eşinin anne babasından çok çekip herşeye rağmen affeden var mı?nasıl başardınız

buna en iyi örnek annem sanırım.
kayınvalidesinden neler neler çekmiş. onun yüzünden ölüm döşeğinde yatmış. burada anlatmayacağım kadar çok şey yaşamış ama bunu hiçbir zaman babama yansıtmamış. ısıtıp ısıtıp önüne de getirmiyor. biraz görmezden gelmek gerekiyor sanırım ya da sabır bilemiyorum. umarım gönlünüzce olur
 
O kadar çektirip bide hangi yüzle evine gelebiliyolar hayret.Eşin sana destekse kabul etme.Gelecekler diye bide duygu sömürüsü yapıyolar yok sende yaşlanıcaksında,yok gelinin olucakta bilmemne.Kanma bunlara.
 
Öncelikle Allah yardımcın olsun...yaşadığın durumlara benzer ve daha ileri boyutlarını yaşamış bir kişi olarak hep sordum neden unutamıyorum ama olmuyor işte unutamıyorsun.benim yan dairemde oturuyorlar ve hergün yaşıyorum budurumları dua et 15 gün...sana tavsiyem hiçbir şeyi duyma misafirlerini ağırladığın gibi ağırla ki ağızlarına laf verme eşinle ilişkinizede yansıtma hiçbirşeyi 15 gün içerisinde olan çok zor ama benim fikrim böyle...inşallah skıntısız atlatırsınız
 
şimdi başından sonuna anlatsam, sayfalara sığmaz yaşadıklarım....çook severek evlendim, 6 aylık evliyken düğün takılarımın yarısını almışlardı, kalanını istediler.ben ünv.öğrencisiydim, 2.sınıftaydım.eşim mezun oldu atanamadı...zaten beş parasızken kavga dövüş ne var ne yok aldılar....Kayınpeder babamla bir ortaklık yaptı ve anlaşamadılar ayrılınca babama olan kini yüzünden bana kan kusturdu..eltimlerin evinde, herkesin içinde sövmeler, küfürler, dövmeye kalkmalar..neler neler...tabiki küslük oldu..ben bir kaç sene sonra eşim hatırına gitmeye gelmeye başladım...ama kırılan kalp asla ve asla düzelmiyor..adamı sırf kocama olan aşkım için onun hatırına defalarca afettim...13 yıllık evliyim ve geçen yılki son kazığından sonra affetmek bir yana, adını duyunca sinir krizi geçiriyorum.bu kazık aslında direk eşime atıldı ama bende kaldıramadım..2 oğlundan birini evlat yerine koydu..eşim yanımda adını anmıyor artık...kayınvalidemden zulüm görmedim ama kayınpeder beni 20 yıl yaşlandırdı...şimdi ne ölüme ne ölüsüne diyorum..Bir de hayatta kimse için kendini üzmeye gerek yok diyorum.kendinden başaka kimseye bişey olmuyor onlar tasasız yaşıyor olan sana oluyor...ben sırf haftada bir ziyaretlerine gidiyorum diye,şıllıktan tut ne laflar,ucu babama dokunan küfürler neler duydum.11 yıl önce ama bunları unutup, defalarca barıştım yaranamadım yine hakaretler, kovmalar filan...Sonuç: 1 yıldır evine gitmedim-gitmem,evime sokmadım-sokmam..eşimin babasıdır, konuşuyorlar ama benim için bitmiştir...aklım olsa en başında bu tavri sergilerdim, eşime de işine geliyorsa derdim..
 
Bana kizmayin ama ne oglumu gosteriyorum nede evime aliyorum. Kaynanam ceyizimi serince ceyizimi caldi setimi caldi bide bana iftira atti oglumu baskasindan peydahlamisim diye ustune kaynim bana kotu kadin yakistirmasi yapti. Kaynanamn gittigi buyuculeri saymiyorum bile. Yeminle soyluyorum asla baska bi erkege bakmisligim yoktur. Onlar cok kapali eltimde kapali. Ben sarisinim ve acigim o yuzden bana o yakistirmalari yapiyolar. Esimde bana hak verdi. Kendi gorusuyor ama ben ve oglum asla. Olene kadar onlari gormek istemiyorum.
 
bendee çok ama çok sorunlar yaşadim arkadaşim 2,5 yil beraber oturduktan sonra evimi ayirdim.gerçi ayni binadayiz ama zaman herşeyin ilaci ben hep sabirli davrandim hiç bir saygisizlikta bulunmadim.ama ilahi adalet geçte olsa tecelli etti onlarda indi oturdu gerçi geçen zaman geri gelmiyor ama onlara uyma onlarin yaptiğini sen yapma allah büyüktür eşinin burdaki tutumuda önemli genelde erkekler ailelerinin yaninda aslan kesilirler geçer geçmesede benim sinavim bu de dua et kardeşim allah onlari islah etsin üzülme ömrünü heba etme kendine
 

evet bunların ortak özellikleri bu galiba:)) halbuki açık olsa ya da çok meraklı olmasalar....
 

canım tavsiyeler için çok teşekkürler... umarım başarabilirim. görmesem duymasam gittiklerinde neden cvp vermedim diye kendimi yerim...birde öyle insanlara ikram yapmakta içimden gelmiyor açıkçası
 
O kadar çektirip bide hangi yüzle evine gelebiliyolar hayret.Eşin sana destekse kabul etme.Gelecekler diye bide duygu sömürüsü yapıyolar yok sende yaşlanıcaksında,yok gelinin olucakta bilmemne.Kanma bunlara.

ahh o kadar kolay olsa... evime sokmazsam kısa gün karı olur ama ilerde çocuğum büyüyünce görüşemeyecek... onları düşünüp. affetme yolları arıyorum ama olmayacak anlaşılan. başaramayacağım
 

canım Allah yardımcın olsun.çok zor diplerinde olmak.ama bu da zor inan.15 gün her saat yanyanasın. aynı yerde olunca bi uğrayıp çıkarlar.ama sendede sık sık kontrol ederler o rahatsız edici
 

canım seninki çok daha ileri boyutuymuş Allah sabır versin.saygı yok bir kere... bu insanlar ne istiyor anlamıyorum yaa
 

yok neden kızayım.herkes kendi derdini bilir. sen yaşamışsın acı çekmişsin ki görüşmüyosun.insanlık en önemlisi.görünüş nedir ki.. tamam sana zararları dokunacağına görüşme haklısın da... kendini yalnız hissetmiyomusun? yani kendi ailn kalabalıksa eksikliğini hissetmiyosundur tabi de değilse akrabasız olmak zor değilmi?
 

canım teselli için çok sağol...dediğin gibi sınavımız böyle Allah daha kötüsünü vermesin.hep iyi şeylerle denesin.sana da kolaylıklar diliyorum
 

ya, çok affedersiniz verecek başka tepki bulamıyorum.. ooohaaaaaaaa...
bu da ne böyle!!
nasıl insanlarmış yaa. anlaşmazlık olur, kızgınlık, küskünlük, laf söylemeler de... bu kadarını ve de tümünü birden ilk kez duyuyorum. valla bana kalırsa sizin verdiğiniz tepkiden daha azını vermek zaten mümkün değilmiş...
 
ben genel olarak şunları söylemek istiyorum. durum ne olursa olsun, karşımızdaki kim olursa olsun, güçlü bir tavır sergilemek önemli.
eşimi seviyorum ve onun da sevgisine inanıyorum, ama eşim de ailesi de bilir ki uyulması gereken kurallar vardır. şahsıma veya aileme karşı kötü bir söz söylenemez mesela, ben aileme bir konuda kızsam, olumsuz şeyler söylesem bile eşimin bu anda dahi dikkatli konuşmasını beklerim. aynı özeni ben de gösteririm. maddi durumum ne benim ailemi ne de eşimin ailesini ilgilendirir. ailelerimize yardım edilecekse birbirimize sorarız. ne düğüne ne eşyalara ikimizin ailesini de karıştırmadık. her şeyi kendimi yaptık ve aldık. kimse de düğün takılarımıza karışmadı. bir iki denemeden sonra, ev düzenime karışılamayacağı da anlaşıldı. akraba, eş-dosttan söz taşınması konusunda benim bir şey söylememe bile gerek kalmadı, sağolsunlar bu konuda zaten titiz davranıyorlar. zaman zaman hoşuma gitmeyen sözler duyuyorum ama şaka yoluyla cevap verip altta kalmıyorum.
galiba evlenme yaşının büyümesinin de etkisi var. ben evlendiğimde 27 yaşımdaydım, birkaç yıldır çalışıyordum. böylece hem iş hayatında insan kendini ifade etmeyi, hayatta kalmayı başarıyor, hem de maddi yönden kimseye eyvallahı olmuyor.
çiftler birbirlerini ne kadar severlerse sevsinler, ne kadar "para ikimizin de parası, ortak bir hayat sürüyoruz" da deseler, yapacağından değil ama "istediğim zaman giderim" diyebilmek, kendini bu anlamda özgür hissetmek güzel bir şey. insan bu şekilde sevgisini, bağlılığını daha iyi hissediyor. gerçekten birlikte olmak istediği için evli olduğunu, mecburiyet hissetmediğini bilmek evliliği daha sağlıklı kılıyor bence.
 
senin adına sevindim. herşeyi yoluna koyabilmişsin. Allah bozmasın. ancak herkes için aynı şeyler söz konusu olmayabiliyor.benimde eşimin ailesine para konusunda eyvallahım olmadı.hiçbirşey beklemedim ama onlar bekledi. eşim dozu biraz daha artırdığında gideceğimi biliyor ve gittimde üstelik ama o arkamdan geldi. ama yetmiyor işte. bazen herşey tam olsada karşındaki insana göre durum değişiyor.seninkilere şaka yollu cevap veriyosun anlıyorlardır.benimkiler anlamış gibi yapıp akrabalarına laf söyletiyorlar.ben bağırıp çağırsamda o kişiye onlar susup içten seviniyorlar.eşimse biz arkadan kızdık o kişiye deyip kapatıyor. diyeceğiö o ki insan sayısı kadar hikaye var.bazı hikayelerin içinden çıkmakta zor oyunu ne kadar kuralına göre oynarsan oyna karşındaki anlamıyorsa anlamaz
 
çok yazık eğer değişen bişey yoksa tabiiki affedilmiyor. insan unutmuyor. senin durumun çokda farklı ailene laf etmişler. koskoca insanlar aileye giren yeni üyeyi kabullenmeyip , üzerek ne yapmaya çalışıyorlar anlamıyorum.
 

senin yaşadıklarını ayrıntılarıyla bilmem mümkün değil ama inan çok daha ağır şeyler yaşatıldı bana haddini bilmeyen insanlıktan nasibini alamamış anneme küfretmeye varacak kadar adilik yapan insanlarla görüşmek zorunda bırakıldım ve bugün geçmişe dönsem asla barışmazdım görüşmezdim diyorum öyle kendini bilmezlerle barışmak huzuru bulabilmek için çare değil inan ki.hatta ortalığı daha da karıştırıyorlar. ilahi adalete inanıyorum yaptıkları onlara geri dönecek diyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…