Eşimle ayrılık ve kızım

Hanımlar fikir verin lütfen.Eşim ve ben bu yılın başında anlaşmalı olarak ayrıldık. Hukuki olarak evli de olsak ayrı yaşıyoruz. Kızımız 17 yaşında ve bu duruma alışması zor oldu. Biz de hep onu mutlu etmeye çalıştık psikoloğa götürdük. Kızım zor da olsa kendine geldi. Ancak babasının maddi durumu iyi ve ne isterse yapıyor. Hani anne babası ayrılan çocukların her istediği alınır ya o biçim. Ben de o öyle yapınca altta kalmak istemiyorum ben de bir şeyler yapıyorum. Bu 6 aydır böyle. Ama artık kızımda bir yere gideceği zaman ben gidiyorumlar başladı izin gibi bir durum yok. Ben konsere gideceğim şunu yapacağım. Suç kızımda değil bizde tabi. Ama bundan sonra nasıl bir yol izlemeliyim? Babasıyla da konuştum böyle yapmayalım diye para varken niye kızı üzelim diyor ve ben bu duruma gerçekten üzülüyorum. Tek çocuk olduğu için babası üzerine çok düşüyor ancak hep birlikte yaşarken bu kadar değildi. Bu satten sonra neler yapabilirim?

Eşiniz para vermekle diğer sorumluluklarının üstünü kapatıyor olabilir mi ya da vicdanını rahatlıyo olabilir mi, çok para vermek şımartmaktan öteye gitmez, eğer eşiniz fazla para vermekten vazgeçmezse kızınıza tutumlu olmayı öğretin parasını biriktirmeyi öğretin, anne kız iletişimi çok önemli sizde uzaklaşmasına izin vermeyin

fairtale .!.:

Eşiniz para vermekle diğer sorumluluklarının üstünü kapatıyor olabilir mi ya da vicdanını rahatlıyo olabilir mi, çok para vermek şımartmaktan öteye gitmez, eğer eşiniz fazla para vermekten vazgeçmezse kızınıza tutumlu olmayı öğretin parasını biriktirmeyi öğretin, anne kız iletişimi çok önemli sizde uzaklaşmasına izin vermeyin

Genişletmek için tıkla...

Olay tam olarak dediğiniz gibi. Vakit ayırmaktan çok para döküyor kızıma. Kızımla çok yakınız arkadaş gibiyiz güzel bir ilişkimiz var ve doğru diyorsunuz kızıma biriktirmeyi öğretmeliyim

Zamanında ablamda böyle bir problem yaşadı, eşinden ayrı ve kızı şu an 22 yaşında. Lise ikinci sınıf civarıydı sanırım, baba her istenileni yapmaya başladı, çok kızına düşkün değildir, yıllarca aramadı, sonradan görüşmeye başladılar.

Çocukta farklı bir güven oluştu, dediğiniz gibi yapacağım, edeceğim demeler, baba da parayı esirgemiyor. Ablam baktı olmayacak, baba da ikazları dinlemiyor, yeğenimi aldı karşısına; sen babanı kullanamazsın dedi, buna izin vermem. Bugün babasını kullanan yarın başkasını da kullanır. Baban sana fazla para veriyorsa, ben şu andan itibaren harçlığını kesiyorum,aldığın para masraflarına yeter dedi. İnanır mısınız sürekli alınan şampuanını bile masraflarına dahil etti. Ama sonuç olumlu oldu, yeğenim hesap kitap yapmayı, annesinin kurallarıyla yaşamayı, paranın bir şeyleri değiştirmeyeceğini öğrendi. Şu an da üniversitede, özel okumasına rağmen sistem hala böyle işliyor, baba da zamanla yaptığı hatayı anladı, şimdi makul bir haftalık üzerinden gidiyorlar. Ama tabi ablam babasıyla diyaloğu hiç kesmedi, sürekli iletişimle bir şeyleri oturttular.

bence o da parayla avutulmaya çalışıldığının farkında.ve buna daha da sinir oluyordur diye düşünüyorum..o yaştaki bir genç bence bir çok şeyin idrakındadır.kendi öğrencilerimden biliyorum.belki hayata ya da sizlere duyduğu bir öfke var ve tavırlarıyla bunu belli ediyor zaten.''madem siz boşandınız yansın dünya,ben de istediğimi yaparım,çıkarım,giderim,gezerim,tozarım''hesabı..bir de evde bir baba figürünün eksilmesi,yani babanın başında devamlı surette bulunmama durumu onu serbestleştiriyor.onu parayla avutmak yerine daha çok ilgi göstermekten başka çareniz yok.özellikle babasının arkadaşça yaklaşarak,gözünün üzerinde olduğunu,her sorununu dinleyeceği ve yanında olacağını ifade etmesi,ve daha çok kızınızı görmesi gerekiyor.ikiniz de kızınızı çaktırmadan takip etmelisiniz.ve bir otorite oluşturmalısınız.(özellikle baba madem çok düşkün kızına yapsın o zaman bunları)çok serbest bırakmak da baskılamak da iyi değil.bu ayarı tutturup paraya da boğmaktan vazgeçmeniz gerekiyor.

Aslında şuan tam ergenlik çağında ve bu dönemde çocuklar zaten ailesinden bağımsız kuralsız bi şekilde yaşamk ister. tabi üstüne şuan siz tam olarak bi aile değilsnz bundanda kaynaklanabilir bu kadar rahat olması,, ekonomik özgürlüğü de olduğu için bu şekilde davranması doğal canm. bence sıkmadan , kızıp farklı tepki göstermeden güzel bi şekilde konuşmayı dene. sonuçta 17 yaşında ve seni anlayabilir.. eşinin de bunda payı olması lazım tabi tek başına zor ,,,