Evden ayrılsam mı ayrılmasam mı?

handen

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Nisan 2011
202
0
46
İstanbul
Bunca zaman ailemi düşündüm hep liseden sonra çalıştım didindim.Çok istediğim üniversiteye bile gidemedim.Hala çalışıyorum bir evimiz olsun istiyorum ben bu evden gidince rahat etsinler istiyorum ama kardeşim hiç öyle değil senelerde işsiz dolaştı borç yaptı sonra bir işe başladı kredi araba aldı ben bu kadar uğraşırken onun yaptıklarına tahamül edemiyorum birde annemin babamın evlet atsan atılmaz satsan satılmaz ikinizde bizim için aynısınız demelerine sinir oluyorum.
Pazar gününden beri odamdan çıkmıyorum işten eve geliyor ve direkt odama giriyorum saatlerce yatağımda yatıyorum ve hiç birşey yemeden uyuyorum heleki karnımı kurulmasından uyuyamadığım oluyor annemse kapımı çalıp bir yemek ye demiyor.Babamda dün kızım gel odaya çay iç dediği için sevindim sonra baktım ki abim evde yok demekki abimin yokluğunda yalnız kalınca babamda çağırmış.
maaşımı çekiyor içinden bir 50 lira harçlık alıyor gerisini veriyorum istediklerimi bile almıyorumki masraf olmasın diye en son hafta sonu annemle kavga ettiğimde beni seviyorsan birda şunu yapmıycaksın dedim baktımki hala yapıyor şimdi bu evden gitme vaktim geldi diyorum ama onlar çok üzülür ya onlara bişey olursa allahtanda çok korkuyorum ama çok mutsuzum o kadar arada kaldım ki napacağımı bilemiyorum
 
ben anlamadım neden ailene ev almayı düşünüyorsun?Kendine yatırım yapmalısın bence..paranı vermek zorunda değilsin kihem niye evden gidiyosun ki
 
Evden ayrılmayla sorunların çözülecek mi yoksa dahada mı artacak Anne babanla sakin sakin konuşmaya çalışsan işten geldikten sonra gene yemeğini ye odana çıkacaksan da yedkten sonra çık evede katkın var bu yüzden için rahat iyiki çalışıyorsun akşama kadar evde değilsin şükret
 
Yaşın kaç senin?
 
Konu içeriği nedeniyle "Kendi ailesiyle ilgili sorun yaşayanlar"başlığına taşınmıştır.
Lütfen konuları içerikleri ile ilgili başlıklara açmaya dikkat edelim.
 
İllaki annenle babanla kal demiyorum çünkü o sıcaklığı mutluluğu verememişler,anlattığına göre annen gaddar ve duygusuz dene olmaz ise geri dönersin
 
Canım merakımdan soruyorum kaç yaşındasın sen ve evden ayrılırsan nereye gideceksin nerede kalacaksın.Bunları planladınmı.Çevremizde görüyoruz dik başlılığın sonları iyi olmuyor.Artık aile kavramı var.Eğer abine farklı davranıyorlarsa bence onların ayıbı bırak aldığın maaşının tamamın vermek zorunda değilsin bir kısım verirsin ben bu kadar veririm birazda abim versin dersin.Bence sen evden ayrılmayı düşünme sadece kendini kandırmış olursun.
 
İllaki annenle babanla kal demiyorum çünkü o sıcaklığı mutluluğu verememişler,anlattığına göre annen gaddar ve duygusuz dene olmaz ise geri dönersin

biraz ağır olmamıs mı GADDAR ve DUYGUSUZ sonçta bızım anlatılan bır kaç cümleyle tanıdığımız bır ANNE için.
ailelerde kardesler arası ayrım oluyor bazen buna bende katılıyorum. ama bu ayrım sevgi olarak değil bence. yanı anne babanın iki kardesten bırını daha az bırını daha fazla seveceğini sanmıyorum. (arada çok büyük sorunlar olmadıkça) ama bu durumda bence beklentıler isin içine giriyor. oyle tahmın ediyorumki kardesinize sımdıye kadar hıç sorumluluk yüklenmemis, onun için oda sorumsuz bır sekilde yasamaya devam ediyor. belki bu durum onceleri sızıde bu kadar rahatsız etmiyordu yası büyüdükçe ondan bır seyler beklemeye basladınız ama onda hiiiç ilerleme yok. bunun için de tepki veriyorsunuz haklı olarak. aileniz onu oyle kabul etmis, bence siz kendinizi değistirin bu kadar fedakarlık yapmayın o zaman. paranızı vermeyin bırıktırın. benim bır arkadasım bekarken bırıktırdığı paralarla (evlenince üzerine bıraz daha katıp) evini aldı. ne ailenizi ne kardesinizi değistiremezsiniz bence kendiniz bu kadar çok fedakarlık yapmaktan vazgeçin. o zaman olanlar bu kadar zorunuza gitmez.
 

bir aralar bende evden ayrılmıştım bekarken, kimin ne yaşadığını bilemezsiniz! Ancak empati kurarsınız, bu genç kızımıza değişiklik iyi gelecektir.
 
bir aralar bende evden ayrılmıştım bekarken, kimin ne yaşadığını bilemezsiniz! Ancak empati kurarsınız, bu genç kızımıza değişiklik iyi gelecektir.

ben evden ayrılması konusunda bır yorum yazmadım zaten dıkkat ederseniz.
 
yaşımda küçük değil 25 yaşındayım özellikle araba altıktan sonra yıkıldım aileme dedim yüz vermeyim abime yemek hazırlama kahvaltı hazırlama bırak ne yaparasa kendi yapsın dinlemiyorlar bana koyanda bu evden gitsem biliyorum çok üzülücekler korkuyorum ya birşey olurda onlara ben vicdan azabı çekersem diye maadi bakımdanda zor zamanlar geçiriyoruz evden gitme isteğim biraz benim kıymetimi anlasınlar defa kez uyardım onları ben abime benzemem gururumdan ödün vermem bu gidişle beni kaybedeceksiniz diye ama aynı tas aynı hamam ikimizide aynı sevdiklerini evlat arasında ayrım olmayacağının bende anne olunca onları anlayacağımı söylüyorlar ama ben mutsuzum 1 ay sonra sınavım ben ders çalışamadım sinirimden üzüntümden pazar gününden beri annem kapımım tıklamadı açmısın kızım diye ki ben aç yatıyorum odadan dışarı hiç çıkmıyorum
babam dün anneye babaya küsülmeyeceğini söyledi bende hayır küsülebileceğini söyledim ve odamdan çıkmadım asıl olan annemin gelmesi ama hala kapımı tıklamadı ve o gelmediği sürece onlarla beraber aynı odada oturmayacağım baktım bu iş uzun sürüyor evden ayrılıp kiralık bir ev tutacağım yaşımda küçük değil başımın çaresine bakarım.
 
bir aralar bende evden ayrılmıştım bekarken, kimin ne yaşadığını bilemezsiniz! Ancak empati kurarsınız, bu genç kızımıza değişiklik iyi gelecektir.

Bakın siz de söylüyorsunuz kimin ne yaşadığını bilemezsiniz bilmediğiniz bir ebeveyn için de gaddar diyemessiniz.Açıkçası ben konu sahibini biraz takıntılı gördüm.Anlamadığım nokta değer görmüyorum evden ayrılacağım..Nereye be güzelim nereye..Senin anne babanın vermediği değeri kim vereecekmiş sana..:44::44:
 

peki evden gidersen nerde kalacaksın..Dışarıdaki kurtlar sofrasından haberin yok mu?
 
Bunca zamana kadar ailenizi düşünmekten kendiniz için hiç birşey yapamamışsınız. Eğitim hayatınıza bile devam edememişsiniz. Aile önemlidir evet ama bukadarıda fazla diye düşünüyorum. Evden ayrılmak bir çözüm değil. Ailenizle aranızın açılmasına sebep olacak birşey bu. Bu zamana kadar onlar için birşeyler yapmışsınız.Eğitiminizi sürdürmemişsiniz. Evden ayrılınca ne olacak? Yaptığınız bütün herşeyin anlamı yitip gidicek. Erkek kardeşinizin hiç birinizi düşündüğü yokki sizin bukadar didinip birşeyler yapmanızı umursamadan gidip araba almış. Madem ev almak istiyorsunuz iki kardeş bir olup araba yerine ev için kredi çekilebilirdi. Anneniz babanız açısındanda bakın biraz. Siz resmen evlat ayrımı yapmalarını istiyorsunuz. Hangi anne baba bunu yapabilirki. Sırf siz elinizdeki parayı onlara veriyorsunuz birşeyler için çalışıp didiniyorsunuz diye ailenizden kardeşinize sizin istediğiniz gibi bir muamele yapmasını bekleyemezsiniz. Evden ayrılmayı düşünmek yerine ailenizi üzmeden kendinizi düşünmeye başlayın. Kendiniz için birikim yapın. Kendiniz için uğraşın. İstediğim üniversiteye gidemedim demişsiniz. Yaşınız kaç bilmiyorum ama üniversite sınavına girebilirsiniz. Veya dışardan bitirebilirsiniz.
 
Son düzenleme:
üniversiteyi dışarıdan bitiriyorum 2 yıllık dışarıdan bitirdim şimdi 3 senemdeyim 4 yıllık bitimiş olacağım seneye inşallah.
Bu güne kadar defa kez onları uyardım bu konuda cezalandrılmadığı sürece hep böyle olacak diye ben 2009 yılında sırf bu derslerim yüzümden rahatsızlık yaşadım 15 gün yakatan kalkamadım.
ayrım yapmalarını istemek değil ama ben bu kadar ailem üzülmesin onlar iyi olsun derken diğer taraf hiç bir çaba sarfetmeyip üstünüe onları üzüyor vede aynı muammeleyi istemiyorum ki çocukluğumdan bu yana o yaramaz o aksi diye daha çok üstünüe düşüldü .
ne takıntılarım nede saplantılarım var ayakkabıl alamam gerekiyor ben masraf olmasın diye ayakkabı bile almıyorum işine gidip gelen 5 dk bile geçiktiğimde ailrmi haberdar eden onlar merak edecek diye eve koşa koşa giden işinde dersnde bir evlat oldum onları üzen bir kız olmadım ama bakıyorumda farke etmiyormuş ha üzmüşüz ha üzmemiz fark olmuyormuş arada ne anladım o zaman ben anne babalıktan 3 gündün odamda aç uyuyorum odadan çıkmıyorum bişey yemiyorum bunları görmüyorlar mı görüyorlar annem ile babam gaddar değiller aksine çok iyi insanlar ama henüz adeletli olmayı bilememişler birisi 60 yaşında diğeri 50 ama bir evlat onlar için bu kadar uğraşırken onlarsa onları üzen evlat için çabalıyorlar
pişman olacaksınız dedim ve her dedimde abim yine bir sorunla karşılarına geldi onları üzdü kahretti
bu dünyanın adaleti yok ama anne ve babalarında adeleti yokmuş
 
peki evden gidersen nerde kalacaksın..Dışarıdaki kurtlar sofrasından haberin yok mu?


dediğim gibi uygun bir ev bulup kiraya çıkacağım ben kendi başıma kalırım oradan hiç bir çekincem yok zaten benim tek derdim kardeşmimi kazanamak isterken beni kaybedebileceklerini göstermek.

Çünkü ben hep onların elinin altındaydım akıllı olan kız çalışkan kız onları seven kız hep bendim ama ben böyle oldukça vazgeçilir olduğumu hissettimeye başladım yoksa hangi anne kızı diğer odada karanlıkta aç aç otururken yemek hazırlayıp yiyebilir vede dizi izlerken çay içebilirler anne sevgisi çok yüceyse madem bunları nasıl yapabilir.
Bildiğiniz gibi değil kızlar sürekli ağlamaklıyım iş yerinde belli etmiyim kimseye diye güçlük çekiyorum
 
Bence git hiç sevdiğin akraban yok mu ?durumu anlat onlarda kal bir müddet böyle her gün ruhen üzülmek ve ağlamaktansa var böyle ebeveynler!
 
Evde huzur yok,sevgi yok, ilgi yok bu duygularını annenle konuşmayı denedin mi? Yoksa gurur mu yapıyorsun, yoksa konuşmana rağmen değişmedi mi?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…