Eşimden önce 5 yıllık bir ilişkim vardı. Çok iyi bir insandı ama feci depresifti, kendini salmıştı, beni de aşağı çekiyordu ki zaten bin tane derdi olan bir insandım. Birbirimize iyi gelmiyorduk. Evlenme teklif etti, ben adamı terk ettim ve bir daha da görüşmedim. Hiç kolay olmadı, çünkü ailem gibi olmuştu. Benden sonra ciddi psikolojik tedaviler görmüş, hatta kullandığı ilaçlardan deli gibi kilo almış. Çok fazla ortak arkadaşımız olunca haberleri geldi sürekli. Üzüldüm tabi ama yapacak başka bir şey yoktu. Ne yapsaydım, bile bile lades deyip evlense miydim? Neyse... Yıllar geçti; tedavi iyi gelmiş olacak ki, yarım bıraktığı okulunu bitirmiş, güzel bir işi var, evlenmiş, çocuğu olmuş, mutluymuş. Onun adına ben de mutlu oldum. Hayatını düzeltmek için çok uğraşmış, meyvesini almış. Demek istediğim, eski sevgiliniz arabeske bağlanmış bir hayat yaşamak istiyorsa, kendi bileceği iş. Ama içinde bulunduğu mutsuzluktan, karamsarlıktan kurtulmaya çalışmak da kendi elinde, sizlik bir durum yok. Bunlara kafa yormayı bırakıp, kendi hayatınıza odaklanmanız daha sağlıklı olur.