bir kere olunca gerisi gelecektir.. geldi de.. ilk tokattan daha kötü daha acımasızca geldiği oldu.. en sonunda sokak ortasında kafamı camekana vurabilecek, onca insanın içinde boğazıma yapişacak hale geldi.. ilk tokatı ailemden dostlarımdan sakladım.. bir daha olmaz sözlerine inandım.. yalvarıp affet deyişine kıyamadım ama en büyük hatam affetmek oldu.. ayrılırken neden ayrılıyosun diyen aileme en son ki yaşananları anlatınca önce şok oldular sonra bunun öncesi olduğunu ama ben affettiğimi onlara söylemeye utandiğimi söyleyince bana dedikleri tek şey "sana müstehak" oldu.. evet bana ve benim gibilere müstehak.. şiddete her ne olursa olsun göz yuman insanlara bu durum müstehaktır.. bunun affı olamaz.. bugün sen onu affedersin ama yarın daha beteri gelir de ayrılmaya kalkarsan bu sefer kendini affedemezsin.. ilki onun suçudur.. ama diğerleri tamamen senin suçundur.. onu affederek ödüllendirmişsindir zaten..