Merhaba hanımlar.. Hemen konuya giriyorum..
7 yıllık evliyim. 24 yaşında evlendim görücü olarak başladı sevdiğimi dusunerek evlendim, harama bulaşmadan evleneyim dedim... Beni sever üzmez aldatmaz vs temel düşüncelerimdi. Aramızda 7 yaş var. Tabi evlendikten sonra aile faktörü de ortaya çıktı. eşimin fazla ses çıkaramamasi benim de şimdiye göre daha sindirilebilir bir yapım vardı ne kadar söylensem de. İşle ilgili sorunları oldu iş kur iflas et ordan o işe gir..
eldekiler gitti bir yandan ve her elini attığı işte ilerlemek yerine gerilemesi, ailesine ses çıkaramamasi, günde üç dört saat uyuyacak vakti vardı sadece, e yalnızlık, onun bakımsızligi, içine de kapanık olması benim 7 yılı nerdeyse yalnız gecirmem(yanımdayken bile yalnız hisstmem) ve sürekli soylenenmemle geçti. Ama hep daha aşağısına bakıp sukretmeye çalıştım bir şeyler düzelir diye bekledim. En sonunda benim değiştiğimi farkettim son aylarda.
Kendi kendime yetiyordum ama şimdi 30 oldum ve aklımda deli sorular.. çocuğum yok bu arada. Hem olmadı hem olması için çabamız olmadı zaten üç dört senedir öyle bir isteğim de yok.
bir eşle tamamlanmak istemiştim, sosyal hayatım yok ne kadar sağlıksız gelse de kafamın uyusacagi bir eşle tamamlanınca diğer her şey olduğu kadar olsa da olurdu.
Eşim sevdiğini söyler, sarılır, askimli canımli konuşur bende kacc yıldır tık yok. Ama çoğu zaman yayık ayran gibi yayılmasıyla geçmişti. Ben konuştukça öfke patlamaları oluyordu. Son iki yıldır evde çoğu işi ona yaptırırım vakit olursa. Bir kedim var . İşte soğudum, zamanla arttı bu soğukluk. İşte yok ev düzenli görünsün yok fit olsun diye taktım öyle mutlu olurum sandım. Misal önceden hazırlanırdim ederdim ama beklediğim alakayı göremezdim, maç yorumları dinlemeyi tercih ettiği zamanlar oldu ben de zamanla çektim kendimi sadece ondan bekler oldum. Şimdi yanıma yaklastiramiyorum bile
Sanki o artık bana rahatsız edici olarak kazandı. Hep duzelcem dedi şimdi ise benim değiştiğimi daha çok farketti, bı tık değişimi de var biraz vakit de gerekiyor bazı şeyler için amaa tekrar ısınmak mümkün mü ? Yani başına gelen var mı.. evliliğim hiç başlamadı diye düşündüm şimdiye kadar.
Ama şimdi başarılı, dikkatli, bakımlı ve yaşadığını hissettigim bı adam olmasını çok istiyorum karşımda ama ona karşı iticilik yerine çekicilik hisstmem mümkün olabilir mi bu saatten sonra.. karşıdaki insan değişse bile ki değişir mi insanlar bı de o var artık insanları hiç hiç takmiyorum da ama beklentilerim arttı
ailem ise bosaninca millet ne der kafasında annem kaldiramayabilir bile.. ve ben flört etmek isteyen biri değilim(daha doğrusu haramlar(herkes kabul etmeyebilir)) oysa aradığım adamı bulmak için belki Cook insanla takılmam gerekecek o da benlik değil. Yani eldeki eş ve düzenle bir şeyleri değiştirmek mümkün müdür
sağolun okuduğunuz için ..
7 yıllık evliyim. 24 yaşında evlendim görücü olarak başladı sevdiğimi dusunerek evlendim, harama bulaşmadan evleneyim dedim... Beni sever üzmez aldatmaz vs temel düşüncelerimdi. Aramızda 7 yaş var. Tabi evlendikten sonra aile faktörü de ortaya çıktı. eşimin fazla ses çıkaramamasi benim de şimdiye göre daha sindirilebilir bir yapım vardı ne kadar söylensem de. İşle ilgili sorunları oldu iş kur iflas et ordan o işe gir..
eldekiler gitti bir yandan ve her elini attığı işte ilerlemek yerine gerilemesi, ailesine ses çıkaramamasi, günde üç dört saat uyuyacak vakti vardı sadece, e yalnızlık, onun bakımsızligi, içine de kapanık olması benim 7 yılı nerdeyse yalnız gecirmem(yanımdayken bile yalnız hisstmem) ve sürekli soylenenmemle geçti. Ama hep daha aşağısına bakıp sukretmeye çalıştım bir şeyler düzelir diye bekledim. En sonunda benim değiştiğimi farkettim son aylarda.
Kendi kendime yetiyordum ama şimdi 30 oldum ve aklımda deli sorular.. çocuğum yok bu arada. Hem olmadı hem olması için çabamız olmadı zaten üç dört senedir öyle bir isteğim de yok.
bir eşle tamamlanmak istemiştim, sosyal hayatım yok ne kadar sağlıksız gelse de kafamın uyusacagi bir eşle tamamlanınca diğer her şey olduğu kadar olsa da olurdu.
Eşim sevdiğini söyler, sarılır, askimli canımli konuşur bende kacc yıldır tık yok. Ama çoğu zaman yayık ayran gibi yayılmasıyla geçmişti. Ben konuştukça öfke patlamaları oluyordu. Son iki yıldır evde çoğu işi ona yaptırırım vakit olursa. Bir kedim var . İşte soğudum, zamanla arttı bu soğukluk. İşte yok ev düzenli görünsün yok fit olsun diye taktım öyle mutlu olurum sandım. Misal önceden hazırlanırdim ederdim ama beklediğim alakayı göremezdim, maç yorumları dinlemeyi tercih ettiği zamanlar oldu ben de zamanla çektim kendimi sadece ondan bekler oldum. Şimdi yanıma yaklastiramiyorum bile
Sanki o artık bana rahatsız edici olarak kazandı. Hep duzelcem dedi şimdi ise benim değiştiğimi daha çok farketti, bı tık değişimi de var biraz vakit de gerekiyor bazı şeyler için amaa tekrar ısınmak mümkün mü ? Yani başına gelen var mı.. evliliğim hiç başlamadı diye düşündüm şimdiye kadar.
Ama şimdi başarılı, dikkatli, bakımlı ve yaşadığını hissettigim bı adam olmasını çok istiyorum karşımda ama ona karşı iticilik yerine çekicilik hisstmem mümkün olabilir mi bu saatten sonra.. karşıdaki insan değişse bile ki değişir mi insanlar bı de o var
artık insanları hiç hiç takmiyorum da ama beklentilerim arttı ailem ise bosaninca millet ne der kafasında annem kaldiramayabilir bile.. ve ben flört etmek isteyen biri değilim(daha doğrusu haramlar(herkes kabul etmeyebilir)) oysa aradığım adamı bulmak için belki Cook insanla takılmam gerekecek o da benlik değil. Yani eldeki eş ve düzenle bir şeyleri değiştirmek mümkün müdür
sağolun okuduğunuz için ..
Çok da tanımadığın biriyle evlenmek büyük risk, flört edip tanıdığın insan bile neler neler gizlemiş oluyor
