Tamam ama peki neden bu halinizden kurtulmak için adamakıllı tedavi olmuyorsunuz?
Eski eşiniz sizi istemiyor, içinizdeki boşluk hissi yüzünden de olur olmadık adamlardan ilgi beklediğiniz için yanlış şeyler yapıyorsunuz, mesela geçen gün oğlunuzun okulunda öğrenci olan bir çocuğun babasıyla olan olay gibi.
Üstelik 39 yaşındasınız, artık büyümeli ve olgun davranmalısınız, burada size defalarca verilen tavsiyeler olduğuna eminim ama siz devamlı yerinizde sayıyorsunuz, ki hayatta tek başına kalan tek insan siz değilsiniz, tamam başkaları yalnızlığı kaldırıyordur siz yapamıyorsunuzdur onu da anlarım ama attığınız her yanlış adım sizi zor durumda bırakıyor.
Ben sizin konularınız gibi bir kısım üyenin inandığı, bir kısmının inanmadığı konulara direkt tavsiye niteliğinde yorumlar yazarım, ki konuyu açan okuyup geçse de benzer durumda olan belki kendine pay çıkarır diye.
Bizler sekmeyi kapatınca yaşamınızdan çıkan, kullanıcı adından ibaret kadınlarız, bizlik bir durum yok.
Hayat sizin hayatınız onu karartmak da toparlayıp yolunuza devam etmek de sizin elinizde, kendi hayatınızı bu şekilde savururken kendine yetemeyen anne modeli çiziyorsunuz, oğlunuz da etkileniyor.
Mesajlarınızdan birinde oğlunuzun “anne bana baba getir” dediğini yazmışsınız, siz bu cümlenin altındaki derinliği idrak edebiliyor musunuz?