Arkadaslar,hepinize ayri ayri tesekkur ediyorum,bana vermis oldugunuz fikirlerden..suan depresif halde oldugumdan dogru duzgun karar veremiyorum,dusunemiyorum.aptal aptal hala ya devam ederseklerde takili kaldim.hikayeleri okurken hep kendi kendime derdim olmassa olmas sonu ne...insanin basina gelince ayni soguk kanliligi koruyamuo..cok panik oldum.benim korkum yalniz kalmak arkadaslar..birliktelikler,evlilikler kolay kurulmuo..bir insani tanimak guvenmek evlenmek uznca bir zaman alio..daha bir bebegim bile yok..seninsemmi uzulsemmi bilemiorum.(ben istemiordum)
Esim yabanci,tabiki bir turk erkegi mantigiyka yaklasmio bana..bilemiorum bayanlar.annemle konustum biraz once,bana geri donmemi bu evliligin bittigini falan soyledi..uzgunuz tabiki..cok zorumuza gitti esmin bu sekilde davranisi..o beni annemden istedi,soz verdi bana bakicana,beni koruyacagina..uzakta olsakta..onca olaydan sonra esimin beni yuz ustu birakmaya calismasi,annemi cok uzdu.kendi oglu gibi sevdi.hatta cogu zaman esimi savunurdu bana..bayanlar bozuk plak gibi ayni seyleri tekrarliyip sizleri sikmak istemem ama bende farkindayim bu iliski bitti.ama simdi cekip gidersem de yaaa gitmeseydi duzelirmiydi ile yasamakta beni uzer..
Annem su iki gunu iyi degerlendirmemi sayet yumusamazssa duruma gore 1 hafta geciktirme yapip onla vakit gecirmeye calismami soyledi.(tabi bitirmeyi istemiorsam) yoksa cik gel kapim acik herzaman dedi..