- 20 Ağustos 2014
- 3.435
- 9.511
- 358
- Konu Sahibi Nastasya flipovna
-
- #1
Bugün öğleden sonra çocukları alıp eşimle parka filan götürdük.Yolda hafiften dişim ağrımaya başladı, yanımda da ağrı kesici filan yoktu, eşime eczanenin birinden ilaç alalım dedim, biraz ilerde de eczane görünüyordu zaten, arabayı oraya çekip ilaç almak yerine dönerken alırız dedi. Ağrımda daha başlangıç aşamasındaydı neyse dedim sesimi çıkarmadım.
Üç yaşındaki oğlum çişinin geldiğini söyledi parkta, eşim götürdü doğru dürüst yaptıramamış, suratı on karış çıkıp geldi, geçende de bu sebepten tartışmışlığımız vardı evde, küçük bebeğim emerken bari sen götür tuvaletine demiştim, ben anlamıyorum bu işlerden, erkeğim doğamda yok falan filan deyip tartışmıştı benimle. Bugün de yine kızmış anladığım kadarıyla ben götürmedim diye.
Neyse çok kalmadık geldik zaten, bu arada benim diş ağrım da iyice ağırlaştı eve geldiğimizde feci haldeydim, ilaç aldım, eşim uzandığı yerde uyuyup kaldı. O uyurken benimde ağrı hafifledi, evi topladım, birkaç bulaşık vardı yıkadım yemek yaptım filan, bu arada iki küçük çocukla da uğraştım ki hep yaptığım şey zaten, yemeğe kaldırdım. Çocuklarla biz sofradan kalktık eşim hala yemek yiyordu ama kalkmak üzereydi neredeyse o da. Çocukların uykusu geldi huzursuzlanmaya başladılar, üç yaşındaki oğlum uyumak istiyorum dedi.
Eşim sen yatır çocukları sofrayı ben toplarım deyince ben de götürdüm çocukları yatırdım. Çocuklarla birlikte bende biraz dalmışım, yarım saat sonra eşim geldi uyandırdı, gittiğimde sofra hala ortadaydı. Kaldıracağım dediği sofrayı kaldırmamış. Açıkçası oldukça kırıldım ve sinirlendim. Çünkü söz vermişti ve bende çok yoruluyorum. İki küçük bebekle hep ben uğraşıyorum, ev işleri tamamen bende ve üstelik eşim kendisi kalkıp bir bardak su bile almaz. Bununda tartışmasını yaptık daha önce, " benim için bir şeyler yapmak zor geliyorsa yapma " deyip trip atıyor.
Söz vermiştin niye kaldırmadın sofrayı dedim, anında mı kaldırmam gerekiyor kaldıracaktım filan diyor, ben seni sofra kaldır diye mi uyandırdım çay koyarsın vakit geçiririz diye uyandırdım bundan spnra bir daha uyandırmam dedi. Bende öfkeliydim konu biraz büyüdü galiba, sonra giyindi gecenin bu vakti çıktı gitti. Sinirlerim ciddi anlamda bozuk arkadaşlar. Böyle yapınca o değer görmediğimi hissediyorum, ben sırf o uyusun dinlensin diye ağrılı halimle kendimi paraladım. İnsan her zaman değilse bile arada bir uyandırıldığında, gel hayatım çay yaptım ne bileyim kafve yaptım desin istiyor. Ben mi fazla beklenti içindeyim onu da bilmiyorum, Sizce bu durum normal mi ben mi abartıyorum. Arayıp aramamak konusunda kararsız kaldım açıkçası. Ben haklı olduğumu düşünüyorum ama o da sanırım haklı olduğunu düşünüyor . Sizce ne yapmalıyım?
Üç yaşındaki oğlum çişinin geldiğini söyledi parkta, eşim götürdü doğru dürüst yaptıramamış, suratı on karış çıkıp geldi, geçende de bu sebepten tartışmışlığımız vardı evde, küçük bebeğim emerken bari sen götür tuvaletine demiştim, ben anlamıyorum bu işlerden, erkeğim doğamda yok falan filan deyip tartışmıştı benimle. Bugün de yine kızmış anladığım kadarıyla ben götürmedim diye.
Neyse çok kalmadık geldik zaten, bu arada benim diş ağrım da iyice ağırlaştı eve geldiğimizde feci haldeydim, ilaç aldım, eşim uzandığı yerde uyuyup kaldı. O uyurken benimde ağrı hafifledi, evi topladım, birkaç bulaşık vardı yıkadım yemek yaptım filan, bu arada iki küçük çocukla da uğraştım ki hep yaptığım şey zaten, yemeğe kaldırdım. Çocuklarla biz sofradan kalktık eşim hala yemek yiyordu ama kalkmak üzereydi neredeyse o da. Çocukların uykusu geldi huzursuzlanmaya başladılar, üç yaşındaki oğlum uyumak istiyorum dedi.
Eşim sen yatır çocukları sofrayı ben toplarım deyince ben de götürdüm çocukları yatırdım. Çocuklarla birlikte bende biraz dalmışım, yarım saat sonra eşim geldi uyandırdı, gittiğimde sofra hala ortadaydı. Kaldıracağım dediği sofrayı kaldırmamış. Açıkçası oldukça kırıldım ve sinirlendim. Çünkü söz vermişti ve bende çok yoruluyorum. İki küçük bebekle hep ben uğraşıyorum, ev işleri tamamen bende ve üstelik eşim kendisi kalkıp bir bardak su bile almaz. Bununda tartışmasını yaptık daha önce, " benim için bir şeyler yapmak zor geliyorsa yapma " deyip trip atıyor.
Söz vermiştin niye kaldırmadın sofrayı dedim, anında mı kaldırmam gerekiyor kaldıracaktım filan diyor, ben seni sofra kaldır diye mi uyandırdım çay koyarsın vakit geçiririz diye uyandırdım bundan spnra bir daha uyandırmam dedi. Bende öfkeliydim konu biraz büyüdü galiba, sonra giyindi gecenin bu vakti çıktı gitti. Sinirlerim ciddi anlamda bozuk arkadaşlar. Böyle yapınca o değer görmediğimi hissediyorum, ben sırf o uyusun dinlensin diye ağrılı halimle kendimi paraladım. İnsan her zaman değilse bile arada bir uyandırıldığında, gel hayatım çay yaptım ne bileyim kafve yaptım desin istiyor. Ben mi fazla beklenti içindeyim onu da bilmiyorum, Sizce bu durum normal mi ben mi abartıyorum. Arayıp aramamak konusunda kararsız kaldım açıkçası. Ben haklı olduğumu düşünüyorum ama o da sanırım haklı olduğunu düşünüyor . Sizce ne yapmalıyım?