Eski sevgilisini unutmaya çalışanlar..Bizim de bir topiğimiz olsun

sekerparee

akışa bıraktım..
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
1 Temmuz 2012
3.172
338
148
Herkese merhaba,

8 buçuk aydır süren unutma çabalarım sonuç vermediği için belki birlikten kuvvet doğar dedim ve benimle aynı durumda olanların buluşabileceği bir topik olsun istedim. Zaman her şeyin ilacı elbette, Allah başka büyük acılar vermesin. Ama herkesin yükü kendine ağır gelir misali, bu yük de bana ağır geliyor.

Siz de benim gibi unutmaya çabalayanlardansanız lütfen yazın, içinizi dökün. Belki yazarak iyileşiriz, belki birbirimizi iyileştiririz..Ayrıldıktan sonra çok acı çekip bir zaman sonra unutmayı başaran arkadaşlar da yazsınlar ki bize umut olsunlar:16:




Sevgi dolu, tertemiz başlangıçlara…:119:
 
topiğimiz hayırlı olsun o zaman:55:

ben eskiye duyulan özlemin bugüne yaşayamayışımızdan ileri geldiğine inanıyorum. elbette bitiş şekli de çok önemli, belki de ilişkinin yaşanışından bile daha hayati öneme sahip olabiliyor.

7 ay geçti üzerinden kafamda hala aynı sorular ama o soruların bir cevabı yok, sorabileceğim bir muhatabı yok. nedenler ve niçinler yok. ne var peki... yalanlar, büyük haksızlıklar, dengesizlik... o kişiden ziyade bizden götürdükleri aslında yaşam enerjimizi çalan. çok saf duygularla başladığın ilişki yalanlarla sekteye uğrarsa ve bir bağ varsa arada kopman da mümkün olmuyorsa kendini kandırmaya belki de günü kurtarmaya çalışıyorsun oysa yaptığın tek şey acıyı ertelemek. bir bombayla yaşamak gibi aslında ve o bomba elbet birgün patlıyor, bir de dönüp bakıyorsun ki ardına koca bir yalanın içinde yaşamış, iki kişilik sandığın o dünyayı tek başına kurmuş, korumuş kollamışsın. o yanılgı hissi işte insanı tüketen. elde de yeni yaşanmışlıklar yoksa ve kalbin kırık, güvenin ise sarsılmışsa yeni başlangıçlar da yapamıyorsun.

çoğu insan için aşk acısı basittir genelde hep daha büyük yıkımlar örnek gösterilir ve haline şükretmen gerektiğinden dem vurulur. yaşayana kadar maalesef ben de bu tezi savunurdum. bir insan hayatından çıktıysa çıkmıştır, seni sevmiyorsa sen de onu sevmemelisindir, hayırlısı olsaydı zaten olurdu demek ki hayırsızmış vs. öyle olmuyormuş... ölüm acısına eşdeğermiş çünkü birgün önce hayatında olan ve geleceğini onunla şekillendirdiğine inandığın insan ansızın bambaşka bir surette karşına çıkıyorsa ya da sen onun gerçeğiyle bir anda yüzleşiyorsan acısı da bir o kadar büyük oluyormuş.
 
topiğimiz hayırlı olsun o zaman:55:

ben eskiye duyulan özlemin bugüne yaşayamayışımızdan ileri geldiğine inanıyorum. elbette bitiş şekli de çok önemli, belki de ilişkinin yaşanışından bile daha hayati öneme sahip olabiliyor.

7 ay geçti üzerinden kafamda hala aynı sorular ama o soruların bir cevabı yok, sorabileceğim bir muhatabı yok. nedenler ve niçinler yok. ne var peki... yalanlar, büyük haksızlıklar, dengesizlik... o kişiden ziyade bizden götürdükleri aslında yaşam enerjimizi çalan. çok saf duygularla başladığın ilişki yalanlarla sekteye uğrarsa ve bir bağ varsa arada kopman da mümkün olmuyorsa kendini kandırmaya belki de günü kurtarmaya çalışıyorsun oysa yaptığın tek şey acıyı ertelemek. bir bombayla yaşamak gibi aslında ve o bomba elbet birgün patlıyor, bir de dönüp bakıyorsun ki ardına koca bir yalanın içinde yaşamış, iki kişilik sandığın o dünyayı tek başına kurmuş, korumuş kollamışsın. o yanılgı hissi işte insanı tüketen. elde de yeni yaşanmışlıklar yoksa ve kalbin kırık, güvenin ise sarsılmışsa yeni başlangıçlar da yapamıyorsun.

çoğu insan için aşk acısı basittir genelde hep daha büyük yıkımlar örnek gösterilir ve haline şükretmen gerektiğinden dem vurulur. yaşayana kadar maalesef ben de bu tezi savunurdum. bir insan hayatından çıktıysa çıkmıştır, seni sevmiyorsa sen de onu sevmemelisindir, hayırlısı olsaydı zaten olurdu demek ki hayırsızmış vs. öyle olmuyormuş... ölüm acısına eşdeğermiş çünkü birgün önce hayatında olan ve geleceğini onunla şekillendirdiğine inandığın insan ansızın bambaşka bir surette karşına çıkıyorsa ya da sen onun gerçeğiyle bir anda yüzleşiyorsan acısı da bir o kadar büyük oluyormuş.



atlantisim:70:

bir de böyle deneyelim bakalım. belki faydası olur:ssz:
 
Bu topikte insallah zamanla kalpleriniz, kalbinizi haketmeyenlere karsi sogur..

Ayrilik acisi hakkinda yazmak istedim. Evet, yasayana kadar bende baska acilari dusunup, bu aciyi kucumserdim ama bu dogru degilmis. Dun Not: Seni seviyorum'a denk geldim televizyonda. Orda bir kadinin kocasi ölüyor. Bu kocasi ölmus dul kadinin annesini de seneler oncesi kocasi terk ediyor.. Orda bu kadinin annesi ona diyor ki "ölüm acini anliyorum, ama daha hayattayken birinin kendi istegiyle senden vazgecmesi daha az aci verici bisey mi zannediyorsun?" Cok dogru.. herhangi birinin degil, sevdigin adamin senden vazgecmesi ve seni artik hayatina dahil etmek istememesi ne kadar zor biseymis yasadim gordum. Kalp acisinin kucugu buyuyu olmuyormus meger. Simdi ask icin intihar edenleri, veya kendine bi sekilde zarar verenleri cok daha iyi anliyorum. Kesinlikle manevi destege cok ihtiyac duyulan bir donem..

Ama geciyor.. Onlar gibi dusunmeye calisinca, onlarin gordugu eksikleri gorunce, ve ayriligin dogru bi karar oldugunu dusunmeye baslayinca, yavas yavas bitmeye basliyor. Hele ki daha iyi anlastiginiz, birbirinizi anladiginiz, sevdiginiz, ve size deger veren yeni biri hayatiniza girdiginde, gecmis ancak bi hatira olarak kaliyor..
 
Bu topikte insallah zamanla kalpleriniz, kalbinizi haketmeyenlere karsi sogur..

Ayrilik acisi hakkinda yazmak istedim. Evet, yasayana kadar bende baska acilari dusunup, bu aciyi kucumserdim ama bu dogru degilmis. Dun Not: Seni seviyorum'a denk geldim televizyonda. Orda bir kadinin kocasi ölüyor. Bu kocasi ölmus dul kadinin annesini de seneler oncesi kocasi terk ediyor.. Orda bu kadinin annesi ona diyor ki "ölüm acini anliyorum, ama daha hayattayken birinin kendi istegiyle senden vazgecmesi daha az aci verici bisey mi zannediyorsun?" Cok dogru.. herhangi birinin degil, sevdigin adamin senden vazgecmesi ve seni artik hayatina dahil etmek istememesi ne kadar zor biseymis yasadim gordum. Kalp acisinin kucugu buyuyu olmuyormus meger. Simdi ask icin intihar edenleri, veya kendine bi sekilde zarar verenleri cok daha iyi anliyorum. Kesinlikle manevi destege cok ihtiyac duyulan bir donem..

Ama geciyor.. Onlar gibi dusunmeye calisinca, onlarin gordugu eksikleri gorunce, ve ayriligin dogru bi karar oldugunu dusunmeye baslayinca, yavas yavas bitmeye basliyor. Hele ki daha iyi anlastiginiz, birbirinizi anladiginiz, sevdiginiz, ve size deger veren yeni biri hayatiniza girdiginde, gecmis ancak bi hatira olarak kaliyor..


çok güzel ifade etmişsin:50:
 
Bende geldim tomvejerry e katılıyorum zor bir süreç kaç aydır başka bir başlık altında kendi kendimize terapi olduk yeri geldi ağladığımızdan bahsettik yeri geldi umudumuzu konuştuk neler neler atlattık. Şükür ki ben tomvejerry ve diğer arkadaşlar bu dönemde yalnız bırakmadık birbirimizi aklımıza geldikçe içimizi döktük cünkü reeldeki arkadaşlara anlatamazdım onların yeter ama der gibi bakışlarını görmek istemedim. Damdan düşen biri anlar halimizden dedik paylaştık süreci atlattık artık hayatımıza dönme vakti. Kaybetmedim aksine dayanma gücümün sınırımın ne kadar olduğunu gördüm tecrübeydi ben aslında önemsemedim hayat bana dikkate almamı tercih yaparken titiz olmam gerektigini gösterdi kalp işi öylesine olmaz olmayacak kişiyi alırsan sonucunun bu oldugunu gördüm. İyi ye gitsin hersey yarınımız bugunumuzden iyi olsun.
 
Bende geldim tomvejerry e katılıyorum zor bir süreç kaç aydır başka bir başlık altında kendi kendimize terapi olduk yeri geldi ağladığımızdan bahsettik yeri geldi umudumuzu konuştuk neler neler atlattık. Şükür ki ben tomvejerry ve diğer arkadaşlar bu dönemde yalnız bırakmadık birbirimizi aklımıza geldikçe içimizi döktük cünkü reeldeki arkadaşlara anlatamazdım onların yeter ama der gibi bakışlarını görmek istemedim. Damdan düşen biri anlar halimizden dedik paylaştık süreci atlattık artık hayatımıza dönme vakti. Kaybetmedim aksine dayanma gücümün sınırımın ne kadar olduğunu gördüm tecrübeydi ben aslında önemsemedim hayat bana dikkate almamı tercih yaparken titiz olmam gerektigini gösterdi kalp işi öylesine olmaz olmayacak kişiyi alırsan sonucunun bu oldugunu gördüm. İyi ye gitsin hersey yarınımız bugunumuzden iyi olsun.


hoşgeldin:ssz:

ben o günlerde şimdikinden daha iyiymişim bunu görüyorum. süreç ilerledikçe bende tam tersi bir kötüye gidiş başladı. bir de sanırım herkesinki en az bir kere aramış terapi grubundakilerin , yani ufak da olsa bir pişmanlık belirtisi göstermişler. bende o da yok. öyle oldukça da içim soğumuyor tam tersi daha da alevleniyor hem aşkım hem nefretim hem öfkem. bir minicik dönüş olsa, pişmanım dese, özledim dese kaç aydır çektiğim ızdırabım yarıya inecek. benim artık yeniden bir arada olmak gibi bir durumum söz konusu olamaz. sadece her şeyin bu kadar yalandan ibaret olmadığını görmek istiyorum. benim içim buna yanıyor..
 


hoşgeldin:ssz:

ben o günlerde şimdikinden daha iyiymişim bunu görüyorum. süreç ilerledikçe bende tam tersi bir kötüye gidiş başladı. bir de sanırım herkesinki en az bir kere aramış terapi grubundakilerin , yani ufak da olsa bir pişmanlık belirtisi göstermişler. bende o da yok. öyle oldukça da içim soğumuyor tam tersi daha da alevleniyor hem aşkım hem nefretim hem öfkem. bir minicik dönüş olsa, pişmanım dese, özledim dese kaç aydır çektiğim ızdırabım yarıya inecek. benim artık yeniden bir arada olmak gibi bir durumum söz konusu olamaz. sadece her şeyin bu kadar yalandan ibaret olmadığını görmek istiyorum. benim içim buna yanıyor..

baslardan senin gibi düsünüyordum... Arasin bi kez olsun pisman oldugunu goreyim de o deli gibi seven adamin sevgisinin yalan olmadigini goreyim diyordum....

Ayrilali tam 5 ay oldu ilk 3 ay ölüm gibiydi arada bi aglama nöbetleri, acilarim hic gecmeyecek gibiydi biseyler yapmam hayata tutunmam gerekiyodu, cok dengesizdim birgün cok rahattim sonra aniden bi aci kapliyodu, spor yaptim kostum delice unutmak icin acimi atmak icin kostum kostum nefesim kesilene Kadar, son haftalar cok rahatim, artik herseyin beynimizin bi oyunu oldugunu biliyorum unutmak istedikce Hersey tersine gidiyor daha cok hatirliyorum simdilerde rahat biraktim kendimi, hayatin akisina kapildim bugünde yasamayi ögreniyorum, ha bi de bol bol alisveris yapiyorum :) özellikle renkli renkli ojeler cok hosuma gidiyor ve Bana motivasyon oluyo... Artik onu daha az düsünüyorum, kendime yeni bi kitap aldim mevlana isiginda düsünce yönetimi, cok iyi geldi hayatima cok farkli bi bakis acisi katti, aslinda iliskimde ne Kadar yiprandigimin özellikle son aylarda hayati ne Kadar bosladigimin farkina vardim, hayatima giren ve karsima cikan her insanin bana neler ögretmeye calistigini düsünüyorum artik.. Bi farkindalik basladi eskisi gibi bosuna yasamiyorum.. Ailem ve arkadaslarimla bol bol vakit geciriyorum... Okulumu cok asmistim artik bos zamanlarimi onu düsünmek yerine ders calisarak ve kitap okuyaeak geciriyorum... Haftanin 3 günü calisiyorum zaten yani hayatimi dolu dolu yasiyorum... Hoslandigim icini kipir kipir Eden birisi var bu aralar ama böyle lise aski gibi masum bisey suan daha ileri gitmeyi düsünmüyorum, hazirda degilim zaten buna...

bu aralar cok rahatim Allahim insallah dagilmam yine Hersey mükemmel gidiyo onun icin artik onun arayip aramamasi umrumda degil. Neden nasil gibi sorular bitti, Hersey yalanmiydi sorulari da bitti, cünkü hic biseyin yalan olmadigini biliyorum cok sevdik ikimizde ama olaylar bizi cok yipratmisti ve bu ayrilik olmasaydi Eger ben hic bi zaman toparlanamayacaktim, eskisi gibi gúclü ve mutlu olamayacaktim.. Hep onun gölgesi altinda kalacaktim o günlere tekrar dönmek istemiyorum... Yeni bi baslangic istiyorum ama bunun ilk adimlarini attim hayatima elbet birgün hazir oldugum da birisi girecek bunun icin acele etmeyecegim... Beklerken ise kendimi gelistiriyorum...
 


hoşgeldin:ssz:

ben o günlerde şimdikinden daha iyiymişim bunu görüyorum. süreç ilerledikçe bende tam tersi bir kötüye gidiş başladı. bir de sanırım herkesinki en az bir kere aramış terapi grubundakilerin , yani ufak da olsa bir pişmanlık belirtisi göstermişler. bende o da yok. öyle oldukça da içim soğumuyor tam tersi daha da alevleniyor hem aşkım hem nefretim hem öfkem. bir minicik dönüş olsa, pişmanım dese, özledim dese kaç aydır çektiğim ızdırabım yarıya inecek. benim artık yeniden bir arada olmak gibi bir durumum söz konusu olamaz. sadece her şeyin bu kadar yalandan ibaret olmadığını görmek istiyorum. benim içim buna yanıyor..

Canım ben o grupta giden tarafından aranmayan şanslı gruptanım. Neden şanslı diyeceksin aramadığı için gittiğini bittiğini kabul ettim. Ben aradım ve o soğuk sesi duyunca 7 ay sonra artık kabullendim ondan sonraki bir ayda değişimim başladı üzülmüyorum ki. Napim gittiyse beraber olsak mutlu mu olacaktık. Hep hayırlısı için dua ettim. Aslında tezatlığımı gördüm Allah'a eğer hakkımda hayırlısı değilse uzaklaştır demiştim uzaklaştı bu sefer ağladın sızladım acı cektim üzüldüm şimdi şimdi aklıma geliyor Allahım bu dengesiz kulunu bağışla hem hayırsızsa istemeyip hem de olsun demek. Neyse herşey hayırlısı bu başıma gelen kötü birşey ama hiç belli olmaz ilerde iyiki de olmuş demeyeceğim:)
 
baslardan senin gibi düsünüyordum... Arasin bi kez olsun pisman oldugunu goreyim de o deli gibi seven adamin sevgisinin yalan olmadigini goreyim diyordum....

Ayrilali tam 5 ay oldu ilk 3 ay ölüm gibiydi arada bi aglama nöbetleri, acilarim hic gecmeyecek gibiydi biseyler yapmam hayata tutunmam gerekiyodu, cok dengesizdim birgün cok rahattim sonra aniden bi aci kapliyodu, spor yaptim kostum delice unutmak icin acimi atmak icin kostum kostum nefesim kesilene Kadar, son haftalar cok rahatim, artik herseyin beynimizin bi oyunu oldugunu biliyorum unutmak istedikce Hersey tersine gidiyor daha cok hatirliyorum simdilerde rahat biraktim kendimi, hayatin akisina kapildim bugünde yasamayi ögreniyorum, ha bi de bol bol alisveris yapiyorum :) özellikle renkli renkli ojeler cok hosuma gidiyor ve Bana motivasyon oluyo... Artik onu daha az düsünüyorum, kendime yeni bi kitap aldim mevlana isiginda düsünce yönetimi, cok iyi geldi hayatima cok farkli bi bakis acisi katti, aslinda iliskimde ne Kadar yiprandigimin özellikle son aylarda hayati ne Kadar bosladigimin farkina vardim, hayatima giren ve karsima cikan her insanin bana neler ögretmeye calistigini düsünüyorum artik.. Bi farkindalik basladi eskisi gibi bosuna yasamiyorum.. Ailem ve arkadaslarimla bol bol vakit geciriyorum... Okulumu cok asmistim artik bos zamanlarimi onu düsünmek yerine ders calisarak ve kitap okuyaeak geciriyorum... Haftanin 3 günü calisiyorum zaten yani hayatimi dolu dolu yasiyorum... Hoslandigim icini kipir kipir Eden birisi var bu aralar ama böyle lise aski gibi masum bisey suan daha ileri gitmeyi düsünmüyorum, hazirda degilim zaten buna...

bu aralar cok rahatim Allahim insallah dagilmam yine Hersey mükemmel gidiyo onun icin artik onun arayip aramamasi umrumda degil. Neden nasil gibi sorular bitti, Hersey yalanmiydi sorulari da bitti, cünkü hic biseyin yalan olmadigini biliyorum cok sevdik ikimizde ama olaylar bizi cok yipratmisti ve bu ayrilik olmasaydi Eger ben hic bi zaman toparlanamayacaktim, eskisi gibi gúclü ve mutlu olamayacaktim.. Hep onun gölgesi altinda kalacaktim o günlere tekrar dönmek istemiyorum... Yeni bi baslangic istiyorum ama bunun ilk adimlarini attim hayatima elbet birgün hazir oldugum da birisi girecek bunun icin acele etmeyecegim... Beklerken ise kendimi gelistiriyorum...


senin adına çok sevindim. yolun yarısını çoktan geçmişsin, tebrikler. en zor kısmı da başarmışsın, yeniden birine bir şeyler hissedebilmek.. ben şu aşamada kendi adıma bunu imkansız görüyorum. sanırım herkesin başetme süresi ve süreci değişiyor. darısı başımıza atlantis:ssz:
 
Canım ben o grupta giden tarafından aranmayan şanslı gruptanım. Neden şanslı diyeceksin aramadığı için gittiğini bittiğini kabul ettim. Ben aradım ve o soğuk sesi duyunca 7 ay sonra artık kabullendim ondan sonraki bir ayda değişimim başladı üzülmüyorum ki. Napim gittiyse beraber olsak mutlu mu olacaktık. Hep hayırlısı için dua ettim. Aslında tezatlığımı gördüm Allah'a eğer hakkımda hayırlısı değilse uzaklaştır demiştim uzaklaştı bu sefer ağladın sızladım acı cektim üzüldüm şimdi şimdi aklıma geliyor Allahım bu dengesiz kulunu bağışla hem hayırsızsa istemeyip hem de olsun demek. Neyse herşey hayırlısı bu başıma gelen kötü birşey ama hiç belli olmaz ilerde iyiki de olmuş demeyeceğim:)

sen bir yüzleşme yaşamışsın ve bu sende bir kırılma noktası olmuş. aynı şeyi ben yaşasam onu arasam ve kötü bir muamele görsem birdaha kolay kolay toparlanamam. daha beter olurum. sen bunu olumluya çevirmişsin. hakkımızda hayırlısı diyorum:ssz:
 
hircinmenekse ve maviask, yaziklarinizi okumak bana oyle iyi geldi ki..
ikinizde de bir farkindalik baslamis. Bazi seylerin farkina varmissiniz... Bende oyleyim sanirim.
Baslarda hayiflandigim "hersey bir yalan miydi yani, hic mi sevmedi beni" gibi sorularim artik yok. Hic birsey yalan degildi, yasadik, ama ayrilmamiz gerekiyordu birbirimize gore degildik ve ayrildik, ve zamanla birseyler de tukendi ve bitti. Bunu ve iliskinin bittigini ve bitmesi gerektigini kabullendim. Hayatima yeni bir yon cizdim, baska hedefler koydum ve simdi cok iyiyim Allah a sukurler olsun. Iyilesmek icin, once iyilesmeyi istemek gerekiyor sanirim. Hala onlarin bi sekilde pisman olup donmesini, bunu birlesmek icin degil de icinizin sogumasi icin isteseniz bile, onlardan yana bi beklentiniz oldugu surece, aci cekmeye devam edeceksiniz. Ne zaman ne olursa olsun, Allah a havale ediyorum, acimi da sonuna kadar cekerim, ama bu is bitti derseniz o anda iyilesiyorsunuz.
 


hoşgeldin:ssz:

ben o günlerde şimdikinden daha iyiymişim bunu görüyorum. süreç ilerledikçe bende tam tersi bir kötüye gidiş başladı. bir de sanırım herkesinki en az bir kere aramış terapi grubundakilerin , yani ufak da olsa bir pişmanlık belirtisi göstermişler. bende o da yok. öyle oldukça da içim soğumuyor tam tersi daha da alevleniyor hem aşkım hem nefretim hem öfkem. bir minicik dönüş olsa, pişmanım dese, özledim dese kaç aydır çektiğim ızdırabım yarıya inecek. benim artık yeniden bir arada olmak gibi bir durumum söz konusu olamaz. sadece her şeyin bu kadar yalandan ibaret olmadığını görmek istiyorum. benim içim buna yanıyor..

Zaten bizdeki temel sorun bu yaşadıklarımızı bir yere koyamamak. ben seven insanın ayrı kalmaya dayanamayacağı inancındayım, eğer kimi hatalar ya da sorun gibi görünen bahaneler aşkı tüketmeye yetseydi hepimiz ilk günden terk edilmenin de verdiği öfkeyle yeni aşklara yelken açardık ama maalesef mümkün olmuyor. sizi bilemiyorum ama karşıma çıkan her erkek benim acımı derinleştirmekten başka işe yaramıyor. özlemim artıyor misal, 10 dakika biriyle sohbet etsem onunla sohbetlerime aklım gidiyor. gerek kendi deneyimlerimden gerekse gözlemlerime dayanarak rahatlıkla söyleyebilirim ki ne kadar sarsıcı bir terk edilme olayı da olsa seven bir erkek dönüyor. önce öfkesi geçiyor, kötü anılara tutunuyor bir süre belki başkaları ile bile görüşüyor ama aranızda bir "bağ" oluşmuşsa zamanla kötü anılar yerini güzel anılara bırakıyor ve karşılarına çıkan kadında sizin özelliklerinizi aramaya başlıyorlar sizden daha üstün niteliklere sahip de olsa. yani güzellik, kariyer ya da başka nitelikleri seven birinin aklını çelmeye yetmiyor. çünkü birini sevdiğimizde koşulsuz biçimde onu kusurlarından da sevmeyi öğreniyoruz ve belki de zamanında sizi rahatsız eden bir özelliği bile özlemeye başlıyorsunuz.

bundan önceki erkek arkadaşımla kötü ayrılmıştık aradan 4-5 ay geçtikten sonra "seni olduğun gibi kabullenmem gerekirdi" demeye başladı. ayrılma nedenimiz onun evlenme teklifini kabul edemeyişimdi ama verdiği tepkiden dolayı bile kendini suçluyordu ki bence tepkisinde de sonuna kadar haklıydı. ayrılalı 2 yıl oldu ve hala arar beni.

diğeriyle paylaştıklarımızın çok daha yoğun olduğu gibi garip bir düşünceye kapılmıştım en azından o sürekli Allah, kader sözleri ile ilişkimize mistik anlamlar yükleyip aylarca dil dökmüştü şimdi bakıyorum da eğer en ufak bir gerçeklik payı olsaydı o sözlerin sanırım ayrılığı da düşünemezdi, anlık bir öfkeye kapılsa da 7 aydır çok büyük pişmanlıklar yaşardı. karakter farkı da diyemiyorum, en asabi adamların bile aşık olduğunda neye dönüştüğünü gözlemlemişsinizdir ya da bana göre bir ilişkiyi bitirmenin en büyük sebebi ihanet. kimi erkekler için bu bile kabul edilebilir bir hale geliyor ki bence kadın olsun erkek olsun fazlasıyla onur kırıcı bir durum bu.

velhasıl kelam evet sevilmediğimiz gerçeğiyle karşı karşıyayız, senin durumun yine daha farklı blackim ama kendi açımdan düşündüğümde aileme ya da bana karşı yapılan büyük bir saygısızlık var sevgiyi geçtim, insan olmanın gereği asgari bir nezaketten bile uzak bir adam karşımdaki. elbette emeklerimle onun yaptıklarını karşı karşıya koyunca da içinden çıkılmaz bir hal alıyor duygularım ve kendimi enayi gibi hissediyorum.

ilişkiler bitebilir, sevgi tükenebilir ama olgun insanların dünyasında terk etme- terk edilme gibi olguların yer almaması gerektiğine inanırım. çünkü 2 kişi başlıyorsun bir ilişkiye karşılıklı emek veriyorsun bir yerde tıkanıyorsa eğer konuşup uzlaşmaya çalışırsın eğer uzlaşma sağlanamıyorsa da karşılıklı gönül kırmadan ayrılırsın ki bu tip biten ilişkilerde bile yine hasret dayanılmaz olup birleşmelere de rastlanıyor.

tomvejerry


o filmi ben de izlediğimde benzer duygulara kapıldım. bir insanın neden intihar edebildiğini anlayabildim misal çünkü "bir erkek için değer mi" sözünün çok ötesinde bir acı var ortada. o acıyı ne için çektiğinin çok da önemi yok bence sebepleri farklı olsa da acı aynı nihayetinde. elbette intihar bir cinnet anı ve asla kabul edilemez belki ertesi gün yaşama şansı olsa o kişinin hayatının aşkını bulacak, belki hayat ona bambaşka kapılar açacak ama insan bazen kendini çok çaresiz hissediyor, tüm umutları tükeniyor ve hayat sanki durmuş gibi geliyor. nasıl ki yaşadığımız aşkın sonsuza dek süreceğine dair gerçek dışı bir inancımız varsa ve o inanç bizi bu kadar yıkıma götürüyorsa o umutsuzluk da esasında aynı şekilde gerçek dışı.

bugün aylardır aşk acısı çeken bir arkadaşımla konuştum, 2 haftadır ilişkisi varmış, mutlu gibiydi, üstelik onun hiç atlatamayacağını düşünüyordum. bu tip hikayelere belki de ihtiyacımız var. hepimiz aşağı yukarı aynı durumdayız ama 1 yıl sonra ne halde oluruz ancak yaşayıp atlatan ve gerçekten sağlam ilişkilere temel atanlar sayesinde öngörüde bulunabiliriz. şu an için tek bilmemiz gereken bence ne acı ne de mutluluk asla sonsuza dek sürmüyor ve acı bazen doğum sancısını andırıyor. ne kadar sancılı olursa doğum anı, sonundaki aydınlık ve yaratım da o kadar haz dolu oluyor, kendimizi tanıyoruz, sınırlarımızın farkına varıyoruz ve belki de yeni bir ben doğuyor o acıdan içimizde. belki de acıdan geçmeden mutluluğu da yeterince idrak edemeyecektik, zaman gösterecek:)
 
Geri gelecek ümidimi hep korudum her küçük şeyden mana çıkarttım arada sorular sordum neden niye niçin ? ama sanırım eylül gibiydi dönmeme ihtimalini düşünür oldum ekim sonu artık dönmeyecek ihtimali ağır bastı kasımda umutsuzluk iyice kasvet çöktü ama neyseki iş ortamım yoğundu çok üsteleyemedim. Gerçi kısacık hatırlamalar bile yetiyordu. Aralık aradım ocak eh işte dedim. Şimdi kalbim mi katılaştı bilmiorum atmıyor kırılmıyor acımıyor normal vücuda kan pompalıyor işte. Haziranda bitmişti geçen sene bu şubatta yeniden doğdum:) Sertap Erener'inde dediği gibi Sevdanın yükünü attım omuzumdan...
 
atlantisim ne güzel söyledin yine:50:

bak herkes ilerlemiş bir biz kaldık:50:
 
ilk okuldaki sıra arkadsımla mukemmel bi ilşikiye basladık aklıma bıle gelmezdı bnları yasayacagım ama hayat işte oluyor. itiraf etmelıym ilk basta asık değıldım sonra fena carpıldım.s cok kıskanctı kackere küsüp barstık yıprandık sornları olan bırıydım zaten bunu bıze asla yanstmadım sonrasımı bitti bi sekılde onun kndı hayatı kendı kararları kendı isteklerı bişey düşünüyorsa odur dınlemzdı bıle en sonunda kndımı hastanenın yogun bakım servisinde buldum oda olduguma bıle ınanmamıs sonra hıc aramadm 2 hafta once kndısı geri geldı ve dedımkı kendıme hıcbır zaman ona yapamayacagına yp ve soyle "ben hastanede yatarken aklında bıle deıldım keyfn yerndeydı smdımı gldım aklına " dedım çok zordu ve bulstuk cok ıcım acıdı ama tavız vermemeye kararlıyım ve "sen yanlız kldın ondan gerı dondun bana " dıyebıldım. tavız veremem cnku cok pesnden kostum cook msjlarıma cvp vermıor dıe gttım dersnesıne orda bkledım. o derce ya uzaktanda olsa gorebılmek ıcın dersane cıkıslarını bkledm aksama kadar sgukta bı zaman askım dedgm smdı yabancı gbı. her neyse ben ıyıkı o hastaneden saglam cıkmsım cnku karsma oyle bırı cıktıkı her sarıldıgımda hayata sarılıyorum cok sukur rabbıme. haa ama unuttum mu oyle olmalı zaten sadce arada canım acımıyor deıl gecen samımı bı arkadsmda kullandıgı parfm vardı kokuyu duynca agladım her nefeste o vardı yıne.
 
Son düzenleme:
atlantisim ne güzel söyledin yine:50:

bak herkes ilerlemiş bir biz kaldık:50:

aslında ben ilk şoku yaşadıktan 1 ay sonra gayet iyiydim, hatta buralarda da yazıyordum atlattım sanıyordum çünkü hiçbir şeyi deşmedim kapadım gerçekten bitmişti taa ki o arayana dek. adam öyle sinir bozucu ki terk etmiş, binlerce yalan söylemiş bana yalanın aslında doğru birşey olduğunu savunuyor, açmıyorum ısrarla arıyor bu kez de feysbukta kadınlara yazmanın Allah rızası için olduğundan dem vuruyor yani aşırı, ağır tahrik söz konusu:1: sonra aralık ayı gibi epey toparlandım. birgün uyandım ve o aklımda yok tuhaf ama içimde öfke de yok, onu ruh hastası biri olarak kabul ettim, kurtulduğuma şükrettim, yeni insanlar tanıdım, kendimi bulduğuma inandım çünkü onunlayken tükenmiştim. bu kez mesajlar gelmeye başladı boş mesaj vs. bu kez bir beklenti oluştu ve çok büyük bir hata yapıp ben aradım işte o zaman kendi ipimi de çekmiş oldum. hani yaşadık ve bitti diyebileceğim bir durum yok çünkü adam gelip beni babamdan istiyor ve babam razı oluyor ama öyle hadsiz ki babama bile laf söyleyip bu ilişkiyi sen bu hale getirdin demeye başlıyor. gerçekten unuttuğum anıları hatırlattı ve sanki içimde gizlediğim ne varsa yaşanmış her anı tüm canlılığı ile bilincime çıktı ve sonra da işte bir daha kendime gelemedim. mantıksal açıdan yaklaştığımda adam yalancı, baskıcı, kadın düşkünü, din kitap dilinde olup onu sömüren ve aslında inançsız biri karakter olarak zaten onunla olmamalıyım. arkadaşlarına aşırı düşkün, sorumluluk alamıyor, dengesiz, bir sözü diperini tutmuyor, doğru kadar kolay söylüyor yalanı, doyumsuz vs. böyle birinden ayrıldığı için insan sadaka vermeli ama ben duygusal biriyim bunlar mantıksal taraf yalnızca. aklıma onunla yaşadığım anlar ya da kendi heyecanlarım gelince dağılıyorum işte. bir de bir daha yaşayamayacağımı düşünmenin de korkusu var galiba bir yanda. kendimi yaşlanmış ve yorgun hissediyorum bunun yaşla alakası yok ama ondan önce de sadece 2 yaş gençtim ve hayata yeni başlıyor gibi hissederdim kendimi ya da evlenmekte gecikmek gibi bir derdim asla olmadı çünkü evlenemediğim için önceki ilişkim bitti ve çok korkardım evlilikten. hafızamdan tamamen silinmesi lazım başka kurtuluş yok ama o nasıl olacak hiç bilmiyorum.


bir de şu var aradı diyelim pişmanım özledim vs. ona yeniden kapılma ihtimalim var ki felaketim olur, umursamadıktan sonra ilerde acaba değişmiş miydi diye kaygı duyma olasılığım. daha fazla öfkelendireceği de kesin, her yalanına yeniden iğrenç ulvi amaçlar yükleyeceği. hani hevesle arasınlar diyoruz da ne bekliyoruz ki o konuşmadan? bize ne katkısı olacak? aslında koca bir hiç cevabı da...
 
Blackk_swan
Iliski yeni bittiginde, bugunlerde oldugundan daha iyi bi halde oldugunu yazmissin. Ne kadar zaman onceydi bilmiyorum ama 1.5 - 2 ay oncesi diye tahmin ediyorum, terapi grubuna goz yaslari icinde yazmistim.. Fotografimizi eklemistim hatta. Aylar sonra bugun onun icin agliyorum iyicene dibe battim yazmistim. O an ki hissettiklerim ve dusuncelerimi hatirliyorum. Bir fotografinda gozlerine baktim. Yakinlastirdim fotografi, o gozleri bana askla bakarken hatirladim ve "sen bana bunu nasil yapabildin?" diye sorup dururken bir aglamaya basladim ki aylarca oyle aglamamistim.. Ama biliyormusun meger o gun onun icin icimde ne kaldiysa goz yaslarimla onu dokmusum meger. icimi ondan arindirmis ve gozyaslarimla birlikte onu atmis meger. Inanmayacaksin ama ertesi sabah uyandim ve artik o yoktu. Resmen o aylarca icinde bulundugum batakliktan cikmis, icimdeki pislikten arinmis gibiydim. O gunden sonra hizla iyilestim bile demiyorum, o gun iyiydim, ve sonrasinda sadece daha da iyi oldum, daha da huzurlu, daha mutlu.. Suan hissettiklerini anliyorum, ama sen de bil ki bu durumdan kurtulmak istedigin an da kurtulacaksin. yeter ki onun gitmesine izin ver. Birak ne kadar cevapsiz soru kaldiysa kalsin.. hic biri yardimci olmayacak sana. bittiyse saglam bitmeli...

Atlantisim yasadigin hic birsey yalan degildi. Herkesin sevme sekli farkli oluyor. Onun sevgisi de oyle birseymis iste. Heves gibiymis, once deli gibi istemis zamanla oyuncagindan skilan bi oglan gibi skilmis. Ama bastaki o oyuncagina sevgisi, ve ilgisi gercekti.. Herkes saglam sevmiyor ki. Herkes sen gibi sevmiyor. Kimse hayatimiza bos yere girmiyor iste, birseyler ogretip gidiyorlar. Onu baskalariyla kiyaslamani anliyorum, sana yasattigi duygulari baskalarinda bulamiyorsun, buldugun belki "tekrar" geliyor, ben bu senaryoyu biliyorum diyorsun, kim bilir ((= Black swana da dedigim gibi gecmisi oylece birakip gitmeli artik. ne kadar cevapsiz soru kalmis olursa olsun.. Ustunu ortup, yepyeni bi sayfa acmak lazim. Evet biliyorum, soylemesi kolay ama aslinda istedikten sonra bunu yapmasi da kolay. O sorulara cevap aradigin surece, suan icinde oldugun durumdan kurtulamayacaksin. Ne zaman ne sorulari, ne de cevaplari onemseyeceksin, o zaman hayatin senin istedigin sekilde gitmeye baslayacak. Buna inaniyorum =)
 
ilk okuldaki sıra arkadsımla mukemmel bi ilşikiye basladık aklıma bıle gelmezdı bnları yasayacagım ama hayat işte oluyor. itiraf etmelıym ilk basta asık değıldım sonra fena carpıldım.s cok kıskanctı kackere küsüp barstık yıprandık sornları olan bırıydım zaten bunu bıze asla yanstmadım sonrasımı bitti bi sekılde onun kndı hayatı kendı kararları kendı isteklerı bişey düşünüyorsa odur dınlemzdı bıle en sonunda kndımı hastanenın yogun bakım servisinde buldum oda olduguma bıle ınanmıs sonra hıc aramadm 2 hafta once kndısı geri geldı ve dedımkı kendıme hıcbır zaman ona yapamayacagına yp ve soyle "ben hastanede yatarken aklında bıle deıldım keyfn yerndeydı smdımı gldım aklına " dedım çok zordu ve bulstuk cok ıcım acıdı ama tavız vermemeye kararlıyım ve "sen yanlız kldın ondan gerı dondun bana " dıyebıldım. tavız veremem cnku cok pesnden kostum cook msjlarıma cvp vermıor dıe gttım dersnesıne orda bkledım. o derce ya uzaktanda olsa gorebılmek ıcın dersane cıkıslarını bkledm aksama kadar sgukta bı zaman askım dedgm smdı yabancı gbı. her neyse ben ıyıkı o hastaneden saglam cıkmsım cnku karsma oyle bırı cıktıkı her sarıldıgımda hayata sarılıyorum cok sukur rabbıme. haa ama unuttum mu oyle olmalı zaten sadce arada canım acımıyor deıl gecen samımı bı arkadsmda kullandıgı parfm vardı kokuyu duynca agladım her nefeste o vardı yıne.

canım kıyamam:( kullandığı kokuyu duymak beter birşeydir çok iyi anlıyorum. ben bazen durduk yere onun ten kokusunu duyuyorum. öyle bir anda. sanırım beynimin bir oyunu. ama ölecek gibi oluyorum:50: hayat senin karşına sevgini hakeden birini çıkarmış çok şanslısın. arada böyle istisnai anlarda geçmişi hatırlaman çok doğal, insanız. allah bozmasın, hep mutlu ol:nazar:
 
Back
X