- 17 Mart 2020
- 1.559
- 5.782
- 88
- 40
Evet 16 senelik evliliğimde defalarca aynı seviyeye geldim ama şunu söyleyeyim ki boşanmasıyım için hiç pişman olmadım.Hatta evliliğimi kurtardığım için gurur duyuyorum ortada büyük bir sebep yokken sırf erkeğin geç olgunlaştığı çocukça egoları yüzünden neden vazgeçeyim.Bu mevzuu suna benziyor bunca yıldan sonra hani insan annesinden ailesinden vazgeçemez ya evlenince yabancı olmuyor bu adam sana aile oluyor. Hemencecik arkanı dönemiyorsun. Aldatma yok şiddet yok sevgi var ise neden egolarımız yüzünden bir anlık kızgınlık için bitsin. Kolay olan yıkmak zor olan inşaa etmek. Evlilik zamanla oturuyor arada tartışma oluyor ama aradaki bağ gittikçe kuvvetleniyor kopması imkansızlaşıyor. Bu arkadaşın eşi henüz olgunlaşmamış sadece.Bu evlilik burada biterse iki taraf da pişman olur. Benim duam ikisinde hatasını anlayıp bir araya gelmelerinden yanaArkadaşlar kusura bakmayın ama ben ortada kurtarılacak bir evlilik görmüyorum ya da kurtarılması gereken. 15 yıllık evli arkadaş ortada adamakıllı bir sebep yokken dahi 2 sene önce bile boşanmanın eşiğinden dönmüşsünüz bir de anladığım kadarıyla ikizleriniz de var. Yani huylu huyundan vaz geçmiyor. Diken üzerinde evliliklerinizle mutlu musunız gerçekten? Mimi sana soruyorum özellikle 2 sene önce nişanlıyken de bunları yaşıyordun “ha gitti ha gidecek” evlendin yine aitlik olmadı yine kavgalarda “ha boşandı ha boşanacak”. Bakın ben evliliğe emek vermemekten bahsetmiyorum. O zaman adamlar aldatsın boşamayalım, dövsün boşamayalım hiçbir şekilde boşanma sebebi yok demekki size göre. Ne olursa olsun adama yapışıp boşamayalım. Bu emek değil sadece bencilliktir ben seviyorum ne olursa olsun bırakmayacağım demek emek değildir yani karıştırmayın.
Adamın ufacık bir kıskançlığa dahi tahammül edememesi kavgalarda boşanacağım demesi, kavgaları aylarca uzatması, kadına değersiz hissettirmesi bir şey yapıp “umutlanma” falan kusura bakmayın bu da psikolojik bir şiddettir ortada çocuk da yok bu psikolojik şiddeti çekmesi için tek taraflı emek adı altında adamı bırakmaması için bir sebep yok.
Hepimiz de evliliklerimiz için emek veriyoruz eşlerimizi alttan alıyoruz destek oluyoruz moral oluyoruz sinirlendikleri gereksiz şeylerde susuyoruz ama bir ayağımız kapının dışında da evlilik yürütmüyoruz. Lütfen kendinizi değersizleştirmeyin. Siz karşınızdakine kendinizden daha çok değer verirseniz karşınızdaki neden size değer versin ki? En başta kendin değersizleştirmişsin kendini sevgiye layık görmemişsin.
Her gün eşlerine sarılıp şükürler olsun beni seçtiğin için diyen eşler var neden onları bırakıp böyle 3 kuruş etmeyen insanlar için evlilik sandığınız şeyi yürütmeye çalışıyorsunuz? İkna etsen eşin dönse bile ne olacak biliyor musun? 15 yıl sonra ikiz çocukların bile olsa gereksiz bir sebepten eşin yine boşanma aşamasına getircek. Olacak olan bu.