- Konu Sahibi fairytale4
- #1
Merhaba ben 21 yaşındayım 3 yıllık bi ilişkim var. Hemen konuya girmek istiyorum. Benim erkek arkadaşım 23 yaşında. Erkek arkadaşımın çalıştığı iş yerinden tanıdığı bi adam var. Adam 35 yaşında, evli ve bir kızı var. Erkek arkadaşım işi dolayısıyla sürekli bu adamla beraber ama adam o kadar sorumsuz o kadar ilgisiz ki. Kumar oynamaktan içki içmekten başka hiçbirşey yapmıyor. Evine hiçbir işi olmamasına rağmen 1 ay uğramadığı bile oluyor. Karısıyla boşanmak üzere karısı da 34 yaşında. 2 yaşında bi kızları var. Adam kızıyla da hiç ilgilenmiyor, kızı babasını tanımıyor bile. Adam geldiğinde kızı annesine "anne bu kim" diye soruyor düşünün.
Erkek arkadasım dolayısıyla ben de adamı ve karısını tanıyorum. Kadına başlarda çok acıyordum, bu şehirde kimsesi yok, kocası ilgilenmiyor, zor bi dönemden geçiyor diye içim acıyordu. Zamanla daha da sık görüşmeye başladık. Dünya tatlısı bi kızları var, erkek arkadaşım çocukları çok sever, çocuk görünce dayanamaz saatlerce onunla oyunlar oynar hiç sıkılmadan...
Geçtiğimiz gün yine biraradayken erkek arkadasım çok ilgilendi çocukla. Çocuk onu o kadar seviyo ki kendi babasından göremediği ilgiyi erkek arkadaşımdan görüyor.
O gün akşam biz onlardan çıkıp eve döndüğümüzde kızı ağladı "anne abi gitmesin bizde uyusun" diye. Annesi de "olur mu kızım öyle şey, ne işi var abinin bizde" dedi.
Bana dün telefonundan resim gösterdi, erkek arkadaşım onun kızıyla oyun oynadığı sırada resimlerini çekmiş, resmin etrafına kalpler koymuş. Kızım cok sevdi onu, resmen ilk aşkı oldu diyo. Onun adını sayıklayıp duruyor diyo.
Kızına gerçekten çok üzülüyorum, babasından göremediği ilgiyi erkek arkadasımdan görüyor. Ama kadın bana o kadar sık kızının erkek arkadasıma olan düşkünlüğünden bahsediyo ki bıkkınlık geldi artık.
Erkek arkadasım o kadına aradaki yaş farkından dolayı "abla" diyor. Ama ne olursa olsun, kadın hayatı boyunca kocasından ilgi görmemiş. Hep çocuklarla ilgilenen bi kocam olsun istemiştim ama maalesef benim kocam kızını 1 kez olsun kucağına almamıştır falan diyor.
Etraf artık o kadar pis oldu ki, kimseye güvenemez oldum. Bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama elimde değil kadının erkek arkadasıma karşı ilgisi oldugunu düşünmeye başladım artık. Geçen gün kocası erkek arkadasımı aramış, bize uğrayıp bavulumu alabilir misin falan demiş. Erkek arkadaşım gitti kadının evine bavulu aldı.
Yaaa ne yapacağımı bilmiyorum. Erkek arkadaşımdan yana hiç şüphem yok. Kaba bi yapısı vardır, sevgisini belli edemez ama beni aldatmayacağından adım gibi eminim. Üstelik evli barklı, abla dediği, çoluk cocuğu olan bi kadınla.
Ama artık dayanamıyorum, sinir basıyor düşündükçe. Kocasıyla olan problemleri bizi ilgilendirmez ki. Kocasına da cok kızıyorum, aralarında bi problem varsa gitsin kendi halletsin neden erkek arkadaşımı alet ediyor bavulunu gidip alması için falan? Bu nasıl bi sorumsuzluk anlamıyorum. Adamın dünya umrunda değil.
Lütfen bana bi akıl verin... Sizce ben mi kötü düşünüyorum? Siz benim yerinde olsaydınız ne yapardınız?
Erkek arkadasım dolayısıyla ben de adamı ve karısını tanıyorum. Kadına başlarda çok acıyordum, bu şehirde kimsesi yok, kocası ilgilenmiyor, zor bi dönemden geçiyor diye içim acıyordu. Zamanla daha da sık görüşmeye başladık. Dünya tatlısı bi kızları var, erkek arkadaşım çocukları çok sever, çocuk görünce dayanamaz saatlerce onunla oyunlar oynar hiç sıkılmadan...
Geçtiğimiz gün yine biraradayken erkek arkadasım çok ilgilendi çocukla. Çocuk onu o kadar seviyo ki kendi babasından göremediği ilgiyi erkek arkadaşımdan görüyor.
O gün akşam biz onlardan çıkıp eve döndüğümüzde kızı ağladı "anne abi gitmesin bizde uyusun" diye. Annesi de "olur mu kızım öyle şey, ne işi var abinin bizde" dedi.
Bana dün telefonundan resim gösterdi, erkek arkadaşım onun kızıyla oyun oynadığı sırada resimlerini çekmiş, resmin etrafına kalpler koymuş. Kızım cok sevdi onu, resmen ilk aşkı oldu diyo. Onun adını sayıklayıp duruyor diyo.
Kızına gerçekten çok üzülüyorum, babasından göremediği ilgiyi erkek arkadasımdan görüyor. Ama kadın bana o kadar sık kızının erkek arkadasıma olan düşkünlüğünden bahsediyo ki bıkkınlık geldi artık.
Erkek arkadasım o kadına aradaki yaş farkından dolayı "abla" diyor. Ama ne olursa olsun, kadın hayatı boyunca kocasından ilgi görmemiş. Hep çocuklarla ilgilenen bi kocam olsun istemiştim ama maalesef benim kocam kızını 1 kez olsun kucağına almamıştır falan diyor.
Etraf artık o kadar pis oldu ki, kimseye güvenemez oldum. Bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama elimde değil kadının erkek arkadasıma karşı ilgisi oldugunu düşünmeye başladım artık. Geçen gün kocası erkek arkadasımı aramış, bize uğrayıp bavulumu alabilir misin falan demiş. Erkek arkadaşım gitti kadının evine bavulu aldı.
Yaaa ne yapacağımı bilmiyorum. Erkek arkadaşımdan yana hiç şüphem yok. Kaba bi yapısı vardır, sevgisini belli edemez ama beni aldatmayacağından adım gibi eminim. Üstelik evli barklı, abla dediği, çoluk cocuğu olan bi kadınla.
Ama artık dayanamıyorum, sinir basıyor düşündükçe. Kocasıyla olan problemleri bizi ilgilendirmez ki. Kocasına da cok kızıyorum, aralarında bi problem varsa gitsin kendi halletsin neden erkek arkadaşımı alet ediyor bavulunu gidip alması için falan? Bu nasıl bi sorumsuzluk anlamıyorum. Adamın dünya umrunda değil.
Lütfen bana bi akıl verin... Sizce ben mi kötü düşünüyorum? Siz benim yerinde olsaydınız ne yapardınız?
Son düzenleme:
benim erkek arkadaşım hakkında "keşke bu adam benim kocam olsaydı ne kadar mutlu olurduk, kızıma da bana da çok iyi davranırdı" gibisinden kafasında düşünceler varmış gibi hissediyorum 
Sende içindeki vesveseden kurtul sanmıyorum kadında art niyetin olduğunu ben.
