Yani şöyle, kötü davranışları yok ama biraz patavatsızlıkları var, özellikle görümcemin.Huyu öyle diyip kabullendim artık.Sadece oraya gidince belli etmemeye çalışsam da geriliyorum.Hep dedikodu,sohbet oluyor.Çok ortak bişe bulup konuşamıyorum da.Kalabalık şekilde birbirlerine yemeye içmeye gidip sonra da dedikodu durumları var.Çok sevmiyorum bunları.Biz de aynı memleketliyiz ama fark dağlar kadarzor bi durum.
size karşı kötü davranışlarıda yok sanırım
Aslında kötü insanlar değiller ama alışamıyorum, onlarlayken rahat edemiyorum, gerçek anlamda çok da sevemiyorum hatta bazı hareketlerinde nefret ediyorum. Eşim 2002den beri hayatımda,4 yıla yakındır da evliyiz.Sizce onları sevmem,kendi ailem gibi görebilmem bundan sonra mümkün olur mu?
Tek sevdiğim eşimin tontiş babaannesiyle eltim.Onları çoook seviyorum ama ya görümcelerim,kaynım,kayınvalidem,kalabalık uçsuz bucaksız akrabaları...Çalıştığımız için fazla gidemiyoruz ama mesela bugün iş çıkışı gideceğiz diye akşam olmasını istemiyorum.
Şimdi sorun ne diyeceksiniz,burada yazılan örnekler gibi çok şükür bir durum yok ama sorun sadece ısınamamam.Aile yapılarımız çok farklı,onlara ayak uyduramıyorum.Bu sefer de aramıyor,gelmiyor gitmiyor diye eşime laf söylüyorlar.
Şuan tek onlarla avunuyorum inanın, eltim ve babaanne de orda diye.Eşimin abisi işten 11 gibi geliyor,onu da beklersek yandık.2 yaşında kızım var,geç dönmemiz ona işkence oluyor 9da 10da uyur normalde.Ama diğer 3 tane çocuk(yeğenler) 2de 3te yani büyükler uyuduğu saatte uyudukları için bizim erken dönmemizi tuhaf görüyorlarVarmidir ki öyle kisiler?...yani iyi gecinenler var tabii ama kendi ailenizin yerine koyamazsiniz bence... Sevmeye bilirsiniz, saygili olun yeter... Daha gitmedende kendi kendinizi doldurmayin o zaman daha zor gecer aksaminiz.., baska seyler düsünün, olumlu yönleri görmege bakin, mesela elti yada babaanede orda olacak mi? Onlari göreceksiniz diye sevinin, aklinizi iyi seylere yönlendirin, yoksa kendi kendinize daha cekilmez hale getiriyorsunuz...
Ne güzel keşke biz de böyle olsak.MaşallahEşimin annesi babası yok. Ama ablalarını kendi ablalarımdan ayırmam. Kendi ailen gibi göremezsin diyenler olacaktır muhakkak ama ben öyle görüyorum cidden. Arada tartışıyoruz, kızıyoruz birbirimize ama kırılmıyoruz. Hemen barışıyoruz. Öz kardeşler de böyledir. Çok severim ikisini de. Babaannem "bir kız bir oğlanı severse o evin kedisini köpeğini bile sever" derdi.
Ama biz ilk günden beri böyleyiz. Senin için şu saatten sonra zor görünüyor. Sevmiyorsan sevmiyorsundur.
Zaten cok sIk görüsmüyormussunuz birakin bi gecede gec olsun, inanin siz böyle düsüncelere girdiginiz icin, icinizde daha büyüyor sorunlar ve isteksizlik... Kirk yilda bikere deyip gecin, positif olmaya bakin, esinizin hatrina katlanin eminim o ailesinin yaninda mutlu oluyor ama sizin asik suratinizi fark ediYorsada diken üstünde gibi oluyordur, onu üzmemek icin zorlayin kendinizi, sonra evladinizi düsünün, sonucta onun akrabalari, kalabalik ve yasitlariyla mutlu oluyordur oda, bunlari düsünürek sizde mutlu olamaya bakin...Şuan tek onlarla avunuyorum inanın, eltim ve babaanne de orda diye.Eşimin abisi işten 11 gibi geliyor,onu da beklersek yandık.2 yaşında kızım var,geç dönmemiz ona işkence oluyor 9da 10da uyur normalde.Ama diğer 3 tane çocuk(yeğenler) 2de 3te yani büyükler uyuduğu saatte uyudukları için bizim erken dönmemizi tuhaf görüyorlar
Canım sen baya dolmuşsun ya, neyse hakkımızda hayırlısı olsun.İnş. evler yakın değildir kv ile.Valla baslikta bahsettiğin kendi ailesi gibi goren arkadaslarim buyuklerim varsa saygiylq egiliyorum önünde :) cunku ben yapamadım cunkunbenim kv cok itici ve kiskanc cunku hic kızları yok bi kiza nasil davranir bilmiyolar..cahiller kiricilar ve bunlari dogru goruyorlar..gelin =elkizi onlqr icin... bem yasadiklsrimdan dolayi bunlari diyorum. . Hii ilerde eltilerim iyi olur onu bikemem ama sanmıyorum kayinlarim ve kv me ahdim var rabbim ona oyle gelin versin ki bana yasattiklarina hergun hergun pisman olsun kinadiklari hersey bin fazlasiyla baslarina gelsin inşallah. .. ayyy yine sinirlendim yemin ederim
bende 1 yıllık evliyim daha yeni ısındım çok şükür buradaki gibi sorunlarımız yok zamana bırak sevmeye çalış derim ..
Kendini onlarlayken rahat hissedebiliyorsan ne mutlu valla. Nasıl başardın peki, ya galiba aile yapıları çok farklı olmaması lazım bunun için.Sizin öyle mi?
kendi halinde biriyim ...kimsenin etlisine sütlüsüne karışmam..eşimin aileside genelinde iyidir...kv benim çocuğuma bakıyor... kendi annemden daha sık görüyorum..kendi anneme almadığım yapmadığım şeyleri ona yapıyorum... çocuğuma baktığı ve eşimin annesi olduğu için ona saygı duyuyorum.. yan yanayız ama aramızda görünmez bir duvar var... hiç bir zaman kendi ailem kadar samimi olamıyacağımızı biliyorum... yaşam tarzları olaylara bakış açıları bana çok ters geliyor bazen...nefret etmiyorum ...ama asla tam anlamıyla sevemeyeceğimi biliyorum...çünkü onlarında ne kadar sevecen görünselerde... en samimi laflarının altında bile sen el sin sen yabancısın bu hiç bir zaman değişmeyecek dediklerini anlıyorum...insan herkesisevemez... böyle bir şey mümkün değil... herkeste beni sevemez buda mümkün değil... ama herkes herkese saygı duymak zorunda.. ben sadece gereğini yapıyorum fazlasını değil... giderim gelirim elini öperim hatrını sorarım...sen iyiysen herkes iyidir kötüysen herkes kötü.... yani kısacası herşey karşılıklıdır.... kabullenmekle başladım herşeye... normal hayatımda olsa ben bu insanlarla görüşmem bile ama onlar eşimin ailesi ve benimde ailem oldular ve ben bu insanları ömrüm boyunca göreceğim.. her seferinde böyle düşününce onlarla geçireceğim zaman bana eziyet olmaktan çıktı... bana nasıl davranmalarını istesiysem bende onlara öyle davrandım... çok büyük hareketleri ve sözleri olmadığı sürece bu ortam böyle ilerler.. önemli olan saygısızlık etmemek ...sevgi konusunda kimse kimsenin kalbine karışamaz... kabullenin sizin için aile niz ne ifade ediyorsa eşiniz içinde kendi ailesi öyle... ve hep hayatlarınızda olacak insanlara tahammül etmek ve uyum sağlamak zorundayız... diğer türlü sinir harpleri yaşanır ve giden bizden gider....Aslında kötü insanlar değiller ama alışamıyorum, onlarlayken rahat edemiyorum, gerçek anlamda çok da sevemiyorum hatta bazı hareketlerinde nefret ediyorum. Eşim 2002den beri hayatımda,4 yıla yakındır da evliyiz.Sizce onları sevmem,kendi ailem gibi görebilmem bundan sonra mümkün olur mu?
Tek sevdiğim eşimin tontiş babaannesiyle eltim.Onları çoook seviyorum ama ya görümcelerim,kaynım,kayınvalidem,kalabalık uçsuz bucaksız akrabaları...Çalıştığımız için fazla gidemiyoruz ama mesela bugün iş çıkışı gideceğiz diye akşam olmasını istemiyorum.
Şimdi sorun ne diyeceksiniz,burada yazılan örnekler gibi çok şükür bir durum yok ama sorun sadece ısınamamam.Aile yapılarımız çok farklı,onlara ayak uyduramıyorum.Bu sefer de aramıyor,gelmiyor gitmiyor diye eşime laf söylüyorlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?