Benim hayalimde; yanında hiç sıkılmadığın, sabahtan akşama özleyip hiç ayrı kalamadığın, birbirinizi mutlu etmek için çabaladığın, aileden arkadaştan öteye koyduğun, tartışma sonrası birkaç saatte eski hale dönebildiğin, sarılmadan duramadığın bir ilişki vardı. Eşimle hep bir şeyler eksik, olmuyor. Çok kendi halinde. İnatçı, dediğim dedik. Bir şey söylerim yok der neden derim tersler. Böyle biri yani. Saatlerce konusuyoruz ama birbirimizi anlamıyoruz. Bi anlatamadım ona herkesin farklı şeylerden mutlu olacağını. En son ya ayrılalım ya da bi şeyler düzelsin kaldıramıyorum artık dedim. Ki doktor da strese tahammülümün zayıf olduğunu ruhen ve bedenen(demir eksikliği) güçlenmem gerektiğini söyledi. Tamam gidelim mahkemeye boşanalım ondan sonra mutlu mu olacaksın dedi. Ne ayrılmak istiyoruz ne isteklerimizden taviz veriyoruz. Peki bundan sonra oldurabilir miyiz? Nasıl birbirimizi anlamaya başlar, bağlanır, huzur veririz? Ayrılacaksam da hiç keşkem olmasın istiyorum. Burada çok takılıyorum ama kendi evliliğimi yoluna koyamadım. Tavsiyelere ihtiyacım var.. bir müddet ayrı mı kalsak acaba?
Evliligim tam senin hayal ettigin gibi. Ama sen zaten teshisi koymussun farkinda degilsin. Hicbiriniz isteklerinden taviz vermiyor diyorsun. Iliski iki kisilik. Iki tarafinda taviz vermesi fedakarlik yap asi lazim. Bazen dibine kadar sucsuz bile olsam gider sarilir barisirim esimle. Ve burda bazi arkadaslarin dusunduu gibi bir tarafi kalkip simarmaz. O da bana sarilir. Barisiriz. Opusuruz. Unuturuz. Cunku kavgasini etigimiz sey kus kalmaya degecek mi ona bakarim. Genelde degmez.Benim hayalimde; yanında hiç sıkılmadığın, sabahtan akşama özleyip hiç ayrı kalamadığın, birbirinizi mutlu etmek için çabaladığın, aileden arkadaştan öteye koyduğun, tartışma sonrası birkaç saatte eski hale dönebildiğin, sarılmadan duramadığın bir ilişki vardı. Eşimle hep bir şeyler eksik, olmuyor. Çok kendi halinde. İnatçı, dediğim dedik. Bir şey söylerim yok der neden derim tersler. Böyle biri yani. Saatlerce konusuyoruz ama birbirimizi anlamıyoruz. Bi anlatamadım ona herkesin farklı şeylerden mutlu olacağını. En son ya ayrılalım ya da bi şeyler düzelsin kaldıramıyorum artık dedim. Ki doktor da strese tahammülümün zayıf olduğunu ruhen ve bedenen(demir eksikliği) güçlenmem gerektiğini söyledi. Tamam gidelim mahkemeye boşanalım ondan sonra mutlu mu olacaksın dedi. Ne ayrılmak istiyoruz ne isteklerimizden taviz veriyoruz. Peki bundan sonra oldurabilir miyiz? Nasıl birbirimizi anlamaya başlar, bağlanır, huzur veririz? Ayrılacaksam da hiç keşkem olmasın istiyorum. Burada çok takılıyorum ama kendi evliliğimi yoluna koyamadım. Tavsiyelere ihtiyacım var.. bir müddet ayrı mı kalsak acaba?
+10000 kimsenin evliliği öyle senin hayalindeki gibi değil kiSen evliliği çok yanlış kuruyorsun kafanda. Hiçbir evlilik senin hayal ettiğin gibi değil biraz çevrene bak anlarsın.
Fazla zorlama bence.
Yani bilmiyorum senin olgunlasman gerek diye dusundum. Biraz yasca buyuk kadınlara sor konus herkeste neler var gor belki sonrasında haline sukredesin bile gelir
+10000 kimsenin evliliği öyle senin hayalindeki gibi değil kiSen evliliği çok yanlış kuruyorsun kafanda. Hiçbir evlilik senin hayal ettiğin gibi değil biraz çevrene bak anlarsın.
Fazla zorlama bence.
Yani bilmiyorum senin olgunlasman gerek diye dusundum. Biraz yasca buyuk kadınlara sor konus herkeste neler var gor belki sonrasında haline sukredesin bile gelir
Kaç senelik evlisiniz?
Evlilikler hayal edildiği gibi olmuyor maalesef
Her gün mıç mıç olmuyor kimse
ama mutsuzsanız ve çabaladığınız halde hiçbir şey düzelmiyorsa boşanın
Bence beklentilerini düşürmemeli kimse
Neden hayal edilen gibi olmasın ki?
Eş ile hayalleri gerçekleştirmek için çabalayıp yaşamıyorsak birlikte olmanın ne anlamı var gibi düşünüyorum ben.
Konuyu açan arkadaşın eşi o sarılınca geri sarılmıyomuş mesela bu bana çok acayip geliyor. Ben çok kırılırdım herhalde öyle bişey olsa.
Evdeyken eşler nasıl birbirlerine sarılmadan öpmeden sohbet etmeden durabiliyor hiç aklım almıyor :)
Mesela ben eşimi, eşim beni öğlene kadar illaki arayıp özledim, akşam olsa artık gibi şeyler söyleriz. Ve bunu gerçekten hissederiz. İğrenç derecede mıç mıç bir çiftiz sanırım.
Ama ben başka türlü bir evliliğe katlanamam.
Eşim vıcık vıcık sevmiyormuş. Ee ben seviyorum nasıl olacak hadi bulalım ortayı? En basit örnek bu. Ve ona uyum sağlamak zorundayım bu konuda. Ne anlamda geri çekeyim ben?Ben sizde çok yakın tanıdığımı gördüm. 25 sene evvel babasının razı olmayışına rağmen evlenmiş, aynı sizin yaptıklarınızı yapmış. Her şeye "evet" demekten başka bişey yapmamış. Kadını şehir şehir sürüklemiş iş tutturmak için, meyvesinden taleplerine kadar hayır dememiş. En sonunda kadın aldığı ihanet ile 25 yıllık evliliğini bir temiz bitirdi. Oturup konuştuk neden diye sordum. " Neden olmasın gülüm, her dediğine evet dedim, onun isteklerine asla hayır demeyi bilmedim, zor bir kadın olmadım, herşeyi ayağına götürdüm, kıymetim bilinmedi çantada keklik sayıldm, sonunda da boynuzu yedim" dedi. İstekleriniz hiç de abartılı değil, insan eşine sarılır, sarılmasını bekler. İnsan eşi ile çocuk olur, arkadaş olur, gerekirse vıcık vıcık olur kimseyi ilgilendirmez. Karşı taraf sizin verdiğiniz değer kadar değer vermiyorsa tabiki saçma sapan görünen beklentiler içine giriliyor. Kendinizi biraz geri çekin
Eşim hep evlenmek istiyodu böyle olduKonularınıza arada denk geliyorum, yanlış anlamayın lütfen sadece meraktan soruyorum neden bu kadar erken yasta evlilik kararı aldınız?
hangi konularda değişmesini istiyorsunuz?İşte bu değişmeyeceği gerçeğiyle yüzleşirken zorlanıp yıpratıyorum kendimi ama içimde değişeceğine dair de bi umut var
Bu sadece sende değil karşı tarafta da bitiyor
Dünya iyisi olsan da eşin tersleyerek vs konuşuyorsa nereye kadar susabilirsin?
Benim evliliğim ilk satırlarda yazdığın gibi.
Bunun için ne yaptın dersen buna kesin bir cevabım yok.
Gerçekten birbirimize büyük sevgi ve bağlılığımız var. Bu da birbirimize anlayış göstermemize neden oluyor sanırım. Birbirimizin düşünce ve fikirlerini beğenmesek de saygılı olmaya çalışıyoruz.
Evlilikte iki taraf da kendi bencil isteklerinden ödün verebilmeli. Yoksa anlaşmak mümkün olmaz, sürekli bir gerilim olur.
Siz bi adım atın bakın ondan da geliyor mu
Tek taraflı fedakarlıkla da yürümez
Eğer adımlarınızın karşılığını göremezseniz yollarınızı ayırmayı o zaman düşünürsünüz...
Bu 1 ay meselesi aklıma yattı hadi bakalım umarım değişir bir şeylerIlk olarak "boşanmak" kelimesini dünya yansa dönmem bitmiştir diyene kadar bir daha kullanmamaya başlamamı tavsiye ederim. Zira bilinçaltında olumsuz etkileri oluyor ve evliliği etkiliyor.
Hayallerindeki evlilikte mal istiyorum mülk istiyorum dememissin ki, altı üstü huzur istiyorsun. Bahsettigin evliliği yaşıyorum ben, ama hiç tartışma ya da zit düşme olmuyor dersen yalan söylemiş olurum. Diyene de inanmam pek. Evlilik karşılıklı fedakarlık ister. Yuva kurmak kolay değil, mesela kendine yılmadan 1 ay tanı.Bu 1 ayda yaşanan her terslikte ıçinden 10a kadar sayıp sakinles, ve çözüm odaklı taraf olmayı dene. 1 2 gun değil ama, 1 ay sık dişini. Eğer pisman olmak istemiyorsan öncesinde gerçekten büyük fedakarlıklar vermeni tavsiye ederim...
Evliligim tam senin hayal ettigin gibi. Ama sen zaten teshisi koymussun farkinda degilsin. Hicbiriniz isteklerinden taviz vermiyor diyorsun. Iliski iki kisilik. Iki tarafinda taviz vermesi fedakarlik yap asi lazim. Bazen dibine kadar sucsuz bile olsam gider sarilir barisirim esimle. Ve burda bazi arkadaslarin dusunduu gibi bir tarafi kalkip simarmaz. O da bana sarilir. Barisiriz. Opusuruz. Unuturuz. Cunku kavgasini etigimiz sey kus kalmaya degecek mi ona bakarim. Genelde degmez.
Mesela ben 10 senedir calisiyorum. Kendi isim var. Kendim para kazaniyorum. Ve gelirimde ortalamanin ustunde. Bekarken deli para harcardim. Evlenince de bir sure deli para harcadim. Esim bunun yanlis oldugunu durumdan rahatsiz olduğunu soyledi. E hakli adam. Bende harcamayi biraktim. O da mesela sigara icerdi. Ee benim astimim var. Ve sigara icmeyen biri olarak sigara bana les gibi kokuyor. Rahatsiz oldugumu fark etti sigarayi birakti.
Yani demem o ki evlilik çift tarafli ozveri ve fedakarlik istiyor. Ve surekli bosanalim sikildim denilen bir evlilik bir sure sonra ciddiyetini yitirir. O yuzden yol yakinken durumu duzeltin bence. Ve fedakarliga inadi birakmaya kendinizden baslayin karsi tarafta zamanla uyum saglar.
Full okuz degilse tabi..
Ne kadar süre çekeyim kendimi? Ben hep içimden geldiği gibi davranıyorum canım istiyosa sarılıyorum bi şey istiyosa kırmıyorum falan. Geri çekmekten kastınız ne?Evlilik karşılıklı fedakarlıklar ile sürdürülür
hiç tavız vermiyorsa işiniz çok zor daha öncede yazmıştım size.. siz bence haklısınız eşinizinde kendine göre haklı yanları var
Ama hiç bir evlilik güllük gülüstanlık değil filimlerdeki gibi hiç değil malesef cok acı ama öyle..
Biraz o tavız verecek biraz sen böyle yürür.. tek taraflı fedakarlıkla olmaz.. kıymet bilmezler bu sefer.. Değer verdikce değersiz olursun.. Bence bir süre kendi kabuguna çekil eşinle cok fazla sohbet muhabett etme bu konuları konuşma
Sizi seviyor ise bence kafasına dank eder birşeyler sorgular kendini.. yok zaten umrunda olmaz ise bu adam değişmez..
Ya böyle kabulleneceksiniz yada boşanacaksınız ortası yok gibi.. ama siz benim bu söylediğimi deneyin bence.. kendinizi geri çekmek işe yararsa sizi seviyor cabalıyor demektir.. ışık ve umut var demektir haa yok ise. o zaman düşünürsünüz tekrar boşanmayı
1 bucuk yıllıkKaç senelik evlisiniz?
Evlilikler hayal edildiği gibi olmuyor maalesef
Her gün mıç mıç olmuyor kimse
ama mutsuzsanız ve çabaladığınız halde hiçbir şey düzelmiyorsa boşanın
Eşim sürekli bağırmaz. Anca tartışmalarda. Genelde de ben niye böyle yapıyosun dersem tartışmaya başlarız sesi yükselir. Sürekli bağıran bi adam özgüven bırakmaz kı insanda.Off inan çok zor bu tarz adamlar.Bnm eşimde aynı böyle çünki.
Diyorlar ya evlenince bilmiyormuydunuz diye,yok vallahi köprüyü geçene kadarmıydı neydi.Flört döneminde ağzının içine bakıpda evlennce değişen tiplerde var malesef.
Bnm eşimde ufacık tartışmayı büyütüür bağırır,apartmanı ayağa kaldırır artk ben utanıyorm saçma bi sebepten bağırınca milletde bişey var sanıcak diye.Birşeyler yapmak istersin örnğ.alışveriş merkezine gittik daha dün.Hadi dedim bişeyler yiyelim eve gidip yemek yapıncaya geç olucak.Aldığım cvp,sen ye benim yiyesim yok.Yani ortama ayak uydurma denen birşey yok.Normal bir zmanda sarılmak,öpmek,iki güzrl söz söylemek yok.Ben de aksine içimden gelir sarılırım aldığım tepki sadece dur yaaa olur.
Ev hanımlığıma ve anneliğime katiyen laf söyletmem o kadar hassasım.Bakımsız değilim,eşim yanaşmak istese asla red cvbı almaz çünki bana yapılmasını istemediğim şeyi ona yapmam.Ama gelgelelim evlendikten snra bir monotonluk.
Demem o ki,var böle tipler ne yazıkki,ben çareyi kavga etmek istesede bağırsada çağırsada gık çıkarmamak da buldum.Bağırıp bağırıp susuyor.
Ben de fırtınamı içimde yaşıyorm, içime ata ata iyice özgüven eksikliği yaşamaya başladım.Öyle kavgada sus git sarılla olmuyo bu işler,karşındakinn gönlünü hoş edicem diye kendine ediyosn.
Evet bu da kendim her şeyi yaptıgımdan emin olduktan sonra yapacağım şey. Kabul edeceğini sanmıyorum amaSon çare birlikte evlilik terapistine gidebilirsiniz,öyle de oturtamazsanız ayrılmanızdan başka çare göremiyorum,çünkü karşılıklı mutsuzsunuz.Ayağınızı vuran bir ayakkabıyı bir ömür giymek ister misiniz?
Hayırlısı olsun hakkınızda.
Tek istediğim yönetmek isteme huyundan vazgeçsin. Benim farklı şeylerden mutlu olacağımı anlasın. Ve mutlu etmek için çabalasın. Sadece bu. O kadar ufak şeylerden tartışıyoruz ki ama çok birikti 3 gün mükemmel 10 gün küs soğuğuz. Ona göre ben her şeyi yönetmek istiyorum. Bunu da niye diyo hadi şuraya gidelim hadi film izleyelim dediğim için. Hep sonra sonra der istediğim şeyehangi konularda değişmesini istiyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?