- 12 Temmuz 2018
- 131
- 104
- 103
- Konu Sahibi summerwine88
- #1
Sanırım ruh sağlığımı kaybetmek üzereyim. Ameliyat sonrası hayatımın merkezinde burnum var. Tek düşündüğüm şey burnum. Bütün gün elimde ayna burnuma bakıyorum . Sürekli fotoğraflarımı çekiyorum. Hergün burnumdaki bir kusura takılıyorum. Yok asimetrik olmuş, yok küçük olmuş. Ertesi gün bakıyorum iyi geliyor gözüme . 3 gün sonra yine başka bir şeye takılıyorum.
Bugün yine taktım kafayı . Burnum çok kısalmış diye. Sürekli eski fotoğraflarıma bakıyorum. Eskiden kusur olarak gördüğüm şeyleri abartmışım diyorum. Kendi ellerimle burnumu mahvettim diyorum. Hüngür hüngür ağlamak geliyor içimden. Sanki bir bataklığa saplandim. Kurtulamıyorum bu ruh halinden.
Bu ruh halinden nasıl kurtulur insan? Tamam diyorum, belki de hayatının hatasını yaptın . Eski burnun çok daha iyiydi. Ama artık üzülmek istemiyorum. Hayatıma devam etmek istiyorum. Kötüyse kötü , güzel olmak zorunda değilsin diyorum ama söz geçiremiyorum duygularıma.
Benzer süreçlerden geçen var mı aranızda? Çok kötü bir burna sahip olup da hayatına devam edemez mi insan? Ömür boyu bu pişmanlıkla mi yaşar?
Bugün yine taktım kafayı . Burnum çok kısalmış diye. Sürekli eski fotoğraflarıma bakıyorum. Eskiden kusur olarak gördüğüm şeyleri abartmışım diyorum. Kendi ellerimle burnumu mahvettim diyorum. Hüngür hüngür ağlamak geliyor içimden. Sanki bir bataklığa saplandim. Kurtulamıyorum bu ruh halinden.
Bu ruh halinden nasıl kurtulur insan? Tamam diyorum, belki de hayatının hatasını yaptın . Eski burnun çok daha iyiydi. Ama artık üzülmek istemiyorum. Hayatıma devam etmek istiyorum. Kötüyse kötü , güzel olmak zorunda değilsin diyorum ama söz geçiremiyorum duygularıma.
Benzer süreçlerden geçen var mı aranızda? Çok kötü bir burna sahip olup da hayatına devam edemez mi insan? Ömür boyu bu pişmanlıkla mi yaşar?