Merhabalar ben üniversiye ve 6 yıllık kariyerden sonra ev hanımı olup çocuklarıma bakmayı tercih edenlerdenim. Elbetteki tercihimi çalışmaktan yana kullanabilirdim ama çocuklarımı kimseye teslim etmek istemedim. Varsın bir oyuncakları olsun ama anneleriyle oynasınlar. Varsın bir alışverişte et almayalım fakat yorgun bir anne ile olmasınlar. Hep ilk eğitimi benden alsınlar istedim. Şuan büyük 3,5 küçük 2,5 yaşında. Bende vakit değerlendirmek ve daha çok ilim için 2. üniversite tercihimi kullanıyorum. Belki oğullarımı okula gönderince çalışabilirim, bu benim tercihim. Eşim asla ve asla karışmaz bu konuya. Asıl konuya dönecek olursak; ben toplumumuzdaki ev hanımına bakış açısını anlayamıyorum. Çalışan hanım güçlü ve ayakta ama! ev hanımı yatıyor modundalar. Niyetim karşılaştırma yapmak değil, bana göre çalışanda, ev hanımıda değerlidir. Çünkü en önemlisi bizim, hepimizin güçlü bireyler olmamızdır. Eşim bana bakmak zorunda, çünkü ben onun hayat arkadaşıyım, çoucklarımda biricik evlatlarıdır. Toplumumuzdaki bu eş eline bakma meselesi yüzünden ara sıra eşime karşı hatalarım olmuştur. Ama sağolsun hep 'ben parayı kendim için değil, sizin için kazanıyorum' der. Yani biz yoksak hayatını bir şekilde zaten idame ettirir, onca yıl okuyup emek vermesine gerek yokki. Yapmayın hanımlar! Ev hanımlarını sadece dedikodu yapıp, totosunu devirip yatan hanımlar olarak görmeyin. Çalışma hayatınıda ev hanımlığınıda tatmış biri olarak, toplumumuzdaki çifte standartı kınıyorum.
Valla bilincli olduktan sonra niye sorun olsun ki, yani belli bir amac icin cocuklariniza bakmak icin birakmissiniz isi, cocuklar okul cagina gelince geri calisacagim diyorsunuz evdeyim ama hala aktifim birseyleri yapiyorum diyorsunuz madem bunda bir sorun yok. Bence o ev kadini bakis acisi daha cok, gencecik yasta okumak kendini gelistirmek yerine careyi koca avina cikmakta bulan yada umudu kocada arayan, evlendikten sonrada dedikodu, gun, alisveris yapmaktan baska bir gayesi ve varolus amaci olmayan hanimlar icin gelmis olabilir. O bakis acisi ayrica evde sozum ona cocugunu buyutmek icin bulunan ancak cocugu tum gun tv karsisina koyan, yada elinden sundure sundure o gun senin bu komsu benim, su avm senin bu kuafor benim canta gibi cekistiren, cocugun gelisimi, yasina gore oyun, falan filan bunlarla ne alakasi ne bilgisi ne ilgisi olan kadinlar icin soylenmis olabilir.
Benim acikcasi bu konuda kesin bir gorusumu yok, ha ben kadinlarin meslek sahibi olmadan genc yasta evlenmelerine karsiyim , genc yasta beyinleri gelismeden evlenince ne kisilikleri oluyor ne cesaretleri sonra hem hayat eziyor hem koca eziyor hem aileler eziyor hem cahilliklerinden cekiyorlar, sonra bosanma su bu dert olunca elleri kollari bagli caresiz kaliyorlar, bu anlamda kadinin her daim bilgili donanimli meslek sahibi olmasi gerektigini savunurum. Ama cocuklarini 3-5 sene buyuyene kadar bakmak isteyen olur, part time ise gecen olur herkesin kisisel tercihidir bu.
Bizim kulturumuz insanlarin birbirleri uzerinde hukum surme otorite kurma olayi cok oldugundan, kadin calisirsa kocasi uzerinde otorite kurmaya hakki olur, calismazsa kocasi onun uzerinde otorite kurar seklinde yorumluyor. Biz ne zaman batidan aldigimiz birseyi duzgun yorumlamayi ogrenecegiz bilmiyorum cidden. Halbuki kadin calissada saygi duyulmasi gerek bir bireydir, erkek isini kaybetsede saygi duyulmasi gereken bir bireydir demiyoruz, diyemiyoruz kafamiz buna basmiyor. Toplum olarak insan insan oldugu icin sevmeyi, insana sadece insan oldugu icin saygi duymayi bilmiyoruz.
Gelin ogretmense kiymetlidir bizim icin, damat doktorsa hayirlidir. Kizin babasi zenginse hayirli kismettir, damat adayinin ailesi yuksek sosyal statuye sahipse kesin iyi insanlardir.
Elestirilecek yanlis olan o kadar sey varki , sizin anlattiginiz olay bunlardan sadece birisi.
