Kizlar bugun eşimle yine konuştuk, nekadar boşanma noktasına gelsekde o boşanma birturlu gercekleşmiyor. Beni sevdiğine inanıyorum ama birturlu bana değer verdiğini hissedemiyorum. Evi terk ettiğimde aslında 100% haklıydım artık sınırı aşmıştı eşim ama sonrasında kendi kararlarımı kendim veremediyim için çok hata yaptım. Geri dönmek için şartlar koştum sanki adam değişecek onlar gercekleşince. Ondan taşınmak istediğimi söyledim, dairemizi üstüne almasını istedim, altınlarımı istedim... ve bunları kendim bile istemedim babama söylettim. Sonuç olarak meselenin bunlar olmadığını anladım ama çok yıprandık ve o eve gercekten geri dönmek istemiyorum eşimide seviyorum. O bana gel birlikte bakarız tutarız dizeriz diyor ama güvenemiyorumda döndükden sonra belki bir bahaneyle sürekli geciştirecek. Ikide çoçuğumuz var. Çok ağır şeylerde söylendi, annemede saygısızlık etti. Neyapsam bilmiyorum evlilik ilk 4,5 sene ancak oturur zaten diyorlar daha erken diyor insanlar. Geri dönsem ailemin gözünden düşerim. Ailemle iyi gecinsin istiyorum ama olmuyor sevmiyor onları nişanlıykende bir para meselesi olmuştu hala onu hatırlatır eşim. Bu ayrılık sürecinde ben nekadar babaları görmesini istiyorum çoçuklarını desemde bana gösterme kıymetinizi anlasın dediler, şimdi haftada bir görüyor ve yetmediğini söylüyor ben izin vermek isterim daha fazla görmesine ama bunu yine ailene nasıl söylicem yine sen taviz veriyorsun diyeceklerini biliyorum.
Son düzenleme: