Evde Deprem Oluyo Ve Ilk Siz Kimin Yanina Koşarsiniz

düşünmek bile korkunç ama yakınımda kım varsa fiziksel olarak bi araya gelmek isterdim ama o esnada ailemi düşünür ve dua ederdim 99 depremınde annemin yanına koşmustum o yanımdaydı ve kardeşimde yanımıza koştu ama şimdi öle bi durumda yanımda eşim olursa ona ya ne biliym insan böle şeyleri hesaplayamaz ki bu tamamen o an içten gelen insanı bişi destek almak yakınında herkım varsa CADIARZU
 
bizde depremi yaşadık.o zaman tek oğlum vardı şimdi iki.eşimde bende önce onların yanına koşarız.önceliği insan her zaman evlatlarına veriyor.
 
kızımın odasına koşardık ikimizde..kıyamam kuzucuguma,savunmasız meleklerimizi allah korusungüzel kızım yağmurum
 
Koca da kim oluyor.Kötü Kazen
Kesinlikle kuzucuklarımın yanına koşardım.
 
Bizde İzmir depremini yaşadık gerçi sıksık yaşıyoruz Allah büyük acılardan korusun hepimizi.Bir yandan eşimi uyandırıyorum bağırarak kalk diye oanda oğlumu koşup yatak odasından almış oluyorum ve apartmandakileride kaldırdım yani .. deprem bittiği andada saniyesinde aşağıdayım eşimi kucaklayamadığım için bekliyoruz öyle:)Geldiğindede söylenirim neden geç kaldın ya bişi olsaydıda Allah korusun.Geçen büyük depremdede okulda yakalandım bütün okulda kalan tüm çocukları bahçede topladım o anı ne ben anlatayım ne siz dinleyin yavrucaklar biçareufff nerden hatırladım yaa..
 
Kesinlikle kesinlikle kesinlikle oğlumun yanına koşarım
 
bende 12 kasım depremini yaşamış biri olarak tabiki eşimde bende önce çocuklarımızın yanına koştuk ve o ilk depremin olduğu gece kızımın yanında yattım daha doğrusu yatmaya çalıştım çünkü tekrar çok şiddetli oldu heme kızımı ve oğlumu alıp evden çıktık o günleri bir daha yaşamayız umarım
 
evde deprem olursa önce oğlumun yanına giderim....onu koruma iç güdüsü sanırım bu ve onu dunyadaki herşeyden çok seviyorum....
 
Tabiiki cocuklarimin yanina kosardim ilk.Ondan sonra esime.Cünkü cocuklarim ne yapacaklarini bilemez.Onlari alirdim ,ondan sonrada esimden bizi kurtarmasini isterdim.Allah ya$atmasin ama...
 
tabiki ilk once oglumun yanina gece olursa bagirim esime kalk seyit kalk diye belki de duymaz ama duyar amma allah korusun insallah ole bi sey yasamam bende hayatimda bir defasina deprem yasadim fransa da bekarkene belki 13 belki 14 yaslarimdaydim o zaman dugun vardi bi cumartesi gunuydu millet oynuodu bazi kisiler hic hissetmedi dugunde ama benim oturdugum sandelye sallandigini hissetim anneme dedim anne ban sallaniyoruz deprem oluo diye yok kizim bi sey
sonra babamla kiz kardesim telefon etti ki onlar bizden once ayrilmisti dugun salonundan
deprem oluo gelin eve diye
babamla kiz kardesim asansord SIKISmislardi sonradan acilmis asansor cikmislar asagiya inmilerdi merdivenlerden o zaman 7 inci katta kaliyorduk allaha sukur kimseye bi sey olmamisdi ve depremin nasil bi sey oldugunu o zaman ilk defa anlamistim
allahim kimseye yasatmasin bi daha insallah bole bi olay aminnnnnnnnn
 
4 yil önce denizlideyken (izindeydik) esim,ben ve kizim yanyana yatiyorduk kizim o zaman daha bebekti.gece sallantiyla uyandik ben allah diye bagirip kizima sarilmistim ve korkudan aglamistim.
 
zaten eşimle aynı odada olacağım için ikimiz birlikte yavrumuzun yanına giderdik..
o daha savunmasız ve bize ihtiyacı var değilmi?
gerçi henüz bebiş yok ama olsa öyle olurdu...
Allah yaşatmasın tabiki.....
 
sakaryalıyım ve 17 ağustos depremini evde yaşadım.yatakta şoka uğradığım için ben kimsenin yanına koşamadım.ama evlendiğim zaman heralde çocuklarımın yanına koşarım..
 
kesinlikle oğlumun yanına koşarım...
 
bebişleri olmayanlar eşlerinin yanına koşar ,ama birde bebiş varsa tabiki herikiside onların yanına koşacaklardır ben olsam bende aşkımın yanına koşarım bir gökgürültüsünde bile ben ona sarılmak istiyorum ki :)
 
şuan için öyle bişey olursa korkudan annemin yanına koşarım yani her ne olursa olsun annem beni her türlü zarardan ve kötülükten koruyacakmış gibi geliyo. ama evli ve çocuklu olsam tabiki çocuklarımın yanına koşarım.
 
Allah korusun ama zati en ufak tikirtida uyanirim eşim biraz zor uyanir....büyük ihtimalle ki eminim öyle eşimin ismini bağirarak (uyanmasi için)saniyede kizimi kucağima alirim...ortada buluşabilecek kadar da şansimiz olursas bir arada en güvenirlir şekilde beklerim gibi geliyor.....acayip sakinim 99 dan biliyorum deprem bitene kadar annemin pörtlemiş gözlerini sakinleştirip yuvalarina geri girmelerini sağladim ona sarildim bir taraftanda şimdi biticek anne çok büyük bişey değil atlaticaz anne sadece sakin ol hadi birlikte sesli bir şekilde dua edelim diyip fatihayi okuduğumuzu hatirliyorum sonrada bittiğinden iyice emin olduktan sonra ev halkini bir araya toplayip hadi şimdi sakin bir şekilde dişari çikiyoruz dediğimi hatirliyorum ama dişariya çiktiğimiz dakikadan sonra zangir zangir titreyip ağladiğimi biliyorum sonrada eşimin yani o zaman ki nişanlimin depremden 10 dk sonra eyüpten 500 evlere atlet ve şortla son gaz yanimiza geldiğini ve mahalle halkinin eferim damat diyip alkiş tuttuğunu ve rezil olduğumu hatirliyorum......yani hoşuma çok gitti de ayibimada gitmişti yada yaşadiğim şokla ne hissettiğimi bile anlayamamiştim....şimdi eminim ben hissetmesem bile eşimde önce kiznin yanina koşar.....önce çocuğumuz.....kim nederse desin!!!!!!!!!!!!
 
mutlaka bir çığlık atıp çocuklarımın yanına koşardım
sonrada kalkın diye apartmanı ayağa dikerdim :1hug::1hug:
 



aaaaaaa ne zaman oldu ben hiç hisssetmedim kıss

tabiki ilk önce minik oğlumun yanına koşarımyerimseniben
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…