29 yaşındayım ve diş hekimiyim. Üstelik beğenilen de biriyim. İşim var evim var arabam var ama eşim yok. Yaşıtlarım çatır çatır doğuruyor benim hayatımda biri bile yok. Yani artık diyorumki Allah alnıma yazmamış herhalde birini. Böyle kısmetsizlik yok! Artık tanıştırma sitelerine falan üye olma düşüncelerinden alamıyorum kendimi. Tam anlamıyla bir umutsuzluk hali

(
Sizin bir konunuzu hatırlıyor gibiydim. Acaba mı diye eski konularınıza baktım.
Gayet de ilişkileriniz olmuş. Hatta ciddi ilişkiniz varken hamile miyim diye fikir almışsınız. Demek ki ilişki evliliğe gidiyordu.
Demek ki kısmetsiz değilsiniz.
Ciddi ilişkileriniz de olmuş.
Eee bu evde kaldım konusu ne peki???
Evde kaldım tabiri çok üzücü.
Bir kadının bunu kendine yakıştırması, kendini böyle etiketlemesi çok ama üzücü.

Siz böyle kendinizi etiketlerseniz erkekler daha beterini bile der.
Bir silkelenin bu çöküntüden çıkın.
Ayrıca evlilik nasip kismettir.
Sadece maddiyata bakmaz.
Zaten maddiyatı iyi erkekler sırf, ev, araba statü için evlenmez. Evlenmiyor. Başka duygusal durumlar lazım. O yüzden maddiyat= evlilik değil.
Ayrıca konudan dolayı banlanma ihtimali olan kişilere de tavsiyem, konu sahibi hiç de kısmetsiz değil.. Sadece bu konuyu çok abartmış.