• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimle sürekli kavga halindeyiz

Haftada bir maça gitmek değil dert. Konu sahibine güzellikle anlatabilirdi. Başka çözüm sunabilirdi. İkisi de çalışıyor ve adam hiç yardımcı olmuyor aslında olay bu. Tabi kadın doluyor. Tembel sorumsuz ve bencil bir adam Eşiniz. Ona sorsak sizin onu soğuttuğunuzu söyleyecek. Neden yardım etmiyorsun deyin. Suçlu sizsiniz.
 
oalylara biraz iyi tarifndan bakmaya çalışsan

eşimde mesela maça gidecekleri zaman

arar ' bizim maç ayarlıyoruz sanada erken haber verdim ki sende kendine bir plan yaparsın bir yere gidersin diye der

ya da maç var dediği zaman süper bende kendime bir plan yapayım derim hemen

ben o akşam bir plan yapmasamda o beni memnun eder
 
Evliliklerde "boşanma" kelimesi tek atımlık kurşun haline geldi.
Bi kere ağızdan çıktığında bütün büyünün bozulduğunu gerçekten göremiyor musunuz?
Bu cümle bu kadar basit ağıza pelesenk olacak bir cümle mi?
Baitleştire basitleştire evlilik denilen şeyin manevi anlamını yitirttiniz.

Boşanma lafı edecek hiçbişey yokmuş ortada ve siz bu cümleyi kurduktan sonra üzerinize yürümüş eşiniz.
Bence biraz haketmişsiniz, kusurabakmayın.
He bu arada boşanmış bi anne olarak söylüyorum;
O boşanmak düşündüğünüz kadar basit bi olay değil,
markete gitmediği, maç saatini ileri çekmediği günleri mumla arayabilirsiniz, haberiniz olsun.
Katiliyorum. Bugun benimde esimle aramda olan tartismadan dolayi konu acmistim. Ama şiddet ve bosanma kelimesi gercekten evliligi yiyip bitirir. Siddet zaten kabul edilemez ama bosanma kelimesini agza almak hele ki bir erkek bunu söylüyorsa bilemiyorum. Ben bu cumleyi atamazdim zihnimden heralde.
 
Her evlilikte olan sorunlar degil. Esimle biz de tartisiyorduk ama bitlama, zitlama gibi sacma sapan konusmslar veya itip kakma, bosanacagini soylemeler olmadi hic.

İşinden çikar evine gelir adam herzaman. Kirk yilda bir sirketin etkinlikleri olur ona katilir, bazen ben de eşlik ederim. Onun disinda arkadas toplantilarina birlikte gideriz.

Esimin arkadas cevresindeki evli erkekler de eşlerine saygili gordugum kadariyla. Adami tekken görup biyere davet etsek, "eşime sorayim " der ona göre plan yapilir.
aynen bizde böyleyiz bu konularda.. eşimde bizden bağımdız çok nadir yapar birşeyler.. zaten çalışıyoruz.. pazar gününü birlikte geçiriyoruz bende hoşlanmam böyle şeylerden
iyi o zaman kadınlar erkeklerin hiç birşeyine karışmasın eleştirmesin laf söylemesin öyle evlilik olmaz ki..
 
Merhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
Aynı evlilik yılımız ve çocugumuz sizinkiyle. Benim eşimde buna benzer bir adam. Zaten her ay bi ton nöbeti oluyo eve gelmiyo o günler bide tutturuyo ben hep zamanimi sizlemi geçiricem yok kene gibisiniz ben maça gitmek istiyorum spor salonuna gitmek istiyorum sizin alişverişiniz gezmeniz işleriniz yuzunden gidemiyorum biktim diye kavga cikarir ayda 1 Benimde sinirlerim bozulur zaten anksiyete hastasiyim. Bunalimim depreşir çeker gelirim ailemin yanina onu yalniz birakirim hadi şimdi git futboluna maçina sporuna derim
 
dert etme aman sal gitsin sabah küçük hastalandı eşimden rica ettim ki kahvaltıyı hazırlarmısın kalkmış çayı koyup geri yatmış büyük okula gidecek üstü giyilecek ben işe yetişeceğim küçük hasta kusuyor adam da ki rahatlığa bak geri yatmış çıldırdım bana tavır aldı yav arkadaş trip atması gereken benim adam trip atıyo dert etmeyin...
 
Merhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
Haftada bir akşam eve taksiyle dönğn. Siz de aynı şekilde haftada 1 akşamı kendinize ayırın. Çocuğa eşiniz baksın. Bu sayede daha sakin ve anlayışlı olursunuz karşılıklı. Arkadaş çevreniz yoksa bile çıkın sinemaya tiyatroya gidin.
 
Merhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
Beni boşa yerine senden boşanıcam diyin Allah sabır versin düzelir inşaallah
 
evli değilim ama is arkadaşlarımlarimdan biliyorum haftada bir maça gitmekten nasil mutlular.bari adamların o zevkini kısıtlamayın.siz istiyorsunuz diye yada eşiniz istiyor diye niye mac saati değişsinler ki.

aslinda konu sahibi istiyor diye degil, cocugun duzenine uymuyor diye esinin macinin saatini degistirmesi gerekiyor.
cocugu icin nasil ki anne programini degistirip ona uyduruyorsa baba da bunu yapmali, bu esten bir sey beklemek degildir bana gore.

esimin hic bir seyine karismam, ama cocuk olduktan sonra bu tarz bir plan yapacaksa benim musaitlik durumumu sormadan yaptiysa o plani iptal ettiririm. bir baba olarak cocugunu dusunmek zorunda.
 
aslinda konu sahibi istiyor diye degil, cocugun duzenine uymuyor diye esinin macinin saatini degistirmesi gerekiyor.
cocugu icin nasil ki anne programini degistirip ona uyduruyorsa baba da bunu yapmali, bu esten bir sey beklemek degildir bana gore.
esimin hic bir seyine karismam, ama cocuk olduktan sonra bu tarz bir plan yapacaksa benim musaitlik durumumu sormadan yaptiysa o plani iptal ettiririm. bir baba olarak cocugunu dusunmek zorunda.
Ama 20 kişi adamın kızının uyku saatine göre kendilerini ayarlamak zorunda değiller ki. Konu sahibinin eşi de gidip , sırf eşinin istediği saate uyuyor diye tanımadığı insanlarla maç yapacak değil. Haftada 1 gün babanız bıraksa bir şey olmaz bence, yada taksiye binip gidin. Her gün olan bir şey değil sonuçta.
 
Ama 20 kişi adamın kızının uyku saatine göre kendilerini ayarlamak zorunda değiller ki. Konu sahibinin eşi de gidip , sırf eşinin istediği saate uyuyor diye tanımadığı insanlarla maç yapacak değil. Haftada 1 gün babanız bıraksa bir şey olmaz bence, yada taksiye binip gidin. Her gün olan bir şey değil sonuçta.

Haftada bir gayet sik bir sure bence,
bakin cok kolay siyriliyorlar babalar bu sorumluluktan, ben ona kiziyorum,
yoksa biz esimle donusumlu spora gidiyoruz mesela, bir gun ben yokum diger gun o yok,
ama birbirimize danisiyoruz, cocuklarin durumunu gozetiyoruz.

gecen ay esimin is yerinde yilda bir duzenlenen bir etkinlik oldu mesela, ama ben isten izin alamadigim icin, esim de cocuklari alacagi icin gitmedi o etkinlige,
sonucta cocuk deyince herkesin bir geri adim atmasi gerekir bence.

ancak sizin onerileriniz de gayet sakince konusulabilir elbette, ama bu tavirda bir adam olsa karsimda ben de geri adim atmazdim acikcasi.
 
ned
.
He bu arada boşanmış bi anne olarak söylüyorum;
O boşanmak düşündüğünüz kadar basit bi olay değil,
markete gitmediği, maç saatini ileri çekmediği günleri mumla arayabilirsiniz, haberiniz olsun.
seninle ozelden konusmak isterdim..kocami seviyorum ama bekar hallerimi cok ozluyorum esim bebekten sonra bana hic yardim etmiyor gezmez konusmaz vs bir suru sey...bosanma kelimesi Dilime gelmiyor ama her zaman aklimda of of ne bileyim
 
'Boşa beni' nedir arkadaşım?
Her kavgada boşanma lafı edilmez, boşanmaya niyetliyseniz de siz harekete geçersiniz.
Edilgen bir tavırla ortaya böyle bir laf atmaya ne gerek var?
Ufacık bir mesele büyümüş,yüzük parmaktan çıkmış,ikiniz de ilginçsiniz.
 
Ya tamam her çift kendi başına haftada bi etkinlik yapsın bu cok güzel bi fikir.

Ama niye hep erkekler yapıyor?

Acaba burada kaç kadın çocuğunu 5 6 saat babaya bırakıp arkadaşlarıyla gezip tozabiliyor bi kahve içebiliyor??

Sanmam yani 1 saat çocuğa baksalar nimetten sayiyorlar bunu erkekler.

Eğer bunu her hafta yapan erkek varsa bence evet hakkıdır haftada 1 çıkmak ama yapmıyorsa kimse kusura bakmasın o da çıkmasın kardeşim.
Bu kadında çocuğuyla otobüsle eve dönmek zorunda değil.
 
Çocuğunuzun düzenine uymayan bir rutin sizde olsaydi bakalım es anlayış gösterecek miydi?
Eşim de haftada iki gün maca gidiyor ama saat 10da.Cocuklar uyumuş oluyor ben de film keyfi yapıyorum. Evdeki sorumluluklar için de kavga etmeden sakin sakin konuşun.Baktiniz işlemiyor siz de yapmayın,sadece kızınızla kendinize göre yapın.
 
Herkese teşekkür ederim fikirleri için. Burda sıkıntı maç değil, ben ona ne zaman bi sıkıntımı anlatsam, ya dinlemez yada şikayet ediyosun der. Ben derdimi kime anlatıcam? Derdini eşine anlatmayan var mı allah aşkına,, birbirimizi dinlemeyeceksek neden evlendik? Hep edilgen modda bana karşı, koruyup kollayan bi tavır içinde göremiyorum onu. Var da yok gibi...

Arabamız var, ehliyette var ama maça giden o olduğu için onda oluyor araba. İnsan biraz fedakarlık yapıldığını görmek istiyor ama yok. Mesela haftasonu kahvaltıyı ben hazırlıyorum, sofrayı ve bulaşıkları sen toparla diyorum, tamam diyor ama defalarca yalvarıyorum lütfen topla bak 1 saat oldu diye diye, diyene kadar kendim toplasam daha iyi. En sonunda haliyle çileden çıkıyorum neden toplamıyosun yalvartıyosun vs diye bu seferde söyleyiş tarzına bak işlerle uğraşıyorum bide senle uğraşamam falan diyor. Yapsam da ben suçluyum yapmasam da onun gözünde. Yıldım yoruldum artık
 
Merhaba herkese, 6 senelik evli 1 çocuk annesi, mesleği olan çalışan bir bayanım. Eşimle sürekli kavga halindeyiz, mesela dün sabah işe giderken şöyle bişey oldu, eşimin maçı varmış akşam için, ben de her hafta gitmesen yada saatini geç saate aldırsan ne iyi olur akşam eve dönüşte (annemde oluyoruz kızımla ben de) sıkıntı yaşıyorum kızım uyuyor, babama da bıraktırmak zor oluyor iş yorgunu dedim. Bi bağırmaya başladı bana, halbuki benim üslubum normaldi. 20 kişinin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun, her yere gittiğimde kimsenin karısı sıkıntı çıkarmıyor sen çıkartıyosun vs vs diye söylenmeye başladı bağıra bağıra. Ben de başkalarının özel hayatını biz bilemeyiz onlar da yaşıyodur sorun, beni başkalarının eşiyle kıyaslama dedim. Sen istiyosunki her an dizinin dibinde olayım dedi bunları söylerken bana bağırıyor ama, ben de hayır dedim dizimin dibinde falan ol demiyorum sadece beni zor durumda bırakma, çocuk uyuyor gel git zor oluyor dedim. Ses tonunu yükseltti ve sürekli beni eleştirdi, başkalarının eşlerinin sorun çıkarmadığını hep benim çıkardığımı söyledi (maç saatini geç saate alsan dedim diye) Gerçi ben fikrimi de söylesem, ona ben herşeye karışıyomuşum gibi geliyor. Neyse, bizim ses tonları yükseldi ben de boşa o zaman beni dedim madem eleştiriyosun çekme beni dedim, o günler de gelcek dedi. Üstüme yürüdü ve kolumdan tutup itti, tam işe gidicez hazırlanıyoruz bi yandan. Ben ağlamaya başladım ve beni ittiği için ona yavaş ol deyip, ben de ittim ama tabi onun gücüyle benimki bir değil, yüzüğünü de takmıcam dedim ve çıkardım madem o günler de gelecekmiş. Aptalca bi kavga yaşadık, başlıcam işine de gücüne de dedi. Ben de evde oturup senin eline mi bakayım dedim, kendisi çok eli açık biri de değil zaten. Ve hep bu tarz konular yüzünden kavga ediyoruz, hep itiyor kakıyor, suratı sürekli asık, pazara gitmez markete gitmez alışverişe, gitse de zorla. Yardım et derim, bıtlama der, yada zorla eder söylene söylene. Kısacası tükendim, tüketti beni. Buraya yazmak içimi rahatlatmak istedim. Herkesin eşi böyle mi?
Sizi böyle itip kaktıktan sonra maça gitse ne olur gitmese ne olur ?
 
Back
X