13aylik evliyim ve 3 aylık oğlum var ama ne hamilelik ne dogum sonrası rahat ettim.o kadar bencil ve ben merkezci bir esim varki.evliliğimizin basından beri herseye karışması herseye laf söylemesi beni tüketti.bende ne zaman bana bağırsa susup bekleyip kavganın sonunda boşanmak istediğimi anlasamadigimi söylerdim.evliliğimizin beşinci ayından beri sürekli asalamalar psikolojik ve fiziksel saldırılara ağır hakaretlere maruz kaldım.ne anneliğim kaldı ne kadınlığım her şeyime laf soyluyo küfür ediyo biraz yorulsam uykusuz kalsam sen annemisin ki diyo sürekli psikolojik baskı yanında da şiddet.asla hatasını kabul etmiyor herseyi o biliyor en bilgili o en dogruyu bilen o.dediğini yapmadığım zaman inat ası oluyorum.bıktım senden hayatımı mahvettin diyo.artık çıkar yol bulamadım bir akıl verin deliricem yoksa.sürekli bana bir güvensizliği var sanki onu aldaticakmisim gibi bir izlenim birakiyo.bekarligimi özlediğimi dusunuyo evlilik sana zor geldi sen gençliğini yasamak istiyorsun tabi gencsin güzelsin hayatın kaydı dımı diyo.artık takatim kalmadı evde sürekli gergin ne zaman neye karışacak neye kuzudan diye bekliyorum.oğlum biraz ağlasa hemen kiziyo yeri geliyor vuruyo.ne olur bir akıl verin ne yapmalıyım artık dayanamıyorum hiç nefret ediyorum ondan.bosanamam çalışmıyorum okuyorum edebiyat öğretmenliği ikinci siniftayim. Ekonomik gücüm yok ne olur bir akıl verin