Geçenlerde, paramı aldığı için bir anlık sinirle ona “Benim duygularımı kullanarak paramı aldın, dolandırıcısın” dedim. Ama sonra, para meselesini açtığım için çok üzüldüğünü ve benden bunu hiç beklemediğini söyledi. Sonuç olarak yine özür dileyen ben oldum. Haklı olduğum konularda bile kendimi sürekli suçlu hissediyorum. Ona en ufak bir kötü söz söylemeye bile çekiniyorum. Bazen fark ediyorum ki, onu sevdiğim için değil, ondan kopamamak, bağlanmış hissetmek ve korkularım yüzünden hep geri çekiliyorum. Bu durum beni hem duygusal olarak hem de zihinsel olarak yıpratıyor ve kendimi çaresiz hissettiriyor.