Eşinizle kavga ettikten sonra dahada çıkmaza girdinizmi?

Arkadaşlar evli olanlar hepimiz mutlaka sorunlar yaşıyoruz.her insan ne kadar farklı aslında hepimiz mutlu olmak için evleniyoruz.ama biz daha hassasız sabırlıyız bu gerçek
(özellikle çocuksuz bayanlar )mesela kavga ettiniz.sonrasında nasıl barışıyorsunuz.yada çıkmaza giriyormusunuz.eşiniz hata üstüne hata yapıyormu.mesela eve geç gelmeler.içmeler sizi aramamalar yada bu tarz şeyler.
Başına gelenler hepimiz dertleşelim.çözümlerini konuşalım.

slm cnm benim esimde son 1 --2 aydır eve qec qelmeye basladı bazen sabaha kadar qelmediqi oldu önceden hiç böyle yapmazdı demek deqisilebiliyormus esim ne içki nede siqarası nede kumarı var aldatması konusuna sözüm yok birsey diyemem önceden her tartısmadamızda kim hatalıysa o özür diler barısırdık ... coqunlukla esim yapardı hatayı yapan o olur
 
tabiki çıkmaza girdiğimiz zamanlar oluyor.bu durumlarda herkes ayrı odalara çekiliyor,birbirimizle mümkün olduğu kadar konuşmuyoruz.benim eşim çok kinci.ben çok fazla uzatmamaya çalışırım ama o biraz daha surat yapar.ilk kez ben geçtiğimiz kış çıkmaza girdiğimi hissettim ve 3 ay kendime gelemedim.ona sürekli surat yaptım.hatta boşanmayı bile düşündüm ama yapamadım.sonra kendiliğinden düzeldi aramız.
 
Eşim sinirli iken üzerine gitmem o yüzden kavga denen olay yaşanmaz bizde.
hakaret veya küfür gibi huyları yoktur Allahtan söylenir söylenir ben de sakin olmasını çözümleyeceğimizi söylerim.
Üzerine gidersem işler daha da çıkmaza girer birbirimize sonradan pişman olacağımız lafları söyleyebiliriz.
Zor da olsa genelde dişimi sıkıp beklerim. sakinleştiği zaman veya ertesi gün konuyu açarım üzerinde konuşuruz.
Ben de sinirli iken o da aynı şekilde davranır.
Konu bu değil ama kavgaların evliliği farkında olmadan yıprattığına inanıyorum.:mymeka:
Tuzu biberi sözlerine katılmıyorum. a.s
 
bi süre konuşmuyoruz biz sonra kendisi ilk adımı atıyor.ben kolay kolay unutmam elimde değil
 
ben kavga etmek isterim. gardımı alır hazırlanırım.. konuşmaya başlarım. eşim "haklsın der" ben susar kalırım.kaydirigubbakcemile3.eşim alkollü dahi olsa kavgacı bir tip değildir.. ufak tefek triplerim olur benim. bizde özürdileme olmaz.. konuyu açıkılığa kavuşturana kadar konuşuruz..ortak nokta bulunur mutlaka..

hiçbir zaman birbirimizi direk suçlamaya girmeyiz.. sen bunu yaptın, ben böyle hissettim.yanlış mı anladım? gibisinden konuşarak hallederiz genelde..

ne özürdilerim nede özürdilettiririm..:nazar:
 
kavga ettiğimizde huyumdu ben gidiyorum deyip eşyalarımı toplar babamlara gitmeye kalkardım;giderdim de..eşim hemen toparlardı durumu..:ecrin_bebek:
ama bazen öyle kavgalarımız oluyordu ki tepkimizi eve geç giderek gösterirdik biz.
o gecenin bi yarısı gelirdi ben diğer yarısı.:kedi:
evde yemek yemezdik.yesekde ayrı ayrı ahzırlar tek tek yerdik.
ayrı odalarda yaşar,ayrı yatardık ve karşılaşmamaya bakardık..:bbo:
işe giderken (ki aynı semtte çalışıyoruz ikimizde)servisi kaçırdığımı bilir beni arabasına almazdı bende ona beni al demezdim..bir kere donuma kadar ıslanmıştım bu yüzden..kaydirigubbakcemile3
ama çocuk olduktan sonra çok uzatamıyoruz herikimizde mutlaka konuşuyoruz..
ki benim huyum değildir sürekli sorun yapmam herşeyi ben..kızdığım zamanda şakaya vurur geçerim..çok kocamı didikleyen bir tip değilimdir..yerimseniben
işte evliliğin başlarında alışma sürecinde yaşadık biz bu kavgaları..
hatta en büyük kavgaarımızdan biride vay sen çoraplarını yere bırakıyosun,sepete atmıyosun senin uşağın mı var diye yüklenmiştim ozaman yaşamıştık..ne komikmişiz..:roflol:
zamanla oturuyor evlilikler arkadaşım..
ama önce anlayışlı olmalısın..herşeyi didkleme ve surat yapma..erkekler gerçekten çocuk gibi..şekerle değil kendinle güleryüzünle kandırıyorsun tek fark bu..:delphin:
 
sanırım evlılıgın ılk baslarında yasanan sorunlar :( bende 5 aylık evlıyım.esım cok sabırlı,anlayıslı bır ınsan.bense aksıne sabırsız anıden parlayan bır tıpım.ve ıster ıstemez sabırlı ınsanı bıle cıleden cıkarabılıyor böyle davranıslar.1 haftadır küsüz.gerekmedıkce konusmuyoruz.ama gercekten berbat bır durum.helekı daha yenı evlıyken evlılıge alısmaya calısırken ınsan cok bocalama yasıyor.sacmaladıkca da sacmalıyor.umarım yoluna gırer hersey.çünkü eşimi cok sevıyorum
 
kesinlikle kavganın evlilik üzerinde tuz biber olduğunu düşünmüyorum.her kavga eşler arasında bişeylerin eksilmesine sebep oluyor.Ben 4 yıllık evliyim başta benimde nazlarım olduki 20 yaşımda evlenmiştim.eşimde zor bir insandı.bir iki derken çok kırıcı olmamak kaydıyla tartışıyoruz(saçma sapan kıskançlık)dedim böyle lmuycak.eşlerden biri sinirlenince diğerinin kesinlikle susması kanısındayım.yoksa altta kalmıyım bende 2 laf sokayım arada derseniz hoş olmayan şeyler yaşanır ki çevremden biliyorum.Bende birgün oturup düşündüm ve evlilik üzerine çok şeyler okudum.şunu çok iyi anladımki en sert erkeği bile muma çevirmek çok kolay.ınanın çevremde çok sinirli çabuk parlayan biri olarak bilinen eşim şimdi çok yumuşak huylu ve çok alakalı bana karşı.çok saygılı çok sevecan yani azımın içine bakıyo desem yeri var .Kesinlikle abartmıyorum kızlar çok ama çok mutluyum eşimi kanaviçe gibi güzel güzel işledim.ondan ve evlilikten beklentilerimi söyledim ona oda baan tabi o %50 yanını attı ben %50 yanımı attım gül gibi geçinip gidiyoruz.çevremizde herkesin heves ettiği bir sıcak ve güzel yuvamız var Rabbim daha güzellerini isteyen herkese nasip eder inşallah....
 
çok şiddetli kavga etsek bile 1-2 saate konu yokmuş varsayarak konuşuyoruz. yada gece yine her gece ki gibi sarılarak uyuyoruz. sonra sakince konuşarak hallediyoruz.
 
Genelde ben gider eşimin burnuna bir öpücük kondururum çünkü haksız olan hep ben olurum, ama mesela 2 gün önce üstük eşim kalbimi kırdı ahdettim işten eve gelince yanına gitmedim 2 gün bu şekil zaten o da geç geldiği için gelmeden uyudum 2. günü beni uyanık yakaladı sanırım 10 yüz bin tane öpmüştür sonrada barıştık ama tabi o iki gün canım çok yandı :)
 
kavga ettiğimizde huyumdu ben gidiyorum deyip eşyalarımı toplar babamlara gitmeye kalkardım;giderdim de..eşim hemen toparlardı durumu..:ecrin_bebek:
ama bazen öyle kavgalarımız oluyordu ki tepkimizi eve geç giderek gösterirdik biz.
o gecenin bi yarısı gelirdi ben diğer yarısı.:kedi:
evde yemek yemezdik.yesekde ayrı ayrı ahzırlar tek tek yerdik.
ayrı odalarda yaşar,ayrı yatardık ve karşılaşmamaya bakardık..:bbo:
işe giderken (ki aynı semtte çalışıyoruz ikimizde)servisi kaçırdığımı bilir beni arabasına almazdı bende ona beni al demezdim..bir kere donuma kadar ıslanmıştım bu yüzden..kaydirigubbakcemile3
ama çocuk olduktan sonra çok uzatamıyoruz herikimizde mutlaka konuşuyoruz..
ki benim huyum değildir sürekli sorun yapmam herşeyi ben..kızdığım zamanda şakaya vurur geçerim..çok kocamı didikleyen bir tip değilimdir..yerimseniben
işte evliliğin başlarında alışma sürecinde yaşadık biz bu kavgaları..
hatta en büyük kavgaarımızdan biride vay sen çoraplarını yere bırakıyosun,sepete atmıyosun senin uşağın mı var diye yüklenmiştim ozaman yaşamıştık..ne komikmişiz..:roflol:
zamanla oturuyor evlilikler arkadaşım..
ama önce anlayışlı olmalısın..herşeyi didkleme ve surat yapma..erkekler gerçekten çocuk gibi..şekerle değil kendinle güleryüzünle kandırıyorsun tek fark bu..:delphin:

ne güzel de anlatmışsın.
sana katılıyorum :kahve:.
bu topiği açan arkadaşa da teşekkürler.
böylelikle tecrübe paylaşımı yapabiliriz.olumlu yönde ama :dance:
 
Eşim sinirli iken üzerine gitmem o yüzden kavga denen olay yaşanmaz bizde.
hakaret veya küfür gibi huyları yoktur Allahtan söylenir söylenir ben de sakin olmasını çözümleyeceğimizi söylerim.
Üzerine gidersem işler daha da çıkmaza girer birbirimize sonradan pişman olacağımız lafları söyleyebiliriz.
Zor da olsa genelde dişimi sıkıp beklerim. sakinleştiği zaman veya ertesi gün konuyu açarım üzerinde konuşuruz.
Ben de sinirli iken o da aynı şekilde davranır.
Konu bu değil ama kavgaların evliliği farkında olmadan yıprattığına inanıyorum.:mymeka:
Tuzu biberi sözlerine katılmıyorum. a.s

sizede katılmamak ne mümkün.
ne güzel yazmışsınız.alkisalkisalkis
keşke bir taraf sinirliyken diğeri üzerine gitmese.
sakinken oturulup konuşulsa.
keşke birbirmnizi hiç kırmasak. bu kadar zor mu:uhm:
 
Back
X