Evde Deprem Oluyo Ve Ilk Siz Kimin Yanina Koşarsiniz

Ben hep çocuklarımı alırım derdim ancak yaklaşık iki yıl önce bulunduğumuz ilde akşam saatlerinde
deprem olmuştu o sırada tam çay içiyorduk ve ben elimdeki bardağı eşiğe bırakıp kendimi
kapıya atmıştım sonra ardımdan eşim çocukların ikisinide alıp yanıma geldi o an ben bile
şaşırdım nasıl çocukları almamışım diye ve çok utandım eşim hiç unutmaz her fırsatta
takılır bana benim ANAÇ aşkım der.
 
oğlumun yanına koşarım o çok küçük kendini koruyamaz ve ben ona karşı sorumluyum onun bakımı sağlığı,mutluluğu,beslenmesi ben onu dünyaya getirmeye karar verdiysem onu korumak ve sağlıkla büyütmeliyim eşimi tabiki çok seviyorum ama önce oğlum
 
17 Ağustos depreminde enkaz altından çıkmış biri olarak söylüyorum; emin olun ki kimsenin yanına koşacak kadar vakit bulamıyorsunuz.Zaten çoğu insan yatağından kalkamadı.
 
koşacak durumda olursa ilk kızımın yanına koşarım ama o durumda insan yerinden oynayamıyor en azından ben hiç kımıldıyamıyorum eğerki birini almış olsam dediğim gibi önce yavrum kızım
 
evde eşim ve benden başka kimse olmadığı için onun yanına koşarım
şimdi söylemesi klay ama insan o zaman şoktan ne yaptığını bilemiyo belki de eşimi bırakır kaçarım bilemiyorum..
 
Son düzenleme:
Eşim yanım da olduğu için annem gelir ilk aklıma ona koşmak isterim...
Bebem olsaydı belki bende ilk bebemi düşünürdüm:çok üzgünüm:
Ya hiç olmasın böyle şeyler:Saruboceq:
 
hiç düşünmeden cevaplıyorum tabiki kızımın yanına koşarım sonrada eşime bağırırım kalk diye...
 
tabiki bende babasıda kızımızın yanına koşarız ama allah bidaha yaşatmasın çok kötüydü ya
 
ikimizde zaten aynı anda kendimizi oğlumuzun yanında bulurduk. ailece bir arada olmuş olurduk yani
 
valla canım ilk önce kızımın yanına koşarım aynı andada eşimle ilgilenirim ama tabiki bir anne olarak ilk önce kızım...
 
Ben oldukça çok sayıda sallantı yaşayan bi insan bi insan olarak,kimsenin yanına koşmuyorum,öyle donup kalıyorum,birinin benim yanıma koşup "deprem oluyo hadisene" demesi gerekiyor malesef,ben olduğum yerde kalakalıyorum çünkü.Ama çocuğum olunca heralde işler değişir..Rabbim esirgesin,çok korkunç bi durum...
 
depremi yaşamış biri olarak ilk önce çocuklarımın yanına koştum. büyüğünün elinden tutup küçüğümüde kucağıma aldım ve evden çıkardım çocuklarımı..ha o arada eşim de zavallım dolapla mücadele ediyordu...dolabın altından çıkıp yanımıza zor yetişti...
 
valla deprem psikoljininde genelde herkes kendi canını düşünür ya bi, yere sığınır(en doğru olan) yada ev dışına sokağa çıkmayua çaklşır(yanlış olan) genelde böle olur.çok nadir başkasını yanına koşup omnu kurtaramak acı ama gerçek boşuna palavra sıkmayın harbi olun
 
bende yalovada yaşadım 17 ağustos depremini ..ALLAH birdaha göstermesin .ilk önce tabiki kızımın yanına koşmak oldu .eşimin o an aklına hiç kimse gelmiyo valla hep kendini dışarı atıyo.:mymeka: bizi düşünen yok..
 



ah canımcım kıyamam sana..rabbim birdaha yaşatmasın inşallah..çok zor gerçekten..insan önce donup kalıyor...benim direk olarak çocuklarım aklıma geldi mesela ve ilk olarak onların yanına koşmak oldu.....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…