Öncelikle merhaba şuan tüp bebekle hamile kalmış biri olarak bu deneyimimi sizlerle paylaşmayı boynumun borcu bilirim.
Yaklaşık 8 yıl kadar hiç bir yöntem denemeden akışına bıraktık ve olmadı. Ardından Eskişehir Acıbadem tüp bebek merkezinin yolunu tuttuk. Nicel hoca ile ilk görüşmemizi yaptık, bana amh 35 yaşa göre düşük olduğu (1) , eşiminde 3.5 milyon kadar spermi olduğundan direk tüp bebek için uygun olduğumuzu iletti ve hemen tedaviye başladık. İlk yumurta toplamada 9 yumurta toplandı kaliteleri iyi dendi ama 5 tanesi döllenmeye müsaitmiş ve 5. Güne ancak 2 tanesi gelebildi ( 3aa. 3aa )
Bu arada Acıbadem gibi bir hastanede saatlerce bekletildiğimizden, gerçekten tedavi süreci bizim için çok kasvetli bir hal aldı. 1 saat doktor bekle, 1 saat Canan hanımı bekle sonra 1 saat hemşire bekle 3 saatte çıktığımızı bilirim ki bir tüp bebek merkezi için de, kalabalık hasta gruplarını ağırlamada yeterli donanıma sahip bir yer olmadığını belirtmek isterim. Bu konuda bence diğer tüp bebek merkezlerinden biraz örnek almalılar. Doktorumuz Nicel bey gerçekten işinde çok titiz bir doktordu daha sonra başka merkezdede tedavi olup , okuduğum binlerce yazı ile mukayese ettiğimde tedavi anlamında hiç bir şeyi göz ardı etmeden süreci tamamladığını söyleyebilirim. Ancak insani ilişkiler için aynısını söyleyemeyeceğim. Bir kere kendisine soru sorulmasından hoşlanmıyor , bi gün çok neşeli olur size selam verir hoş beş yapar öbür gün yüzünüze bakmaz.
Velhasıl İlk transferimiz tuttu o kadar mutlu oldukki bu kadar kolay olacağı hiç aklımızdan geçmemişti. Keseyi gördük ve kalp atımı için gün verildi. Malesefki biz o arada eşimle çok ağır covit geçirdik bilmiyorum ondan mı yoksa kromozomal mı ama kalp atımı günü hemşireler kameraları açtı bekliyor çekim için herkes heycanlı derken simsiyah içi boş bir kese bize el salladı. O an birden doktorumuz kese boş , boş gebelik olabilir haftaya tekrar bakalım dedi doktorumuz ve aşırı siniri bozulmuş bir şekilde rüzgar gibi çıktı gitti odadan. Biz dumur olduk zaten , aniden hemşireler kameraları kapattı ve bende şok içinde üstümü başımı toplayıp çıktım odadan. Herhangi bir psikolojik destek yok , sonuç negatife dönünce ortam buz kesti sanki...Bizden çok üzülmemişlerdir inşallah :) Neyse o kese hiç bir zaman dolmadı, kürtaj oldum ve 2. Transferi bekledik.
2. Transferimiz ise hiç tutmadı , bu tamamen nasip işi bence evet doktorumuz insani ilişkilerde zayıf olabilir ama işinde iyiydi. Ama biz Acıbademin bu kasvetinden kurtulmak istedik. bize iyi gelmedi. Her muayene çok gergindik . Bir sonraki denemeyi araştırmalarım sonucunda Bahçeci Fulya da yapmaya karar verdik.
Remzi Abalı hocamızla görüştük yeni sperm testleri istedi. Sonuç kağıdını görünce 2. Kez dumur olduk, covit sonrası eşim artık azopermiydi!! Ama Remzi hoca bizi sakinleştirip bahçecinin üroloğu Bülent Erola yönlendirdi. Onun eşime verdiği ilaçlar sonrası 3 ayda 6 milyon spermi gördük ve yeni tüp bebek sürecimizi başlattık. Remzi hocanın o kadar güler yüzlü bizi rahatlatan bir tavrı vardı ki içimizden bir ses tmm bu sefer olacak dedi. Sıfırı gördüğümüzde bile bizi teselli edip başarabileceğimize inandırdı. Allah ondan bin kere razı olsun. Bahçecide ayrıca hastalar için o kadar güzel dinlenme alanları organize etmişlerdi ki gittiğimizde çayımızdan kahvemize bir hastane ortamında değilde kafede oturur gibi geçirdik zamanımızı. Hemşireler, çalışanlar hepsi cıvıl cıvıl ve hastalarla çok ilgililerdi.
Neyse Remzi hocamız yumurta toplamayı yaptı ama sonuç yine aynı 9 yumurta 5i döllenmeye müsaitti ve 5. Güne giden iki adet kalan embriyomuz vardı ama bu sefer AA kalite değillerdi. Biri 4ab diğeri 3bc . Sağolsun ikisini de transfer etti Remzi hocamız ve şuan gebelikte 3. ayımız bitti ikizlerime hamileyim. Yani evet nasip işi bi yerde belki doktor da hikaye sonuçta tedaviler benzer. Laboratuvar önemli bir faktör ama bence moral motivasyon da önemli. Bir şey iyi başlarsa iyi gidiyor kötü başlarsa kötü gidiyor . Çok şükür şuan kızım da oğlum da sağlıkla büyüyorlar inşallah, sağlıcakla kucağıma da alırım. Benim eşim 45 yaşında bense 35. bu yazıyı ümitsiz tüp bebek hastalarına yazıyorum. Bizde çok ümitsizdik ama oldu işte şükürler olsun. Rabbim ol dedi ve oldu
Allahım isteyen herkesin kucağını doldursun.
güzel tüm dilekleriniz içinde teşekkür ederim, sağlıkla büyüsün miniklerim 
