Sevgilimle beraber çalışıyorum.
Gece ayrı ayrı evlere gidiyoruz ama gündüz ve akşam sürekli beraberiz. O yüzden evlenince nasıl olacak diye benim de endişelerim var ama neyse...
Beraber çalışmak çok kolay bir şey değil bence. Biraz yaptığınız işe de bağlı tabii.
Sürekli fikir alış verişi yapmanız gerekiyorsa ve fikirler ters düşüyorsa gerginlik yaşanabiliyor.
Ben biraz takıntılı olduğum için "amaan bu da böyle olsun" deyip geçemiyorum ve en ufak aksilikte geriliyorum.
Sevgilim çok disiplinlidir ama benim kadar detaycı değil bence ve bunu ona söylesem kabul etmez
Ama zamanla birbirinizin çalışma stiline alışıyorsunuz. Alışana kadar sakin kalmak ve karşılıklı idare etmek önemli.
Zor olmasının bir diğer sebebi de bir süre sonra sadece iş konuşur hale gelebiliyorsunuz.
Biz öyle olmuştuk bir ara ve her şey çorba olmuştu. İlişki, iş, sıfatlar, olaylar karşısında verilecek tepkiler vs birbirine karıştı. Kim kimin neyi belli değildi.
O yüzden iki hayatı ayrı tutmaya çalışın. İş yaparken iş, iş bittiğinde eş olun.
Her eş gibi iş hayatınızı konuşabilirsiniz tabii ama birbirinizin çalışma stili ve işle ilgili yolunda gitmeyen şeyler hakkında konuşurken, dertleşirken birbirinizi hedef almamaya çalışın.
Başka bir yerde çalışırken iş arkadaşınız Ayşe'yle ilgili eşinize yakınmanız normal. Ama iş dışındaki zamanlarda eşinizle ilgili eşinize yakınmayın :)
Bunları baştan konuşun ve buna göre davranmaya çalışın.
Bunlar dışında beraber çalışmak güzel bence. Aynı şey için beraber çabalamak keyifli.
Sonu güzel biten şeylerde aynı heyecanla kutlama yapmak ya da kötü biten durumlarda aynı hüzünle birbirini teselli etmek güzel.
İki taraf da idare etmeyi başarırsa keyifli olur.