa bdv konu açıyorum bundan önce hep çocuk isteme bölümlerine açardım 4 yıllık evliyim ikimizde öğretmeniz üniversitede sevgili olduk okul bitince aileleri tanistirdigimizda annem hiç istemedi çünkü annesi gerçekten çok farklı bı karakter bunu sadece ben değil tüm akrabalarım söyler ama ben yine de eşimi sevdiğim için kulak ardı ettim babam vefat etmisti biz küçükken sonra eşim askere gitti o zaman problemlerimiz başladı ilk defa ama ben asker diye görmemezlikten geldim gelince de evlenmek istedi annem istememesine rağmen yine de bana bıraktı bende farkındaydım annesinin zor biri olduğunu ama yine de eşime çok güvendim ve sevdim aslında ne kadar yanlışmis nişanlılık dönemimiz de sıkıntılı geçti annesi gereksiz yere bana ve aileme düşman gibi davrandı bizim çeyiz götürüp duzdugumuz eve benden habersiz akrabalarını götürüp herşeyin yerini değiştirdi falan ben çok sinir olmuştum ama yüzük atmak aklıma gelmedi bile şimdi çok pişmanım düğün salonundan annemler giderken güle güle bile dememiş ben bunları sonradan öğrendim üstelik ben eşimi bırakıp onun ailesinin olduğu ilde yaşamaya başladım ama evlendikten sonra eşim her hafta anneannesigile gitmeye alıştığı için bana teyzemlere dayimlara anneanme gitmiyoruz diye kavgalar çıkardı ilk bir yıl çok zordu ama aşktan onları bile görmedim üstelik eşim tek çocuk ailesi ona çocuk gibi davranıyor 30 yaşındaki adama babası da hayatı boyunca çalışmamış oda biraz değişik aşırı takıntılı bir insan tüm bunlar beni çok yoruyor ve ben hep utandım bunlardan düğünümde akrabalarimdan utandım herkes sen sabirlisin olsun tarzında konuştu düğün günü bana bir yılımızı doldurdugumuzda küçük bı kavga etmiştik ama gerçekten küçüktü ben yalnız kalmak istedim evden git dedim gitmek istemedi özür dilerim aşkım falan diyerek evden giden adam akşamına beni aradı ben boşanmak istiyorum diye ve tüm akrabalarına da yaymislar bunu annemi aramış annesi benim oğlum kızından boşanacak hiç mutlu değil demiş annemde altta kalmamış benim kızım çalışan birisi senin oğluna muhtaç değil demiş ve anlatacak o kadar şey var ki kizlar bunlar özet bile değil ve ben bu dört yılda çok dolduğumu düşünüyorum 2 yıldır da bebek olmadı tüp bile denedik olmadı belki bunda bı hayır vardır boşanmam için diyorum eşim aslında çok iyi bir insan ailesi dışında da bı problemimiz yok ama benim annem memlekette tek yaşarken aşırı ailesine düşkün sırf tek çocuğum diye hayatında üniversite de dahil hatta atandığı ilk yerde hep aynı şehir başka şehire çıkmam çıkarsam adam değilim diyor bende annemin yalnız olmasına çok üzülüyorum asıl benim onu düşünmem gerekirdi diye aslında boşanmak istiyorum ama hem toplum baskısından hemde yeni bı duzen kurmaktan korkuyorum tek başına sevgi yetmiyormuş annem ne kadar haklıymış zaten sevgimde ilk günlerdeki gibi değil hatta sadece alışkanlık bence