Ev Hanımlığına Alışamadım :(

Brownim

Brownim

şükürler olsun rabbim bizi korusun :)
Kayıtlı Üye
5 Temmuz 2009
6.342
77
163
36
Merhaba arkadaşlar;
aslında nerden başlayacağımı,buraya ne yazayacağımıda bilmiyorum
aklım öylesine karışık ki hiçbirşey düşünemiyorum...
10 aylık evliyim,evlendim evleneli sağlık sorunlarım hiç bitmedi...
Yaklaşık 3 hafta önce yumurtalık kisti ameliyatı oldum sezaryen yöntemiyle.
Daha yeni yeni iyileşmekteyim ve bu sebepten ani rahatsızlığım yüzünden de
işimden ayrıldım...Ev hanımı olmaya alışamadım şuanda kedimi çok kötü hissediyorum
Çalışmaktan yoruldum diyordum meğer evde oturmak hiç bana göre değilmiş.
Bunu evde oturmaya başlayınca anladım...Eşim iyileşsem bile çalışmamı istemıyor
ama ben çalısmayı düşünüyorum...

Sorunum şu,ev hayatına alışamadım kendimi hiç iyi hissetmiyorum
elimi hiçbirşeye sürmek istemiyorum,saçımı bile taramaktan aciz haldeyim
etrafımdakiler daha iyileşmediğim ve cok zor günler yaşadıgım için bu halde oldugumu
söylüyorlar,eşimle konusuyorum fakat oda beni anlamıyor...
Kendimi yalnız ve değersiz hissediyorum,psikolojim iyice bozuldu...

Yıllardır çalışma hayatına alışmış olupta evde oturan arkadaşlarım
bu hisleri sizde yasadınız mı,nasıl atlattınız bana akıl fikir verin..?
çok kötüyüm çok :(
 
valla canım dinlen evde olmanın keyfini çıkar.sağlık sorunlarının dışında olması kaydıyla keşke bende çalışmak zorunda olmasam ki ben öğretmenim yani.severek ve isteyerek yapmam lazım dimi ama yooook....o kadar yıprandım ki keşke eşimin daha iyibigeliri olsa da çalışmasam dediğim çok olmuştur.çalışmak güzel keyifli hele ki işini mesleğini seviyosan...ben seviyorum ama o kadar yıpratıcı ve yorucu ki.her sabah homurdanarak zorla gidiyorum.normalde işimi çok sever istekle giderim ama benim sorunum iş ortamı!malesef bu ortamda mutlu değilim o yüzden bu aralar evde yan gelip yatma bifikri öyle cazip geliyo ki anlatamam.sen bu iyileşme sürecini atlat daha sonra bence eşinde senin evde mutlu olmadığını anlayınca tekrar çalışmana ikna olucaktır:))
 
beenimde çalışmadığım uzun bir dönemim oldu.o esnada:

çarşı pazar dolaştım evde oturup kendi kendime düşünüp durmaktan kurtulmak için.

zorladım kendimi her sabah erken kalkıp yürüyüşe çıktım.

ev temizliğini de kendimi çok zorlayarak yaptım.eşimden destek aldım o süpürdü ben sildim çok zorlanırsam yapmakta.

pilatese yazıldım ingilizce kursuna başladım bol bol kitap okudum.
 
Selam canım..

ben yıllarca çalışan sonra ev hanımı olanlardanım...

3 senedir evde pinekliyorum... Alıştınmı dersen, hayır hala alışamadım...
Allahtan şimdi kızım var da onunla geçiyor zamanım... Yoksa o olmasaydı inan bende kafayı yerdim.. İlk zamanlar olmadık şeylere takıyodum. Eşimle kavga etmek için sudan sebepler arıyodum... Kendime güvenim kaybolmuştu adeta... Ki ben almanyada yaşadım büyüdüm gideceğim yeri hiç yardımsız elimle koymuş gibi bulurdum. Ama şimdi öyle değil. Burada ilk çarşıya çıktığımda bile acaba geri bulabilirmiyim diye tereddüt içerisindeydim... Çok zor be canım... Eşini ikna edebiliyosan çalış bence... Çocuk olunca zaten evde kalcam falan dersin... Eğer kızıma bakacak birini bulsam hiç beklemeden bende girerdim işe...
Yada kendine uğraş bulcan.. Kurslara falan yazılcan...
NE bilim ben alışamadım daha...
 
Sürekli dışarıda olan, çalışan bayanlar için birden eve kapanmak çok zor olabiliyor. Ben de öğrencilik dönemlerinde öyleydim ve okul bitip de birden eve kapanıp ev kadını moduna girince bayağı bocalamıştım. Kimse beni anlamıyor gibime geliyordu. Sürekli ev işi yapıp tv seyretmek bana göre değildi. Öyle bunalmıştımki sıkıntıdan ağlayasım geliyordu eski hayatımı istiyordum. Ama zamanla alışıyormuş insan. Bir süre sonra uyum sağladım ben de ev iş güç keyifli hale geldi. Önemli olan o bunaltıcı dönemi atlatmak. Güzel tarafından düşün ev senin evin yat dinlen arkadaşım =) Kendine bak mesela, sadece işe giderken süslenip giyinmek zorunda değilsin evin içinde de öyle yap iyi geliyo :12:
 
Bende okul hayatından sonra hemen iş hayatına başlayanlardanım.4 senelik iş hayatının sonrasında evlendim.Başka bir şehire gelin geldiğim için iş bulamadım ve şuanda ev hanımıyım.
İlk aylar alışmam çok zor oldu.Sürekli kendimi uykuya veriyordum çabuk akşam olması için.Baktım olmuyor,kurs falan araştırmaya başladım.Kursta çok güzel arkadaşlıklar kurdum.Şuan hem kursa gidiyorum hem arkadaşlarla görüşüyorum.Artık sabah erken kalkıp evimi temizliyorum.Yemeğimi ayarlayıp kendimi dışarı atıyorum.Evde kapalı kalırsan çok bunalırsın.O yüzden bi an önce iyileşip kendini dışarılara atmanı tavsiye ediyorum.(bu arada eşin izin verirse tekrar işede başlayabilirsin;)
 
2 yıldır evdeyim senin yaşadıklarını yaşadım ama kendi kendime hooop dur orada ne yapıyorsun sen dedim ve kendimi dışarı attım:)))) yürüdüm ,marketlerde pazarlarda insanlarla konuştum bu arada komşuluğu öğrendim toparla kendini...
 
canım ben bekar bi kızım ailemin yanındayım 3 yıldır ..hiç çalışmadım okumuyorumda ev kızıyım ama evde hiç sıkılmıyorum yemek iş derken vakit çok çabuk geçiyor elişi falanda yapıyorum ben seviyorum evde durmayı ondan sıkılmıyorum galiba ama son zamanlarda bende sıkılmaya başladım saçımı bile tarayasım gelmio aynen..yemek te yapmak istemiorum bu çok sıkıcı bir durum eşini dinleyip çalışmayacaksan ev hanımı olmayı sevmeye bak bence sevmek isteyince oluyor...mesela hedefin çok iyi bir aşçı olmak olsun:D:D yani nasıl desem ki ben yaşımdanmıdır nedir bilmem herkezin benim yemeklerimi yediğinde unutamamasını istiyorum bu yüzden sürekli mutfakla uğraşıyorum elişi falan yapıyorum sen de kendini el işi mutfak tarzı hobilere yönlendir mecburiyetten yapma iyi bir ev hanımı olabilmek için yap zaten ölesindirde yaşın kaç bilmiorum belki bunları aşmış olabilirisn ama bilmiyorum bunları sevmeye çalış
 
Bende 6 aydır evdeyim sınav bitsede işe girsem bunalımındayım.Berbat birşey evde olmak yapacak bişey yok para yok çok sıkıcı.Sabahları işe gitmek hastayken çalışmakta sıkıcı ama bu daha sıkıcı.En azından bi şey alsan herşeyi unutuyorsun
Sen iyileş ve işe başla.Bende ameliyat oldum ve kısa süre sonra işime dönmüştüm
 
Hep diyorum çalışan insanın yürüyüşü bile farklılaşıyor diye.
2 senedir çalışmıyordum yeni başladım işe.Çok yoruluyorum tempom felaket.Ancak ay sonunda alacağım maaşım,primim imzalayacağım sigorta kağıtlarım şimdiden hayallerimi süslüyor.Maddi hiç birsıkıntım olmamasına rağmen çalışıyorum evde kafayı yemiştim.Şimdi işim olmadığı halde muhasebeyide öğreniyorum çalıştığım yerde.Ne alırsam kar diye düşünüyorum çünkü.
Evde oturmakda güzel ama çalışan insanın ev hayatına alışması çok zor.
Ben maaşımı eşime verdim yıllarca artık onun için birikim yapacak olmak direk kızımın hesabına yatıracak olma fikri bile beni deli ediyor heyecanlandırıyor azimlendiriyor.Şükürler olsun Allahıma..
 
ah ah
aynı duygular içindeyim
kızıma 7 aylık hamileyken ayrıldım işimden
kızım şuan 19 aylık ben halen evdeyim
ilk 3 yıl çok önemli diye ben bakmak istedim
ama artık evden inanılmaz sıkıldım
ama kızıma kıyıp işede başlıyamiyorum
biraz daha büyüsün istiyorum bu günler bidaha gelmez diyorum
eşimde karar senin ama bence şuan çalışmayı düşünme diyor
Allah'a hamd olsun maddi hiç bir sıkıntımız yok, gez toz kafanı dağıt bu günler birdaha gelmez diyor
şuan beklemedeyim bende
biryandan keyfini sürüyorum
ailem yurtdışında yaşıyor, haliylen çalışmadığım için zırt pırt gidip geliyorum
izin derdim yok
canım nezaman istese bikaç gün sonra ordayım
çalışınca bunlar mümkün değildi tabii gene olmayacak
o yüzden az daha böyle gitsin bakalım diyorum
1 yıl felan
ondan sonra bende döneceğim iş hayatına
inşallah
 
canim seni cok iyi anliyorum.
ben evlendikten sonra ulke degistirdigim icin bir sure evde oturup ev hanimligi ilek mesgul omak durumunda kalmistim.
6-8 ayi hatirlamak bile istemiyorum.
senin dedigin gibi kendime bakmiyordum, evle pek ilgilenmiyordum, bir yemek yapmak bile cok zor geliyordu, hep sinirli sinirli esime patliyordum, ortalikta bomba gibi asabi dolasiyordum vs.
evde oturmak insani boyle yapiyor maalesef.
ben tatillerde o kadar cok bunaliyorum ki yine asabilesiyorum yani evde oturmak ev hanimligi yapmak bana gore degil kesinlikle.
o yuzden tatillerde calisiyorum evde kendimi bunaltmamak icin.
kesinlikle calismani tavsiye ederim evde oturarak hayat gecmiyor, insanin kendine guveni, saygisi herseyi bitiyor.
 
Bunları yaşayan tek ben değilim biliyorum
Güzel bir işim vardı yıllardır çalışıyordum
Türktelekomda sözleşmeli personeldim
memur vasıfında şartlarıda gayet iyiydi
ancak aşırı stresliydi,akşama kadar
insanlarla ugraşıyordum ki bilirsiniz o yoğunluğu...
Geçen sene yine sağlık sorunlarım dolayısıyla izne ayrılmıstım
Bu defa kıl dönmesinden ameliyat olmustum evlendikten sonra
yeniden başlamıstım iznim bitmişti...
yaşımı soranlar olmuş,22 yaşımdayım...
Bu sene yine aynı sebepten ayrıldım bendeki şansa bakar mısınız.
Önceleri keşke evde otursam diye içimden geçirirdim
ya da işyerimde morel bozucu birsey oldugunda köşeye çekilip ağlardım
içimden yine derdim,işi bıraksamevde otursam keske dıye
ev-iş temposu beni inanılmaz yorarken sizlerinde dediği gibi
maaşımı aldığım zaman herseyi unutuyordum.

Peki ya şimdi?Hiçbirdüzenim kalmadı hersey eziyet gibi.
kitap okumaktan sıkıldım-netten sıkıldım-tv zaten sevmezdim
arkadaşlarımın hepsi çalşıyor,o yüzden istediğim zaman
görüşemiyoruz.Eşimse çalışmamı istemiyor,çünkü bebek istiyor.
Çalışırsam erteleyeceğimi düşünüyor (bu düşünceyide zamanında ben yarattım)
Evde oturursam körereceğimi düşünüyorum,tüm gün yalnızım kafayı yiyorum
cevremdeki insanlar,evde oturan ve aktif sosyal olan bayanlarında oldugunu söylüyor
beni haksız buluyorlar,herkes çalışıyormu sanki diyorlar.
ama ben okadar mutsuz hissediyorumki kendimi hiç alışacak gibide değilim :(
 
Saruboceq .!.:
Hep diyorum çalışan insanın yürüyüşü bile farklılaşıyor diye.
2 senedir çalışmıyordum yeni başladım işe.Çok yoruluyorum tempom felaket.Ancak ay sonunda alacağım maaşım,primim imzalayacağım sigorta kağıtlarım şimdiden hayallerimi süslüyor.Maddi hiç birsıkıntım olmamasına rağmen çalışıyorum evde kafayı yemiştim.Şimdi işim olmadığı halde muhasebeyide öğreniyorum çalıştığım yerde.Ne alırsam kar diye düşünüyorum çünkü.
Evde oturmakda güzel ama çalışan insanın ev hayatına alışması çok zor.
Ben maaşımı eşime verdim yıllarca artık onun için birikim yapacak olmak direk kızımın hesabına yatıracak olma fikri bile beni deli ediyor heyecanlandırıyor azimlendiriyor.Şükürler olsun Allahıma..
Genişletmek için tıkla...


Bu arada işe başlamana çok sevindim
Alya'yı nekadar çok düşündüğünü
biliyorum çünkü :)
işin hayırlı ugurlu ve davamlı olsun arkadaşım
Allah herkesin gönlüne göre versin
 
ben de bazen çalışmak istemiyorum ev de öğlenlere kadar uyumak istiyorum ama tabi kısa süre sonra sıkılır tekrar çalışmak isterim heralde evde kendine uğraş bul cnm kitap oku,takı yap ne bileyim arkadaşlarını çağır iyice iyileştikten sonrada eşini çalışmaya ikna etmeyi dene
 
prensesi .!.:
ben de bazen çalışmak istemiyorum ev de öğlenlere kadar uyumak istiyorum ama tabi kısa süre sonra sıkılır tekrar çalışmak isterim heralde evde kendine uğraş bul cnm kitap oku,takı yap ne bileyim arkadaşlarını çağır iyice iyileştikten sonrada eşini çalışmaya ikna etmeyi dene
Genişletmek için tıkla...

Bende çalşırken öyle diyordum :)
hatta işten ayrılanlar olurdu
onlara özenirdim,sıkılacagımı ta başından biliyordum
ama bu denli tahmin etmedim.

Sanırım insanoğlu bi tuhaf
hem çalışmaktan sıkılıyoruz
hem evde oturmaktan
ortasını bulamadım
ne istediğimi mi bilmiyorum diye düşünüyorum bazen.
 
insanoğlu garip canım çalışınca evde oturmak ister çalışmayınca çalışmak ister düzen böyle... bende oğlumdan dolayı çalışmadım 5 aylıktı daha ( hamileyken ) çıktım işten ozamanlar hamlilelik dolayısıyla yürürdüm bolbol çıkardım kafama göre dolaşırdım. bebek oldu bu sefer onun beni tanıması benim onu tnımam alışma dönemi derken bi baktım 13 aylık ve artık çlışma zamanı dedim çünkü bende öncesinde çalışıyordum. ve eski çalıştığım şirkete geri girdim. şuan mutluyum çalışıyorum eve gidip ev işi yemek oğlumla oyun derken zaman geçiyor. maaş günleri güzel tabiki helede oğluma bişiler almak o dahada güzel keyifli.. en güzeli çalışmak izin koparırsan çalış derim. hem benim fikrimi sorarsan bbek için daha erken 10 aylık evlisin gez toz eşine doy o sana doysun enaz 2 yıl bir geçsin..
 
Calısmaya ogrencıyken cevırmenlıkle basladım.Insanın kendı parasını kazanması bı guven verıyor hem kısısel yonden hem maddı yonden.Evlendım hala okuyorum,ıs bulamadım 6-7 ay.Con bunaldım.Uyuyabılen bırı de degılım sabah 7den sonra koca gun temızlık ve yemekle ugrastım fılm ızledım ama cok sıkıcıydı hıc komsum yoktu.Bırbucuk sene calıstım,şimdi dogum yapacagım ıcın yıne evdeyım,kızım ve benım saglıgım ıcın. Bebısım buyuyunce yıne calısmayı dusunuyorum.Onu daha ıyı sartlarda buyutmek ıcın hem de kendım ıcın. Canım sen sag saglım bı ıyıles,sımdı cok bunalmıs olabılırsın,kurs turu seylere katıl.kıtap oku. Çalışmamazlık ta etme bence
 
Ben de evde zaman zaman sıkılıyorum ama işte daha çok sıkılıyordum.Yani çalışmak mesele değil, iş üretmek mesele değil, iş ne kadar zor olabilir ki, öğrenilir yapılır.Ama beni bunaltan iki tane kocaman şey vardı.Sabahın köründe uyanmak ve yollara düşmek, gün boyu dışarıdaki hava değişikliklerinden bile bi haber bi kapalı kafeste bilgisayarın karşısında kafamı dosyalara gömüp çalışmak beni bunaltıyordu.Dışarda hep bi kaçan hayat var gibi geliyordu.Bi arkadaşın da dediği gibi, izin dediğin yılda 15 gün, o da yalvarmayla alınır.Paran olur da onu harcayacak vaktin olmaz, ama hani para kazanıyorsun ya, o para seni mutlu etmeli ya, bu sefer de fütursuzca harcama alışkanlıkları başlar. Akşam 8de evde olsan yemeğini yapacaksın da yiyeceksin de ... Hepsi ayrı dert. Bence maddi gereksiniminiz yoksa ve kafanıza göre ev hanımı arkadaşlar bulabilirseniz en güzeli ev hanımı olmak.
 
17 aylık kızım var ve calısma ortamından geldım evde oldugum zamanlar agır bunalımlar gecırdım kı ıster ıstemez evlılıgıme yansıdı suan yıne evdeyım sosyal olmaya calısıyorum komsuluktu arkadastı falan kıtaptı ınternettı.calıssam evde olmayı ozluyorum evde olsam dıasrı hayatı ıstıyorum kızım varken calıstım ınan aksam eve gelınce o kadar acıdım kı dedım kendıme onun gunahı ne??evdeyım ve degerlıyım dıyorum ugras buluyorum el ısı felan evımı susluyorum zaten kuaforum rofleye boyaya gıdıyorum hem para kazanıyorum hemde can sıkıntım gecıyor..suslenıyorum gunler gıdyorum amaaan dıyorum yoksa ıkı gunde cıldırırım....
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
B
neden böyleyiz?
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
2K
MFF
M
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
6K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
lotus86
nişan attım delirmek üzereyim....
9 10 11
Yorumlar
211
Görüntüleme
15K
Mi-Ok Yun
Mi-Ok Yun
U
evi terk etmeyi düşünüyorum fikirlerinize ihtiyacım var
Yorumlar
14
Görüntüleme
3K
bilgeannem
B
Back
X