Ayyy noldu bilmiyorum ama çok iyi oldu valla en nefret illet olduğum şey komşuculuk oynamak hiç sevmemÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Eskiden insanlar birbirine guverdi bir derdi olduklarinda kosarlardi. Konu sahibinin yakindigi durum bu. Zaten bu sekilde zorunlulugu yok diye diye bu hale geldik yakinda bir gecmis olsun bile demeyecegiz bir birimize dusuncenize katilmiyorum.Çünkü haklı olarak kimse birbirine güvenmiyor, güvenmemeli de. Çok istiyorsanız kendiniz davet edin. Kimsenin size hoş geldiniz deme borcu yok.
Bilmem ki. Acıbadem altunizade 130 dedi. Ama iki medicana arasında neden bu kadar fark var anlamadımBedava ben Beylikdüzü Medicana da 70 dediler nasıl oluyor
Eski günlerde kaldi canım o zamanlar misal 90 li yıllar şimdi insanlar çocuklarını tek başına dışarı çıkaramıyor ki komşuluk yapsınÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Benim bi komşum var sanırım annem yaşlarında. Onu o kadar seviyorum ki.O da beni öyle.Ne zaman yardıma ihtiyacım olsa gelir ben de aynı şekilde.Akrabam olsa böyle koşmaz her derdime.Yani denk gelmek önemli. Allah iyi insanlara denk getirsin.Mesela geçen gün anneler günü diye ona da hediye almak istedim. Çok mutlu oldu o mutlu olunca ben de sevindim. İyi insanlar iyiki varÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Bizde var çok şükür maşallah diyeyimÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Bizde var çok şükür maşallah diyeyimÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Basına bela mı arıyorsun bırak az insan iyidirÇocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Eskiden fazla içiçelik vardı.herkes birbirinin hayatına gereksiz karışıyordu, dedikodu vardı, tatsız olaylar yaşanıyordu ama şimdi de fazla bireysellik var ona da katılıyorum.hani vur deyince öldürmek derler ya her meselede olduğu gibi yine orta yolu tutturamadık tabi ki.Çocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
Haklısın.eee eskiden neredeyse bütün kadınlar ev hanımıydı.çocuklar da sokaklardaydı.ister istemez çoluk çocuk vasıtasıyla tanışıyordun. Şimdi hem kadınların neredeyse tamamı çalışıyor, hem bekar insanlar da ayrı eve çıkıyor hem de herkes çocuk yapmıyor.çok fazla etken var.Dışarıda bir sürü insanla muhatap oluyoruz zaten, eve gelince daha fazla insan çekemem. Ev benim için ayağımı uzatıp, dinlenme yeri. Bu yüzden kimsenin kapısını çalmam, benim de kapım çalınsın istemem.
Bende yıllardır aynı apartmanda oturuyorum ama yan komşularım dışında kimseyi tanımıyorum, onlarla da merhaba merhaba bu kadar.Çocukluğumda ne güzel komşuluk ilişkileri vardı. Şimdi apartman kültürü insan ilişkilerini iyice yok etti. Ben evime taşınalı aylar oldu. Binada hiç kimse bir hoş geldin bile demedi. Hiçbirinin adını sanını bilmiyorum. Kimse kimseye oturmaya gitmiyor. Resmen yalnızlaşmış herkes kabuğuna çekilmiş. Sıfır sosyal lik. Bu nasıl bir yaşam? Oysa çocukluğumda evimiz bahçemiz hiç boş kalmazdı. Yaz akşamları komşu sohbetleri bir başka olurdu. Özlüyorum o günleri.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?