Eski sevgiliyi yeni sevgilisi ile görmek..

duha_can

Velhasıl ziyan olduk, ziyadesiyle...
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2013
1.277
2.459
133
Dün akşamüstü başıma geldi. İçimde kopacak bir şey kalmadı sanıyordum ama kalmış. Sanırım daha da var.

Eski erkek arkadaşım bana çok acı vererek, beni kırıp dökerek, bana kendimi iğrenç hissettirerek ayrıldı benden. Sonradan anladım ayrıldığını. Ayrıldığını söyleme zahmetine de girmedi. Öyle şeyler söyledi ki onun yerine. Toplum içinde garip davranışlarımdan başladı, bana zaten hiç ısınamamış olduğunu söylemesi ile bitirdi. Sevilmiyordum demek ki ve hiç umut yokmuş ki her şeyim batmış. İnadına yanlış anlamalar, olumsuzluklara odaklanmalar, hep hata bulmalar.. Belki söylese düzeltebileceğim durumları bile açmadı bana. En azından onunla ayrılsak bile o davranışlarıma çekidüzen verirdim ki hala bilmiyorum o davranışlarım neler.. Ben kaybetmekten korktukça daha çok göze battım. İfade etme yeteneğimi geçici olarak yitirdim. O saygı duyamıyordu bana demek ki. Çünkü iyiyken iyiydi ama kötüyken aman Allahım, çok ulaşılmaz ve acımasız oluyordu. Onu bulamıyordum bile, konuşmak imkansız oluyordu. Hemen kafasında yargılıyordu. En çok kafasına takılan durumları bile benle konuşup anlamak yerine, arkadaşları ile fikir alışverişi yaptığını söylüyordu, böylece haklı olduğunu anlıyormuş. Kendimi açıklamak zorunda kalıyordum dinlemeye lütfederse. Canı sıkılsın istemiyordu. Ama dediğim gibi iyiyken iyiydi. Pes etmedim, yapımda yok, ama pes etmek zorunda kaldım.

İşte bende böyle travma izleri bırakan bir ilişki hatırası var. İzleri kaybolmadı, hislerim bitmedi, her hatırladığımda haksızlık hissi ile gözlerim dolar. Hatalar yapmış olabilirim ama bu hataları, sonu ayrılık bile olsa, benimle çözmeyi hiç denemedi. Ve ilişkiyi kendi kafasında bitirdikten sonra arayışlara geçmişti, kanıtım yoktu ama hissediyordum sanırım.

Ve dün uzaktan yanında bir kızla gördüm ama seçemedim. Yeni sevgilisi olsa gerek. İçimden kopan şey ne bilmiyorum, ağlayamadım ama. Sanırım bir darbe yedim ama bu darbeyle hissizleştim. Bu kaçınılmazdı, illa ki olacaktı. Biliyorum da yine de hislerim yüzünden mi, kursağımda kalarak bitmesinden mi, kendimi başarısız görmemden mi bilemiyorum. Kızın mutluluğunu hayal ediyorum, geçmişteki mutlu anlardaki hissiyatımı özlüyorum.

Ben bu ilişkide başarısız oldum, o kızın nasıl özellikleri var da birlikteler acaba diye düşündüm.

Yarın bir gün evlendiğinde, baba olduğunda içimden daha neler kopacak diye düşündüm.

Ben onu görmemek için bir sürü önlem almışken neden böyle bir sahne ile karşılaşmak zorunda kaldığımı düşündüm, yoksa umudum vardı, kaderin şefkat tokadını mı yedim?

Hayır, ben seviyordum ve kötü niyetle hiçbir şey yapmadım. Sanırım beni kendine yakıştıramadı ve aslında içi almıyordu demek ki. Sadece bunu belli etmedi. İyi zamanlarda iyiydi, kaçıncı söyleyişim bilmiyorum. Kötüyü ise hatırlamak istemiyorum. O kadar kırıp döküp yine de seviliyorlar, el üstünde tutuluyorlar, mutlu oluyorlar. Demek ki yanlış olan bendim, bu ilişkinin acısını ben çektiğime göre.

Uzun oldu kusura bakmayın..
 
Kaç yaşındasın Bilmi yorum ama adam ne kadar karaktersizmiş mi ki senin hareketlerini arkadaşlarına anlatmış onaylatmış bla bla... senın hareketlerin neden garip olsunki? Sen böylesin. Seni değiştirmek onun haddi mi?
Hiç kimsee için değişme. Sadece karşındaki insanları incilttiğin hareketleri törpüleyebilirsin.
Ayrıca bir süre sonra o kadar tatlı unutacaksın ki onu düğününde halay çeksen için yanmayacak.
Burda eski eşi evlensin diye ben dahil bekleyen eminimki bir sürü kadın vardır.
 
Doğru kişiyi bulduğun zaman "Allah'ın sevgili kuluymusum ki beni bu psikopattan kurtarmis" diye şükredeceksin. Sevgi bu degil emin ol canim. Seven insan bunlari yapmaz. Gercek sevgiyi ve gercek mutlulugu hakediyorsun.
 
senin hatan falan yok boşuna yerlere atma kendini sende biliyorsun.sadece karaktersizin eline düşmüşssün oda yerlere atmış seni.önüne öle kişiler çıkıcakki ben bukadar değerli olduğumu bilmiyordum deyip üzüleceksin bu günlere
 
Düşünme boşver insan nelere alışıyor bu hayatta. .onune bak güçlü ol...
Bazen uyanıyorum ve ölüm var bu dünyada diyorum..sonra hersey yalan geliyor.

Aslında ben de kendimi sürekli motive ediyorum, sonra geçiyor, sonra yine motive ediyorum.
Ama öyle kanlı canlı görmek.. Bir zamanlar benim olduğum yerde.. Ölmedim etmedim neden orda değilim.? vs. şeklinde bir saçmalamalar nöbetine gömüldüm.

Kaç yaşındasın Bilmi yorum ama adam ne kadar karaktersizmiş mi ki senin hareketlerini arkadaşlarına anlatmış onaylatmış bla bla... senın hareketlerin neden garip olsunki? Sen böylesin. Seni değiştirmek onun haddi mi?
Hiç kimsee için değişme. Sadece karşındaki insanları incilttiğin hareketleri törpüleyebilirsin.
Ayrıca bir süre sonra o kadar tatlı unutacaksın ki onu düğününde halay çeksen için yanmayacak.
Burda eski eşi evlensin diye ben dahil bekleyen eminimki bir sürü kadın vardır.

Küçük değilim. :) İsmimi vermeden anlatmış, başkasının olayı gibi anlatmış, haksızlık mı yapıyormuş bana, anlamak istemiş farklı bakış açıları istemiş. Benimle hiç konuşmadan..
İncittiysem de bunu bilip ona göre düzeltmek istiyordum, ona da fırsat vermemişti.
İnşallah çok tatlı unuturum..


Doğru kişiyi bulduğun zaman "Allah'ın sevgili kuluymusum ki beni bu psikopattan kurtarmis" diye şükredeceksin. Sevgi bu degil emin ol canim. Seven insan bunlari yapmaz. Gercek sevgiyi ve gercek mutlulugu hakediyorsun.

Teşekkürler çok naziksiniz. Benimkisi sevgiydi, onunki yanından geçmezdi. Sanırım bir gün gerçekten mutlu olduğumda onu hiç umursamayacağım, haklısınız.

senin hatan falan yok boşuna yerlere atma kendini sende biliyorsun.sadece karaktersizin eline düşmüşssün oda yerlere atmış seni.önüne öle kişiler çıkıcakki ben bukadar değerli olduğumu bilmiyordum deyip üzüleceksin bu günlere

İşte o kendini haklı ve mağdur görüyordu. Onun bakış açısı çok farklı. İnanılmaz etkili biri, ben de o ne derse inanmaya hazır bir saf..
İnşallah dediğiniz gibi olur, önceden istemiyordum ama artık bir şifa niyetine biri gelsin istiyorum. Çok yara aldım.
 
Ah canım benim :)
Neden türk kızları bu kadar erkekleri gözünde büyütüyor.
Gerçekten anlayamıyorum.
Normalde sümüğünüzü atmamanız gereken egolu, sinirli, bıçkın, kıskanç hayatı size zehir eden adamlara aşık oluyorsunuz.
Hadi aşık oldunuz ve bu yüzlerini gördünüz diyelim. Bir de üstüne inat edip, adamın üstüne gidip bu davranışlarını pekiştiriyor, değerli hissettiriyor, egosunu okşayıp şımartıyorsunuz. Ama asla ve asla ayrılmayı, unutmayı, yolunuza devam etmeyi, ayrıldığınız için kendinizi kurtulmuş hissetmeyi düşünmüyorsunuz.

Ne olacak başkasıyla gördüysen. İnsanın içi acır ona tamam. Ama o kızın senden ne fazlası vardır ki.
O da senin gibi bir kurban işte.
Ezebileceği, üstünde çeşitli psikolojik oyunlar oynayabileceği, bir gün sevip bir gün eziyet çektireceği, travma yaratacağı bir kızcağızdır.

Kendini zavallı durumuna düşürme. Kurtulduğun için kendini şanslı hisset. Bana da bu gibi davranışlarda bulunan olmuştu.
Ama kurtulduğum için o kadar mutluydum ki yanımdan geçip gittiklerinin bile farkında değildim bir süre sonra.

Çünkü bir acıyı sevmek, bir hastalığı sevmek gibi bu insanları sevmek. Unutmak en büyük hafiflik en büyük ceza.
Umarım kısa zamanda bu ruh durumundan çıkabilirsin :)
 
Ah canım benim :)
Neden türk kızları bu kadar erkekleri gözünde büyütüyor.
Gerçekten anlayamıyorum.
Normalde sümüğünüzü atmamanız gereken egolu, sinirli, bıçkın, kıskanç hayatı size zehir eden adamlara aşık oluyorsunuz.
Hadi aşık oldunuz ve bu yüzlerini gördünüz diyelim. Bir de üstüne inat edip, adamın üstüne gidip bu davranışlarını pekiştiriyor, değerli hissettiriyor, egosunu okşayıp şımartıyorsunuz. Ama asla ve asla ayrılmayı, unutmayı, yolunuza devam etmeyi, ayrıldığınız için kendinizi kurtulmuş hissetmeyi düşünmüyorsunuz.

Ne olacak başkasıyla gördüysen. İnsanın içi acır ona tamam. Ama o kızın senden ne fazlası vardır ki.
O da senin gibi bir kurban işte.
Ezebileceği, üstünde çeşitli psikolojik oyunlar oynayabileceği, bir gün sevip bir gün eziyet çektireceği, travma yaratacağı bir kızcağızdır.

Kendini zavallı durumuna düşürme. Kurtulduğun için kendini şanslı hisset. Bana da bu gibi davranışlarda bulunan olmuştu.
Ama kurtulduğum için o kadar mutluydum ki yanımdan geçip gittiklerinin bile farkında değildim bir süre sonra.

Çünkü bir acıyı sevmek, bir hastalığı sevmek gibi bu insanları sevmek. Unutmak en büyük hafiflik en büyük ceza.
Umarım kısa zamanda bu ruh durumundan çıkabilirsin :)

Teşekkürler..
İnanın doğru yanlış karıştı bende, o söz konusu olduğunda özgüven kayıplarda.
O kadar sahiplenmişim ki. Bu sahiplenme hissi beni yaraladı en çok.
Bir gün geçtiğini hissetmek istiyorum ansızın ve zihnim özgürleşsin diye hayal kuruyorum.
 
Son düzenleme:
Teşekkürler..
İnanın doğru yanlış karıştı bende, o söz konusu olduğunda özgüven kayıplarda.
O kadar sahiplenmişim ki. Bu sahiplenme hissi beni yaraladı en çok.
Bir gün geçtiğini hissetmek istiyorum ansızın ve zihnim özgürleşsin diye hayal kuruyorum.

Kimse kimsenin sahibi değildir.
Bir anne baba bile evladına sahip değildir :)
Kimsenin sahibin olmasına izin verme ve kimseyi de sahiplenme.
Kendine zaman tanı. Çok büyütme ve anlam yükleme.
Unutacaksın :)
 
Kimse kimsenin sahibi değildir.
Bir anne baba bile evladına sahip değildir :)
Kimsenin sahibin olmasına izin verme ve kimseyi de sahiplenme.
Kendine zaman tanı. Çok büyütme ve anlam yükleme.
Unutacaksın :)

İnşallah. Bazen bir erkek gibi düz mantık sahibi olmak istiyorum. Yaratılışımızdaki naiflik iyi yönetilmezse çok hasar bırakıyor.
Bakış açılarınız için teşekkürler..
 
Aslında ben de kendimi sürekli motive ediyorum, sonra geçiyor, sonra yine motive ediyorum.
Ama öyle kanlı canlı görmek.. Bir zamanlar benim olduğum yerde.. Ölmedim etmedim neden orda değilim.? vs. şeklinde bir saçmalamalar nöbetine gömüldüm.



Küçük değilim. :) İsmimi vermeden anlatmış, başkasının olayı gibi anlatmış, haksızlık mı yapıyormuş bana, anlamak istemiş farklı bakış açıları istemiş. Benimle hiç konuşmadan..
İncittiysem de bunu bilip ona göre düzeltmek istiyordum, ona da fırsat vermemişti.
İnşallah çok tatlı unuturum..




Teşekkürler çok naziksiniz. Benimkisi sevgiydi, onunki yanından geçmezdi. Sanırım bir gün gerçekten mutlu olduğumda onu hiç umursamayacağım, haklısınız.



İşte o kendini haklı ve mağdur görüyordu. Onun bakış açısı çok farklı. İnanılmaz etkili biri, ben de o ne derse inanmaya hazır bir saf..
İnşallah dediğiniz gibi olur, önceden istemiyordum ama artık bir şifa niyetine biri gelsin istiyorum. Çok yara aldım.
Mutlu olacaksın inşallah. Bol sabır bol dua bol emek. :) tabi bende olacağım inşallah aminnnn :)
 
Benzer bir adamla ben de karşılaştım, hayatımın en kötü zamanlariydi. Kendimden nefret eder hale gelmistim, bana öyle bocekmisim gibi bakıyordu ki. iyi anına denk gelince sever evlenmek ister ama en küçük bir şey bulsa dünyayı zindan ederdi. Cok basit "bu elbise kırmızıdır" gibi saçma bir cümleye bile niye, neden, ne çıkarın var, seni kim boyle yetiştirdi, yurtdışına ciktiysan kesin bir igrencliklerin vardır gibi anlayamadığım şeyler söylüyordu. Şimdi o kadar sukrediyorum ki öyle birinden kurtuldugum için. Gerçek sevilmek ne imiş şimdi anlıyorum. Sakin üzülmeyin, hatta illa uzulecekseniz yeni kurban o kıza üzülun
 
Şu an gerçekten çok üzüldüm. Sizin ne kadar iyi ve naif bir insan olduğunuzu ben buradan bile anladım. Üstelik kendinizi çok iyi ifade edebiliyor ve karşınızdaki insanı anlayabiliyorsunuz. Lakin fırsat verilmemiş size.

Konumu biliyorsunuz ben de demek ki hiç sevilmemişim, beni beğenmemiş, her şeyim batmış diye düşünüyordum. Böyle düşünmemizin sebebi net bir ayrılık konuşması yapılmadığı için beynimizde konuyu mantığa bürüme ihtiyacı. Elbette bir sebebi olmalı çünkü. Gerçek sebepler bence bunlar değil. Erkekler ilişkide belli bir yerden sonra sıkılıyorlar ve çok acımasızca davranıyorlar, net olmamak gibi.

Yanındaki kadına fazla anlam yüklediğini düşünmüyorum ama hiç mi konuşmadı sizinle, en son konuşmanız neydi?
Emin olun size yapan başkasına da yapacaktır. Önceki ilişkim tam olarak böyle bitmişti. Kafa karışıklıklarıyla, bir sürü soruyla. Sonunda sadece beni sevmiyor deyip kapattım içimde konuyu ama nasıl kapattım ben bilirim. Maalesef izleri kolay silinmiyor. Kendinizi mutluluğa kapatmayın, sizi mutlu edecek birileri oldukça yakınlarınızda olabilir.
 
Ben canlı görmemiştim de hasretinden her gece ağladığım adamın bir kızla el ele fotoğrafını atmıştı bana tüm arkadaşlarım aynı anda. Amcamlardaydım ne yapacağımı bilemedim. O an bayılmamak için dua ettim sıktım kendimi. Az bir ilişki de değildi. 3 yılımı verdiğim tek ciddi ilişkimdi. Ondan sonrası depresyon, kızı sürekli stalklamalar, profillerine her girdiğimde allahım ne olur fotoğraf atmamış olsunlar çol acıyo canım diye dua etmem ve eğer atmışlarsa fotoğrafa saatlerce bakıp ağlamalar. Çok kötü günlerdi. O zamana kadar aşk acısı dedikleri şey güzel gelirdi. Bi şarkı dinlerken acı çekmek hoşuma giderdi ergenlik işte. O olaydan sonra acıklı şarkı dinleyemedim, ruh gibi gezdim. Kızdan nefret ettim, çok nefret ettim. Ama heeepsi geçti gitti. Karaktersizin tekiydi zaten. Ot bile çekiyordu yani. Sonra biriyle tanıştım ve dünyam değişti. Bakışı bile benim içindi sanki. Şimdi o dünyami değiştiren insanla 8 aydır beraberiz ve dünyanın en mutlu kadınıyım. Eskiler aklıma gelince ne kadar salakmışım diye gülüp geçiyorum sadece :)
 
Kendi dünyasında iç huzuru bulamayan insanlar, huzursuzluğunu bu şekilde başkalarına zulüm ederek çıkarır. O içindeki gel-gitleri sana yansıtmış. Bir iyi olmuş bir kötü. gülü seven dikenlerini görmezmiş. Ruhunda denge olduğunda senin sadece gül kısmını görürken, ruhu huzursuz olduğunda dikenlerini görmüş hep. Hangimiz kusursusuz ki? Ama önemli olan herkesi olduğu gibi kabul edebilmek.
Psikolojisi normal olmayan biriyle berabermişsin, senin de psikolojini alt üst edip gitmiş. Yeniden kendini onarma zamanın. O kız için üzül bence. o da onun yeni kurbanı. Şimdi gülünü görüyor ama kısa sürede ona da sana yaşattığı zulümleri yaşatacak emin ol, çünkü mutsuz. Mutlu olmayı bilmeyenlerden. Şükretmeyenlerden o.
Şimdi için yanabilir, normal. Ama sonra geçecek.
Sebepsiz ayrılmış çünkü aslında ayrılığına bir sebep o da bulamamış. Bahanesi yokmuş aslında. Bazıları uzun süreli ilişkilerin adamı değildir. Belki o da öyledir. Kimi incitmez ki kafanda bir sürü soru işaretleriyle bırakılmak? Ama kendinde suç arama. Şu an dönse, içindekileri döksen, konuşsan; yine de kafandaki soruların cevabını bulamayacaksın. Kendini onun istediği gibi değiştirseydin (ki asla bunu kimse için yapma) bile o yine ayrılacaktı. Çünkü hasta ruhlu biri o.
bir gün iç huzuru olan biriyle gerçek sevgiyi yakaladığında, aslında şu yaşadıklarının ne kadar da hastalıklı olduğunu işte o zaman göreceksin ve iyi ki kurtulmuşum diyeceksin.
Hayat tekamülümüz için sanırım herkesin karşısına böyle birilerini çıkarıyor, dersimizi alalım diye. İnan bu tipler hiç bitmeyecek. Sen gerçek sevgiyi bul, bırak o kendi iç huzursuzluğunda boğulsun.
 
Benzer bir adamla ben de karşılaştım, hayatımın en kötü zamanlariydi. Kendimden nefret eder hale gelmistim, bana öyle bocekmisim gibi bakıyordu ki. iyi anına denk gelince sever evlenmek ister ama en küçük bir şey bulsa dünyayı zindan ederdi. Cok basit "bu elbise kırmızıdır" gibi saçma bir cümleye bile niye, neden, ne çıkarın var, seni kim boyle yetiştirdi, yurtdışına ciktiysan kesin bir igrencliklerin vardır gibi anlayamadığım şeyler söylüyordu. Şimdi o kadar sukrediyorum ki öyle birinden kurtuldugum için. Gerçek sevilmek ne imiş şimdi anlıyorum. Sakin üzülmeyin, hatta illa uzulecekseniz yeni kurban o kıza üzülun

Teşekkürler. Sizin adınıza çok sevindim. Umarım mutluluğunuz daim olur. Bilmiyorum ki kız kurban mı? Belki kıza güçlü duygular hissediyordur, kıyamıyordur. Erkeklerin her kıza aynı olmadığını düşünüyorum. Bazı kızlar cefayı, bazıları sefayı sürüyor sanki.
 
Ben canlı görmemiştim de hasretinden her gece ağladığım adamın bir kızla el ele fotoğrafını atmıştı bana tüm arkadaşlarım aynı anda. Amcamlardaydım ne yapacağımı bilemedim. O an bayılmamak için dua ettim sıktım kendimi. Az bir ilişki de değildi. 3 yılımı verdiğim tek ciddi ilişkimdi. Ondan sonrası depresyon, kızı sürekli stalklamalar, profillerine her girdiğimde allahım ne olur fotoğraf atmamış olsunlar çol acıyo canım diye dua etmem ve eğer atmışlarsa fotoğrafa saatlerce bakıp ağlamalar. Çok kötü günlerdi. O zamana kadar aşk acısı dedikleri şey güzel gelirdi. Bi şarkı dinlerken acı çekmek hoşuma giderdi ergenlik işte. O olaydan sonra acıklı şarkı dinleyemedim, ruh gibi gezdim. Kızdan nefret ettim, çok nefret ettim. Ama heeepsi geçti gitti. Karaktersizin tekiydi zaten. Ot bile çekiyordu yani. Sonra biriyle tanıştım ve dünyam değişti. Bakışı bile benim içindi sanki. Şimdi o dünyami değiştiren insanla 8 aydır beraberiz ve dünyanın en mutlu kadınıyım. Eskiler aklıma gelince ne kadar salakmışım diye gülüp geçiyorum sadece :)

Ne güzel, umarım böyle devam edersiniz.
Ben de o korkulara sahibim, ilerde fotoğraflarına denk geldiğimde, evlendiğinde nasıl metanetle karşılayacağım diye düşünmeden edemiyorum.
 
Şu an gerçekten çok üzüldüm. Sizin ne kadar iyi ve naif bir insan olduğunuzu ben buradan bile anladım. Üstelik kendinizi çok iyi ifade edebiliyor ve karşınızdaki insanı anlayabiliyorsunuz. Lakin fırsat verilmemiş size.

Konumu biliyorsunuz ben de demek ki hiç sevilmemişim, beni beğenmemiş, her şeyim batmış diye düşünüyordum. Böyle düşünmemizin sebebi net bir ayrılık konuşması yapılmadığı için beynimizde konuyu mantığa bürüme ihtiyacı. Elbette bir sebebi olmalı çünkü. Gerçek sebepler bence bunlar değil. Erkekler ilişkide belli bir yerden sonra sıkılıyorlar ve çok acımasızca davranıyorlar, net olmamak gibi.

Yanındaki kadına fazla anlam yüklediğini düşünmüyorum ama hiç mi konuşmadı sizinle, en son konuşmanız neydi?
Emin olun size yapan başkasına da yapacaktır. Önceki ilişkim tam olarak böyle bitmişti. Kafa karışıklıklarıyla, bir sürü soruyla. Sonunda sadece beni sevmiyor deyip kapattım içimde konuyu ama nasıl kapattım ben bilirim. Maalesef izleri kolay silinmiyor. Kendinizi mutluluğa kapatmayın, sizi mutlu edecek birileri oldukça yakınlarınızda olabilir.

Teşekkür ederim.. Evet hatırlıyorum konuyu. Tekrar toparlamanıza sevindim. En azından bir fırsat vermesine, demek ki o kadar da bitirmek istemiyor.

Benim ilişkimde bana hiç fırsat verilmedi, güçlükle ve tırnaklarımla kazıyarak cevap almaya çalıştım. Onda da mağdur olduğunu söyleyip, öyle bir suçlu çıkardı ki beni. Cidden inanıyordu buna, farkında olmadan bahane buluyordu belki, bilinçli değil. Gerçekten mağdur olduğuna ve suçlu olduğuma inanmıştı. Gözden çıkarmıştı beni.

Bilmiyorum bazı erkekler bazı kadınlarda daha düzgün davranıyor. Herkese aynı olmuyorlar. Belki ilerde duyguları biter, alışkanlık başlar ama yine de tahammülü azalır. Belki o zaman ona da çektirir.
Ben de aynı şekilde kendi içimde kapatmak zorunda kaldım, yaram tekrar kanadıkça yine yutup sindirmeye çalışmak zorundayım. Senin eski sevgilin sanırım geri dönüş yapmıştı ama hatasını anladığı için değil, haksız mıyım?

Çok umutsuzum ama kaderden üstün bir kader olduğunu biliyorum. Kimbilir belki benim için de doğru kişi vardır. Ama şu bir gerçek, hiç tereyağından kıl çeker gibi kolay olmadı bu gönül işi benim için. Bazı çiftler çok şanslı, her şey nasıl da denk geliyor mutlu oluyorlar..
 
Back
X