Arkadaşlar evlendiğimizden beri süregelen sorunlar var evliliğimde 10. Ayımızdayız . Başta benim anksiyete panik atak problemlerimden rahatsız olan eşim doktora götürdü beni sonra bana deli muamelesi verdiği paranın aileme dahi arkamdan lafını yaparak beni çok yıprattı sinirlerim çok yıprandı kavga gürültü birbirimize iyi gelemedik. Sonra ben terapi aldım daha iyileştim ama eşim hala herşey de genel olarak beni suçlamaya devam etti . Artık tahammülüm kalmadı herkesin sorunları olabilir sinirli biri olabilir ama herkesin bu kadar üstüne gidilmezdi bence zor zamanımda tuhaf şekilde yanımda durdu yani arkamdan aileme ispiyonlayarak benı bilerek kışkırtarak . Velhasıl ben çok daha iyileştikçe bu kez o iyice kötüleşmeye başladı Şuan da o anksiyete geçiriyor sanırım nefes alamıyor boğulacak gibi oluyor . Bi cümle kurayım yarısında bölüp sen böyle düşünüyorsun dimi felan diyip ben de sürekli bi kötülük buluyor sonra ben kendimi anlatınca kavga ediyoruz sen iyiliğini yüzüme vuruyorsun oluyor böyle tuhaf bir sarmal içindeyiz . İyi günlerimiz çok oluyor ama bu kötü anlar bir türlü de bitmiyor . Mesela bişeye sinirleniyor benim bi cümlemi alıp kötüye yoruyor diyorum bu cümlenin devamı da var ben sana köyü bişe demedim ki e diyor ben seni sinir etmek için yapıyorum ben de artık yoruluyorum birbirimize sürekli bir açıklama yapıyoruz . Terapiste gittik bireysel sorunlarınız evliliğinize yansıyor dedi . Benimle olan terapisi iyi geçiyor kadının ama eşimle 3 görüşmeden sonra görüşmeme kararı aldı çünkü eşim sürekli benım ebeveynim gibi davranıyormuş seansta ve verimli geçmiyormuş kendi sorunlarından çok benı şikayet ediyormuş . Yani hep ben suçluyum anlayacağınız . Ben bu evlilikte kendimi kötü hissediyorum . Acaba zamanla oturur mu bilmiyorum. Eşim kötü biri değil ben de öyle ama biz anlaşamıyoruz . Herşeyime yardım eder ben de ona öyle hep birbirimize her konuda destek oluruz sosyal olarak dışarıda kaç ülke kaç şehir gezdik çok uyumluyuz ama saçma meselelerden birbirimize giriyoruz . Ne yapmalıyım lütfen bana fikir verin