- 21 Temmuz 2018
- 466
- 926
- 18
Şımarıklık abidesi resmen, annesinin küçük tontonu olduğunu falan mı sanıyor halen_?Ailesine söylesem de ailesi uyarsa da ailesini kaale alan bir tip değil umursayacağını sanmıyorum, çamaşırlarını ayırdım yıkamadım kendisi yıkasın diye tavır koy diyenler olmuş da, onun için söylüyorum. Ne yapsam kâr etmedi, bir de geçen akşam koltukta uyuya kalmış. Kızım da üstüne çıkıp telefon istemiş ondan (3,5 yaşında ) uyanıp öyle bir bağırdıki çocuğumun ağlaması gözümün önünden gitmiyor ellerini gözüne kapatmış diz çökmüş yattığı koltuğun önünde anne babam bana kızdı diye ağladı. Öfke sinir boşaltıyor üstümüzde
Hak etmiş????
Ha diyosunuz ki boşanmamak için her şeyi kabullenin öyle mi? Kocanızı mumla ararsınız öyle mi? Hayır hanımefendi bu dünyada kendi kendine yetebilen, kendi ayakları üstünde durabilen, bir erkeğe ve onun hegemonyasına boyun eğmeyen kadınlar da var. Bilin istedim çünkü umarım kız çocuğunuz yoktur ve bu zihniyetle büyütmüyorsunuzdur.
Doğru. Şiddet hak edilecek birşey. Kadin doğru lafi söylemedi diye bir iki daha vursaydi o zaman tam adam gibi adam olurdu dimi!! Aldatsa hakli olur, kadin nede olsa böyle şiddetli günleri mum gibi arayacak!
Yazik bir kadinin böyle konuşmasi ve epeyde başka kadinlar beğenmiş. Konu sahibin tepkileri hoş değil fakat HICBIR KADIN şiddeti hak etmez! Adamda orda gayet kendini laflar ile savunabilirdi.
D Deeprise
Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık,
Sizlerle bu konuyu tartışacak değilim ve evet K Kostas bir kız çocuğum yok, iki oğlum var.
Bence sizin mantığınıza göre ben 2 erkek annesi olarak geleceğin psikopatlarını yetiştirme konusunda bi tehdidim :) Ben kadın erkek ayırmadan ki; eşitlik dediğimiz kavramın vücut bulmuş hali olarak, bir erkeğe ve bir kadına davranış kalıpları vardır, kadın kurallarının sınırları ne kadar nezaketse, erkeğin ki o kadar tabiri caizse kabalığa dayanır. Eğer siz bu davranış kalıplarını yıkar, karşınızdaki insana terbiyesizlik yaparsanız bu kim olursa olsun, eşiniz, anneniz, patronunuz en minimal şartlarla mutlaka karşılığını alırsınız.
o itti, ben de ittim, bağrıştık vs.. burda erkeği şiddete yönlendiren kişi konu sahibi.
En başta o eşini böyle çirkince tehdit etmeseydi, eşi bunu yapmayacaktı ve eşi onu itmeseydi konu sahibi de onu itmeyecekti. Zaten kavganın aptalca olduğunu kabul etmiş, aptalca bulduğun bir kavga da eşini boşanmakla tehdit etmek nedir?
Siz bunu normal kabul ediyorsanız benim konuşacak başka bir konum yok!!
Ve son olarak K Kostas
o erkeğin hegomanyasına boyun eğmeyen, kendi kendine ve iki çocuğuna yetebilen, kendi ayakları üzerinde duran kadınım BEN.
Eski konularımı okuyabilirsiniz, hayata sıfırdan başlamış bunu başarabilmiş bir kadınım ve zaten tüm bunları yaşadığım için bunları yazıyorum, sizler gibi farazi cümleler kurmuyorum.
7 yıllık evliliğimi bitirdim, üzerinden 2 yıl geçti her hafta çocuklar ve babalarıyla birlikte bir aktivite yapıyoruz ve biz buna rağmen hiç konu sahibinin geldiği noktaya gelmedik.İtişmedik, kakışmadık.
Çocuklarımın yanında sesimizin yükseldiği ilk gün, çocuklara zarar vericez deyip terkettim o evi.
Demekki ;
"ayinesi istir kisinin lafa bakilmaz"
Eşitlikten bahsettiğinize emin misiniz? Belli davranış kalıpları olduğuna inanıyorsanız eşitlikten bahsetmeniz abesle iştigal çünkü. Ortada bir terbiyesizlik varsa da size göre karşılığının fiziksel şiddet olması normal. Maalesef bunu kabul edemeyeceğim.
Erkeği şiddete yönlendiren kişi konu sahibi? ? ? İşte bunu anlamıyorum ve anlamayacağım da. Meşru müdafaa dışında şiddete yönlendirme diye bir şey yok, olamaz. Konu sahibini de o sözleri söylemeye eşi yönlendirmiş, konudan anladığım kadarı ile adam maalesef zerre değer verip sevgi,saygı göstermiyor kadına.
Bir şeyi yaşamamış olmam farazi konuştuğum anlamına gelmez. Hem beni tanımıyorsunuz ki, farazi konuşup konuşmadığımı bilesiniz. Ayrıca bu konuya yazdığınız yorum ile yaptıklarınız hiç uyuşmuyor. Yazdıklarınızın doğru olduğunu düşünüyorsanız neden uygulamadınız? Yok yaptıklarınız doğru ise neden böyle bir yorum yazdınız? Demek ki gerçekten "ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz " mış! Sevgiler...
Bazen halısahayı cıkarana beddua etmek istiyorum. Benimki polis daha dogrusu karakol amiri. Haliyle aksam 10 11 gibi işten geliyor. Sabah da 9da gidiyor. Bende calısıyorum öğlene kadar öğretmenim. Hic görüsemiyoruz. Suara hamileyim gitme maca dedim kıyametler koptu. İş güc zaten pek yapmaz yardımcı olmaz bana gelince vakti yok halısahaya vakti var. Şimdi anlaştık doğuma kadar maça gitmicek. Doğumdan sonra ne yapcam bilmemMerhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
Ben daha yeni evliyim yaklaşık 1 senelik. Eminim sizler benden daha tecrübelisinizdir. Bende eşime yardım et derdim konuşurdu hep söylenirdi bana ama yavaş yavaş alıştırdım onu da ev işlerinde yardım etmeye. sonucta o da çalışıyor bende.Merhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
İyi sizinki anlıyorsa çok şanslısınız. Yada inandırma kabiliyetiniz iyi. Benimki olsa açlıktan ölse de hazırlamaz ve ben otursam o da oturur bide hatta uyur. Ben sormasam yemek nolcak da demez o kadar gamsız.Benim esim de klasik bir Türk kadınının yetiştirdiği klasik bir Türk erkeği (idi) , 2 senelik evliyiz , kayinvalidem , esim "a" demeden "c" yi sunduğu için önüne (serdiyi desem daha doğru olur) eş kişisi ilk zamanlar adapte olamadı, ikimizde çalışıyoruz bu arada , aynı saatte evden çıkıp ayni saatte eve giriyoruz, bir gün evde yemek yok işten geldik baktım eşim giyindi esofmanlarini oturdu koltuğa açtı tv yi , dedim ki "hayirdir ask ne yapiyorsun? haber izliyorum" dedi "karnımız aç ve yemek yapılması lazım dedim ,işten yeni geldim dinlenmeyeyim mi" dedi "tamam" dedim , herseyi hazırladım o gün yemegimizi yedik . 2 gün sonra yine yemek yapilacak ve bu sefer ben de eşim gibi yaptım, giydim esofmanlarimi , uzandim koltuğa, açtım tv yi , eşim dedi ki " ne yemek yicez ask" dedim ki "yemek yok " "e hadi hazirlasana acliktan oluyorum" dedi "işten yeni geldim dinlenmeyeyim" mi dedim , gozlerimi diktim gözlerine bunu da söylerken anladı zaten eşim durumu ve yaptığı haksızlığı , şimdi gelir gelmez soluğu mutfakta birlikte alıyoruz :) bu arada esimden iyi köfte yapanı daha yok bu dünya üzerinde :) nasıl inandirdiysam adamcagizi:))
Bir kez şunu da yasadim , mutfakta yeriz , ve masaya bardak koymamisiz , yemekten sonra eşim bi bardak rica etti verdim ki mesafemiz aynı mutfak dolabina , 2. gün yine aynı olay oldu yine verdim bardağı , 3.gün mutfakta masadayiz sigara falan içtik , yine bardak istedi benden , dedim ki mesafemiz aynı bu 3 oldu kalkip alabilirsin dedim , ve o gece suyu icmeden yattı , cevabi da şu sen istesen ben yapardim , dedim ki seninki artık alışkanlığa dönüştü, sonuç ne mi oldu ,benden bir kez bile bardak istemedi artık, biraz eş kisisinin yonetilmeye açık olması, biraz anlayışı, biraz sizin dik durmaniz , sizin anlayisiniz bunlar olunca çözüm kolay oluyor , Allaha şükür ben eş konusunda şanslı olanlardanim ama dediğim gibi biraz dik durmamdan kaynaklandi , ve haksiz olduğum konuda haksizligimi kabul edip özür diledim karşılığında eşimden de aynısını gördüm yani aslında olması gereken şeyler ama maalesef anneler hala daha cinsiyet ayrimi ile yetistirdikeri için duzeltmekte bizlere düşüyor, umuyorum en kısa sürede sorunlarınızı çözüme kavusturursunuz.İyi sizinki anlıyorsa çok şanslısınız. Yada inandırma kabiliyetiniz iyi. Benimki olsa açlıktan ölse de hazırlamaz ve ben otursam o da oturur bide hatta uyur. Ben sormasam yemek nolcak da demez o kadar gamsız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?