öncelikle, umarım yanlış anlaşılmamışımdır. yazdıklarıma "bakın ben böyle yaptım, oldu, sizden farklıyım" gibi bir anlam yüklenmesini istemem. yalnızca bu durumu da belirtmek, böyle bir yapının da olabileceğini belirtmek için yazdım.
elbette her ilişkinin niteliği farklı ve bazen ne yapsan olmuyor. ama bence sizin olayınızda da eşinizle olan ilişkiniz ve sizin mutluluğunuzdan daha ötesi yok. eşinizin ailesiyle görüşmek zorunda kalmanızı anlıyorum, ama diğer akrabalarıyla görüşmeniz gerekmiyor mesela. bir de onları dinleyerek kendinizi üzmeyin.
misafir ağırlamak, en yakınınız bile olsa zor olur. hele hoşlanmadığınız insanların uzun süreli misafirliği bir hayli zor bir durum. bebeğiniz olduğunu belirtmiştiniz. kaç yaşında? zaman zaman bebek ile ilgilenmek üzere ayrı bir odaya kaçabilirsiniz. ne bileyim, bebeğinizi bir gün doktora götürün mesela, işiniz uzasın... oturduğunuz yerde yakın bir arkadaşınız varsa kayınvalideyi oyalamak üzere kendisinden yardım alabilirsiniz. demem o ki, affetmek veya affetmemek sizin elinizde olan bir şey. şu an yapabileceğiniz tek şey bu misafirlik süresini kazasız belasız atlatmak.. ama diğer arkadaşların düşüncelerine katılıyorum. mümkün olduğunca mesafeli davranın. sizi daha fazla üzmelerine izin vermeyin.