Eşinizi olduğu gibi kabullendiniz mi ?

leylalarr .!.:

Kızlar selam..biraz iç dökücem şimdiden teşekkürler
Şimdi problem şu ki aslında problem mi bilmiyorum..ben yapı gereği gezmeyi görmeyi keşfetmeyi çok seviyorum.Özellikle doğayı keşfetmekten çok fazla keyif alırım.Ama eşim benim tam tersim yani öyleymiş ben bunu evlendikten sonra fark edebildim.Evlenmeden önce bana bunu hissettirmedi bana uyum sağlıyordu hala öyle ama benim zorumla oluyor gibi.
Özet geçecek olursam , ben büyük şehirden gurbete gelin gittim yaşadığımız yerde pek gezilip görülecek yerler yok. Neyse bende kendime iş buldum çevre edindim bu süreçte eşimi çok darlamadım çıkalım edelim diye.Kendi çok plan yapmaz binde bir kafasına eserse gel çıkalım der.Onun dışında tamamen ev kuşu. Günlerce evde kalsa gıkı çıkmaz ama ben öyle değilim. Bunu ona defalarca anlatmaya çalışıyorum ama ya anlamıyor ya da kendini böyle kabullendirmek istiyor bilmiyorum.
Yıllık izin aldı istanbula ailemin yanına bir haftalık tatile geldik.Şöyle gezicez böyle edicez dedik.Bugün sırf bu konu için çok gerildim daha ikinci günden ayaklarım ağrıdı laflarına başladı. Anlatacak çok şey var ama özetle bu.Tek uyuşamadığımız nokta bu.Bilmiyorum bu durumu yaşayanlar bununla nasıl baş etti? Bana biraz yardım edebilir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Bizde aynı sizin gibiyiz ; eşim aşırı sosyaldir ben ev kuşu, çözümü şöyle bulduk ; ben ona eşlik ediyorum uygun gördüğüm yerlerde, canım istemiyorsa sen git aşkım diyorum olup bitiyor. Şehir dışı gezmelere, çayıra çimene bayılır, ayda yılda bir bende severim doğa olaylarını ama onun kadar değil. Bu kadar dert edilecek bir konuda değil aslında sürekli birlikte aktivite olacak diye bir kural yok. Bana kalsa bin gün evden çıkmayabilirim o kadar üşeniyorum anlatamam. İşe giderken totoma varan ayaklarım gezmeye gelince geri geri gidiyor nedense :)) velhasıl bu konuda zorlanmak çok sıkıcı oluyor sevmeyen sevmiyordur yapacak bir şey yok

Ben hissettiklerinize ve yaşadığınız hayal kırıklığına gerçekten üzüldüm. Ben de çok severim gezmeyi. Özellikle iyi bildiğim yerlere değil, daha önce hiç gitmediğim yerlere gitmeyi severim. Üniversitede öğrenciyken Mecidiyeköy'den herhangi bir otobüse binip son durağa kadar gidiyordum. Biraz gezip aynı otobüsle geri dönüyordum. Yıllardır İstanbul'da yaşayan akrabalarımdan daha iyi bilir hale gelmiştim İstanbul'u.

Ama diğer taraftan da düşünüyorum. Adamın huyu bu, yapısı bu. Sizi heyecanlandıran şeyler onun içini daraltıyor. Siz mutlu mutlu gezerken adam saatleri sayıyor, eve dönünce yapacağı şeyleri planlıyor. Bence bu durum değişmez. Hatta daha da kesinleşir. Siz emekli olduktan sonra arkadaşlarınızla Avrupa turu yaparken eşiniz evde bulmaca çözer.

O yüzden sizin ihtiyacınız olan şey güzel bir arkadaş grubu. Sizin gibi gezmeyi, yeni yerler görmeyi seven insanlarla güzel bir grup oluşturun. Belki zamanla eşinizi de teşvik eder bu durum. O da katılmak ister.

leylalarr .!.:

Evi sahiplenme duygusu gurbeti ortadan mı kaldırıyor. Basite indirgenecek bi durum değil.

Genişletmek için tıkla...

Evet tabi ki ortadan kaldiriyor. Insanin evinin oldugu yer gurbet olur mu? Orda yaşıyorsunuz. Yeriniz yurdunuz orasi artik. Annenizi babaninizi esinizden daha cok seviyor onlarla olmak esinizle olmaktan daha cok mutlu ediyorsa gurbet demeniz normal tabi

leylalarr .!.:

Evi sahiplenme duygusu gurbeti ortadan mı kaldırıyor. Basite indirgenecek bi durum değil.

Genişletmek için tıkla...

Gurbet diyince aklıma hep yurtdisi geliyor. Yurtdisina eşimle geldim ben bile gurbet demiyorum. Ben de yorum sahibine katılıyorum, aile olmuş birisine kendi evi gurbet geliyorsa üzücü, aile içinde mutlu değilmiş gibi geliyor bana da.

leylalarr .!.:

Kaç senelik evlisiniz

Genişletmek için tıkla...

Yeni evliyim 3 yıllık . Çözdüm eşimi .. genelde kimseyi kıramaz gönül koyamaz.. mesela benimde sinir olduğum konu bu ama baktım adam değişmeyecek kendisi de söylüyor Hayatım ben gönül koyamam sen içinden geldiği gibi davran der .. Ailesi ile ilgili bir şey demem ama rahatsız olduğum konuları dile getiririm böyle böyle oldu garibime gitti falan filan gibi

leylalarr .!.:

Okumuştum bu konuyu.Bu kadar pasif sosyal değil eşim ama ilerde nasıl olur bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

valla eşiniz aynı benimki gibi duruyor bir fark göremedim. kaç yıllık evlisiniz bilmiyorum ama zaman geçtikçe daha da kötü oluyor. bu tip adamlar iyice kendini salıp totoyu sermeye başlıyorlar. hele ki çocuktan sonra...ben bir çözüm olduğunu sanmıyorum çünkü kimse değişmiyor. değişirmiş gibi yapsa da sonunda gene aynı şey oluyor. bu durumda bu deveyi gütmeli mi yoksa bu diyardan gitmeli mi karar vermek bize düşüyor.

Ben bekarım söylediğiniz sıkıntıyı arkadaşlarımla yaşıyorum. Sürekli dışarı çıkalım gezelim şuraya gidelim diye darlıyorlar. Ben 3ay evde dursam sıkılmam. Evde yaptığım şeyler beni daha mutlu ediyor. Dışarı çıktığımda aşırı yorgun ve mutsuz dönüyorum. Her dışarı çıkalım teklifinde ne bahane uydurcam diye gerilmekten artık arkadaş aramasından korkar oldum. Eşinizin kafasında biri olarak yazmak istedim. Buna zorlanınca çok huzursuzlanıyorum. Çoğu zaman biri istedi diye bi yere gidiyorum ve aklımda hep eve dönmek oluyor. Bence eşinizle dışarı çıktığınızda mutlu olduğu yerleri anlamaya çalışın. Ne onu mutlu etti, nereye bi daha gitmek ister. Benzeri gezme planları yapın. Benim dışarı çıktığım için mutlu olduğum oluyor. Çok güzel bir yemek keşfettiysem, görülesi bimyer gördüysem ya da doğaysa. Ama asla eşinizi iyi ki gitmişiz dimi diye darlamayın muhtemelen yalan söyleyecek. Siz kendiniz anlamaya çalışın. Onun dışında ev gibi ortamlara gezmeye gitmek ortak bi nokta olabilir. İkinizin de sevdiği bi arkadaş ziyareti, balkonunda-terasında oturabileceğiniz veya insansız yerler. Son olarak evde neyden mutlu oluyorsa ya da olunabilirse siz de onları keşfedin ve evde keyif almayı deneyin. Belki eşiniz de keşke eşimle evde bi şeyler yapsak ve mutlu olsa diye geçiriyodur.

leylalarr .!.:

Kızlar selam..biraz iç dökücem şimdiden teşekkürler
Şimdi problem şu ki aslında problem mi bilmiyorum..ben yapı gereği gezmeyi görmeyi keşfetmeyi çok seviyorum.Özellikle doğayı keşfetmekten çok fazla keyif alırım.Ama eşim benim tam tersim yani öyleymiş ben bunu evlendikten sonra fark edebildim.Evlenmeden önce bana bunu hissettirmedi bana uyum sağlıyordu hala öyle ama benim zorumla oluyor gibi.
Özet geçecek olursam , ben büyük şehirden gurbete gelin gittim yaşadığımız yerde pek gezilip görülecek yerler yok. Neyse bende kendime iş buldum çevre edindim bu süreçte eşimi çok darlamadım çıkalım edelim diye.Kendi çok plan yapmaz binde bir kafasına eserse gel çıkalım der.Onun dışında tamamen ev kuşu. Günlerce evde kalsa gıkı çıkmaz ama ben öyle değilim. Bunu ona defalarca anlatmaya çalışıyorum ama ya anlamıyor ya da kendini böyle kabullendirmek istiyor bilmiyorum.
Yıllık izin aldı istanbula ailemin yanına bir haftalık tatile geldik.Şöyle gezicez böyle edicez dedik.Bugün sırf bu konu için çok gerildim daha ikinci günden ayaklarım ağrıdı laflarına başladı. Anlatacak çok şey var ama özetle bu.Tek uyuşamadığımız nokta bu.Bilmiyorum bu durumu yaşayanlar bununla nasıl baş etti? Bana biraz yardım edebilir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Kabul etmekten başka seçeneğiniz var mı ki...

Öncelikle yurt dışına yerleşmediyseniz gurbete gelin gitmediniz.
Ailenin yanına ziyarete gidip kaldığınız sure zarfinda sürekli dışarıda olmakta pek mantıklı gelmiyor eğer amaç büyükleri ziyaret etmekse. Ayrica zaten izin boyunca dışarıda olmak yorucu, bırakın adam dinlensin.
Bu saatten sonra kişiliğini değiştiremezsiniz, gezmeyi sevmiyorsa sevmiyordur sizin zorunuza bir yere kadar gider bu durum