Merhabalar. Kısaca anlatayım dedim ama kusura bakmayın uzadı biraz. Fikirlerinize çok ihtiyacım var Üniversite yıllarında tanıştığım bir arkadaşım var. Ben ondan bı sene önce mezun oldum. Ailemin yaşadığı yerde okuduğum için, kolay oldu. Bu arkadaşım o dönem devler yurdunda kalıyor sık sık bize geliyordu. Hatta son zamanlar nişanlandı evlendi alttan dersi vardı. Geldi 1 ay kaldı nerdeyse.
Asıl konu şimdi geliyor. Ben maalesef onun düğününe gidemedim. O çok alındı. Hatta dedi ki, arkadaş akraba düğünde yoksa neden var vs. O benim düğünüme geldi. Ama ben madden onun düğününe gidecek durumda değildim.
Sonra boşandı. Annesigilin yanına döndü. 5 yıl falan olmuştu. O dönem kardeşim de 3.5 aylık bi evlilik yaptı oda boşandı. Neyse, o arada ailemiz problemli. Kardeşimin gidecek yeri yok gibi oldu, bende kaliyor. Dedim ki, gidelim hem havamız değişir. Hem halimizden onlar anlar. Teselli buluruz. Kardeşimle konuştuk ama nasıl eminiz kabul eder diye. Yinede cevap almadan eşime falan söylemedim. Aradım dedim böyle sana gelmek istiyoruz. Bı şekilde, bize "gelmeyin" dedi. O kadar kırıldım, hayal kırıklığı yaşadım ki anlatamam. Gitmedik.
aradan bir süre geçti, soğukluk girdi ama yinede konuşmaya başladık. Tabi yıllar geçiyor evlenmedi. İstemedi kimseyi. Sonra bütün yalvarmalarima rağmen saçma sapan bir evlilik yaptı. kaynanası üst katta oturuyor. Kocası asgari ucretli. Maddi olarak devamlı kayinbabasina bağımlı. Bir cehennem, eşi memnuniyetsiz korkunç bir evlilik yaptı. Ben yine gidemedim. Ama hediyemi falan gönderdim. Kardeşlerim gittiler. Yani toplamda 6 kişi benim ailemden gitti. Ben yine imkanim olmadığı için gidemedim. Sonra bir bebeği oldu. Gelmek istedim. "Tamam gelin". dedi. Gelme günü yaklaşırken yine bahaneler bahaneler beni atlatıyor. Geleceğimiz günün öncesinde bı telefon, "kardeşim buraya gelmiş işi varmış, araba boş, ben annemlere gidiyorum". Seni kabul edemiyorum.''Ya ben 7 saatlik yol yapıp, geliyorum. Planımı sana göre yapıyorum. Bu neyin kafası? Beni kabul etmedi. Ama öyle ara bı yerdeyim ki, o bana 2 saat uzak. Bı tanidikta kalıyoruz. Hemen gelme dediği için. Gel demesini bekliyoruz.
Eşime rezil oldum, misafir kaldığımız eve rezil oldum, çocuklarıma bebek seveceğiz dedim, onlara bile rezil oldum. Utandım. Kendimi kötü hissettim. Bana diyor ki "zor durumda kaldım anlamani bekliyorum." Nesini anlayacağım bilmiyorum? gerçekten. Sanki kardeşi döverek götürmüş. Nerdeyse 18 yıllık arkadaşım. Sizce sorunu ne ? Arkaplaninda bı kavga falan mı oldu ? Herşeyini bilirim herşeyimi bilir, bana söylemesi gerekmez miydi ? 7 ay falan oldu gorusmuyorum ne yapsam bilemiyorum?
Asıl konu şimdi geliyor. Ben maalesef onun düğününe gidemedim. O çok alındı. Hatta dedi ki, arkadaş akraba düğünde yoksa neden var vs. O benim düğünüme geldi. Ama ben madden onun düğününe gidecek durumda değildim.
Sonra boşandı. Annesigilin yanına döndü. 5 yıl falan olmuştu. O dönem kardeşim de 3.5 aylık bi evlilik yaptı oda boşandı. Neyse, o arada ailemiz problemli. Kardeşimin gidecek yeri yok gibi oldu, bende kaliyor. Dedim ki, gidelim hem havamız değişir. Hem halimizden onlar anlar. Teselli buluruz. Kardeşimle konuştuk ama nasıl eminiz kabul eder diye. Yinede cevap almadan eşime falan söylemedim. Aradım dedim böyle sana gelmek istiyoruz. Bı şekilde, bize "gelmeyin" dedi. O kadar kırıldım, hayal kırıklığı yaşadım ki anlatamam. Gitmedik.
aradan bir süre geçti, soğukluk girdi ama yinede konuşmaya başladık. Tabi yıllar geçiyor evlenmedi. İstemedi kimseyi. Sonra bütün yalvarmalarima rağmen saçma sapan bir evlilik yaptı. kaynanası üst katta oturuyor. Kocası asgari ucretli. Maddi olarak devamlı kayinbabasina bağımlı. Bir cehennem, eşi memnuniyetsiz korkunç bir evlilik yaptı. Ben yine gidemedim. Ama hediyemi falan gönderdim. Kardeşlerim gittiler. Yani toplamda 6 kişi benim ailemden gitti. Ben yine imkanim olmadığı için gidemedim. Sonra bir bebeği oldu. Gelmek istedim. "Tamam gelin". dedi. Gelme günü yaklaşırken yine bahaneler bahaneler beni atlatıyor. Geleceğimiz günün öncesinde bı telefon, "kardeşim buraya gelmiş işi varmış, araba boş, ben annemlere gidiyorum". Seni kabul edemiyorum.''Ya ben 7 saatlik yol yapıp, geliyorum. Planımı sana göre yapıyorum. Bu neyin kafası? Beni kabul etmedi. Ama öyle ara bı yerdeyim ki, o bana 2 saat uzak. Bı tanidikta kalıyoruz. Hemen gelme dediği için. Gel demesini bekliyoruz.
Eşime rezil oldum, misafir kaldığımız eve rezil oldum, çocuklarıma bebek seveceğiz dedim, onlara bile rezil oldum. Utandım. Kendimi kötü hissettim. Bana diyor ki "zor durumda kaldım anlamani bekliyorum." Nesini anlayacağım bilmiyorum? gerçekten. Sanki kardeşi döverek götürmüş. Nerdeyse 18 yıllık arkadaşım. Sizce sorunu ne ? Arkaplaninda bı kavga falan mı oldu ? Herşeyini bilirim herşeyimi bilir, bana söylemesi gerekmez miydi ? 7 ay falan oldu gorusmuyorum ne yapsam bilemiyorum?