kızlar, ücretsiz iznim biteli 2 ay oldu çalışmaya başladım. sabah 7 de çıkıp, akşam 6 da geliyorum eve. eşimle aynı saatlerimiz. kızım var 21 aylık, annem bakıyor, annemle evimiz altlı üstlü.
eşim, 1 yıl öncesine kadar pek çok konuda bana yardım ederken 1 yıldır neredeyse hiçbir şeye yardım etmediği gibi evi darmadağın edior. çorapları bi yerde, çamaşırları bi yerde, dolabı alt üst, üzerinden çıkanı yere atar gider,temizliğe yardım etmez, yemek yediği tabağı ortalıkta bırakır, burnunu sildiği mendiller koltuklarda masaların altında gezer, çocukla haftada toplam 2 saat faln ilgilenir, yardım istesem kaşı gözü seyirir, hafta sonu kahvaltı hazırlayamasam ayrı trip, pazara ebni yollar çocukla, ekmek bile almayı bıraktı, herşeyi benden bekliyor. liste uzadıkça uzaaaaaaaaar sayfalar sürer.
ve ben bu işlerin hepsini kızım paçamda anne anne aneeeeeeeeeee diye bağırıp ağlarken yapıyorum, çocukla ilgilen diyoeum ilgilenmiyor, bana yardım et diyorum etmiyor. ben de haliyle çok yoruluyorum, kızım akşam 9-10 gibi uyuturken ben de onunla sızıp kalıyorum, sonra gece uyanıp saatlerce iş yapıyorum; çocuğun yemeği, evin toplanması, bulaşık yerleştirme kaldırma, akşam yemeğinin bulaşıkları, çamaşır.... sabah uaynıyorum belimden aşağısı tutmuyor.
ve benim vicdansız eşim bunu görmesine rağmen gece yarısına kadar mal gibi tv. karşısında önünde bilg. oturup duruyor ve bazen çıldırtıcı akhkalar atıyor. ondan nefret ediyorum o anlarda.
ücretsiz izindeyken de kızım çok yoruyordu beni, çok mızmız ve hstalanan bi çocuktu ama evdeyim diye, çok yorulmuyorum diye eşimden nadiren yardım istedim, istediğim zamanlarda da pişman etti beni zaten. o zaman da çok yoruluyordum, kızım başlıbaşına çooooook yorucu zaten.
anlamıyorum neden böyle olduunu. konuşuyorum ara ara, tamam diyor, özür diliyor yardım ederim diyor. ama ben canım hadi bana yardım et demeden aslaa etmiyor, ben de 1 kere hadi desem 2. ye demiyorum, desem adam hemen iğrenç bi yaratık ifadesiyle bana bakıyor. sonra da ben suratsız, cilvesiz, soğuk kadın oluyorum. soğudum ondan iyice. 1 senedir iliğimi kemiğimi kuruttu, bedenimin yorgunluğu neyse de ruhumun yorgunluğuyla başedemiyorum.
siz eşinizi nasıl yardım etmeye ikna ediyosunuz. içinden gelmeyince olmaz mı? kendimi çok kötü hisseiyorum, ne olur akıl verin. ortada hiçbişey yookken birbirimize patlayıp duruyoruz eşinle, bıktım bunları yaşamaktan. ooooooooof of