Ütopiküye nikinin hakkını veriyorsun
ya isteklerin çok iyi çok güzel ama eşinin "senin hayal ettiğin" gibi bir insan olması için aynı şekilde senin de onun için aynısı olman gerekiyor.
Bak bugün mesela bizim iş yerinde çalışan temizlik personeli abla "eşimden Allah razı olsun hiç üzmez beni " vs vs anlatıyordu. Ama evliliğin içine girdiğinde sırf eşi işe gidecek diye 5.5 da kalkıp kahvaltı hazırlatan , kahvaltı sırasında da eşini yanında isteyen bir adam. Uyutmuyor kadını , kadın 2 saat sonra işe gidecek oysa. Yatsa 2 saat daha uykusunu alacak. Ama Yok adam kahvaltımı hazırlayacaksın diyor , bütün gün iş yerinde temizlik yemek yapıyor bir taraftan da akşam ne yapsam düşünüyor. Ekmeği dahi evde yapıyor kadın , kocası bilmem kimin yaptığı ekmek seninkinden daha güzel olmuş diyor.
Ayrıntılara girince kürekle ağzına vurulası bir adam , ama kadın "Allah razı olsun bir gün üzmedi beni" diyor. Bakma sen uzaktan güzel görünen evliliklere. Evet mutlaka güzeldir ama güzelliği kadınların bütün beklentilerini karşılayan adamlardan kaynaklı değil birbirlerine olan bakış açılarından kaynaklı.
Ben de ağzında kırmızı gülle gezen adam hayallerinden uyanıp gerçek dünyaya dönünce evliliğimde mutluluğu buldum. 3 sene eziyet etmişim kendime. Ne eşim değişti ne de ben. İkimiz de kabul ettik birbirimizi bütün herşeyimizle.
Sana daha önce de dedim , tabii bir süreç bu. Sonunda ipleri koparma noktasına geleceksin. Ya ipleri koparacaksın yada sımsıkı bağlanacaksın. Ben bağlandım , ipleri koparmadığım için çok mutluyum. Ama o noktaya gelmesem , bu bağ oluşmazdı bende. Tam birbirimizi kaybetme noktasında birbirimizi bulduk.