- 11 Haziran 2016
- 1.254
- 3.305
- 63
- 38
- Konu Sahibi Blackopium
- #41
Kedim 14 yasında öldü. Köpeğimi annemle yaşadığım dönemde annemin sağlık sebepleri yüzünden sahiplendirdik. Hala istediğimde görüyorum, keyfi yerinde. Şimdi kuşlarım var sadece.
Gerçekten yanlış anlamayın ama heyecanlanma anında söz dinlemeyip tasma çekiştiriyorsa ve büyük ırk köpekse bu konuda profesyonel yardım almanızı öneririm. Hamilesiniz çünkü. Kışın karda falan çekip düşürmesi kötü olabilir.
Bu arada hala aynı fikirdeyim, köpeklerin rutin davranışlarda heyecanlandığı doğru ama kontrol altına alınamamasına inanmıyorum.
pekingese benimki. Zaten bir avuç bişi. Büyük köpekleri apartmanlara tıkıştırılmasına çok üzülüyorum. Konu sahibine ayrıca; Korkuyu anlıyorum. ben de böcekten korkuyorum mesela. Gördüğüm an yeri göğü inletiyorum. Çığlık çığlığa. Eşim, minnacık hamam böceği dediği zaman yüzünü tırnaklarımla yolasım geliyor.
beni de mesela şey rahatsız ediyor, köpek bakmayanların 'evde köpekle yaşanmaz, bunun pisliği, yok kokar bu, çocuk olunca atın bunu' bunları duyunca hiç saygı duyasım gelmiyor karşı tarafa. O kadar çok insan var ki inanın böyle düşünen, köpeğe olumsuz yaklaşım olunca istemsizce savunmaya geçiyorsun. O yüzden kedi köpek sahipleri sevgiyi biraz fanatizm boyutunda yaşıyor. Hala bir çok kişi için evcil hayvan günah, pis ve gereksiz geliyor. Ufacık bir tepkide karşı tarafı böyle düşünen biri olarak görüyorsun.
O yüzden birbirimizi anlamak için güzel yaklaşmak lazım sanırım. Ben daha tatlışko bir tutumun zararını görmedim. size tepkili olanlar da sizi anlamamıştır diye düşünüyorum :)