- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
- Konu Sahibi UmmuHureyra
-
- #81
Çocuklasrın bir suçu yok.Bence arkadaş çevreni değiştir.Evladına medeniyeti öğretemeyen,sana arkadaş olarak hiçbirşey katmaz.Aslında misafir severim ama ... .
Arkadaşlar bana akıl verin, ne yapacağımı şaşırdım. Bazen bende bir anormallik olduğunu düşünüyorum, bu kadar mı her şey bir insana batar, sinir eder.
Daha dün arkadaşım çocuklarıyla bana geldi, oğlu 11 yaşında. Yoldan bardakta mısır almışlar, ben de aldım mutfağa masaya koydum, çocuklara sandalyeye buyur ettim, burda oturup yiyin dedim. Bi baktım, almış mısırı salonda masaya kurulmuş, masada örtü yok başlamış yemeye, masanın üzerine saçıldı mısırlar, mayonez ketçap karışımı oldu masanın üstü. Parmağıyla toplayıp elini yalamaya başladı, ben kıllandım tabi aldım tekrar mutfağa götürdüm, gel oğlum burda otur ye dedim.
Bu yetmezmiş gibi, eve girince baktım çocuğun ayağında çorap yok ve inanılmaz kokmaya başladı hemen ev. Çorapları terden ıslanmış diye annesi çıkarmış, leş gibi kokan çıplak ayaklarıyla evde dolaşmaya başladı. Koltuğa uzandı ayaklarını parmaklarının arası filan hep koltuğa, koltuk yastıklarına süründü. Inanın, gittikten sonra bile ev ayak kokuyordu : (
Bir kaç arkadaş daha var böyle, çocukları felaket. Masadan börekleri alıp evde koşarak yemeleri, masaya oturma medeniyeti yok. Evde dolaşarak, koltuğa yayılarak tabaksız çatalsız kek, börek yenir mi ya?Anneler de sağolsunlar, ne kadar rahatlar. Geçen yer sofrası hazırladım çocuklara, almış biri meyve suyunu eline yayılmış koltuğa, gittikten sonra görüyorum koltuk baştan aşağıya meyve suyu.
Ben kendi çocuğuma bile, ayakta gezerek yemek yedirtmem, masada yemeğini yer, şükrünü eder, kalkıp elini ağzını yıkar sonra dolaşır. Ama böyle anne ve çocuklara tahammul edemiyorum, nasıl başa çıkıcam bunlarla?
Evime misafir davet etmesem olmaz, davet edince de rezillik. Nasıl anlatıcam, aslında çocukları değil, anneleri terbiye etmek lazım.
ne kadar güzel söyledin arkadaşım sanki benim düşüncelerimi dökmüşsün
benim de iki tane küçük çocuğum var şimdiden kurallar koymaya çalışıyorum misafirliğe pek gitmemeye gayret ederim gittiğimde de gözüm hep üzerlerindedir hep kontrol etmeye çalışırım
benim eltimin var çocukları bize geldiklerinde çocuk hep ayaktadır asla oturmaz 12 yaşında çocuk o odaya bu odaya mutfağa balkona gezer durur ayakta dikilir neymiş canı sıkılıyormuş annesi tabağını doldurur içinden bikaç bişe yer gerisi öyle kalır bende böyle şeylere kızıyorum az koy yerse koyarsın dimi yani neyse inşallah evlatlarımızı topluma duyarlı vatansever merhametli ve ahlaklı yetiştirebiliriz
Acikcasi masaya sacilan ketcapli misilarin lafini bile etmezdim kendi adima, ama koltugu haliyi batirmamak icin biraz ozan beklerim, kazara olursa cani sagolsun ama bile bile kimsenin evimi pisletmesinden hoslanmam tabi ki.
ama bazi evsahipleri de (ozellikle cocuksuz olanlar) fazlaca abartiyorlar sanki... bu yuzden ben kizimla 1. Derece akrabalar disinda kimsenin evine gitmiyorum. Kronik reflusu var her an kusabiliyor, o yuzden tum davetleri reddedip siz bize gelin diyorum. Burdaki yorumlari okuyunca da en iyisini yaptigimi yeniden gormus oldum
bir arkadaşım demişti, böyle çocuktan konu açıldığında:'' ben çocuğumun ozgurlugunu kısıtlayamam, milletin evi batacak dıye de çocuğumun ozguvenını kıramam,yapma dıyemem '' dıye...
ben de ona : '' iyi ben de bır daha senı evıme davet etmeme ozgurlugumu kullanıyorum'' demıstım.
evet bırkac yıllık arkadaşımdı, sırf bu nedenle arkadaşlığım bıttı, ne yanı benım mı ozguvenım kırılsaydı
bu konu benım de hassasıyetım, konu sahıbı bu konuda evımın kuralı budur'u hıssettırmek gerekiyor.
Tamam çocuklar artık eskisi gibi değil çok kıymetli en kıymetli ama genel anlamda çok arsız bir nesil yetiştiriyor bir kısım insanlar.
Çocuk başkasının malına, evine zarar vermeyi normal görüyorsa "aman canııım çocuk çizsin döksün boyasın" denirse, büyüdüğü zaman nasıl bir yetişkin olacak sizce?
Otobüste yaşlı başlı adamlar ayakta dururuken, ben çocuğuma da bilet bastım kalkamaz diyen anne gördüm. Bu kart basmak, para vermekle mi ilgili. Bit kadar çocuk daha o yaşta büyüklere saygısız davranabileceğini öğreniyor. Vicdan'ı öğrenemiyor.
Yada başka evde her şeyi yapma sınırsız özgürlüğü var çocuk napalım deniyor ama biz şu an sınırsız bir özgürlükte mi yaşıyoruz? Çocukken sınırsız bir özgürlükle yetiştirilen çocuk yetişkinliğinde özgürlüğünü kısıtlayanlar kanunlara da önemsiz demez mi?
Terbiyeli, vicdanlı, saygılı çocuk yetiştirmek özgüvensiz çocuk yetiştirmek değil. Her şey sınırında güzel. Elbette çocuğa bağırıp dövülsün demiyorum ama biraz da cezanızı verin, kurallarınız olsun.
Kimse sizin çocuğunuzu çekmek zorunda da değil, o da onun özgürlüğü...
Benim üç yeğenim var üçünün de annesi öğretmen. Ne azarlarlar ne döverler ama çocuklarda saygılıdır. Başkasının yanında mumdur. Annesinin gözüne baksın anlar. Özgüvenleri de maşallah yerinde biri bu sene konservatuarı da kazandı dans kursuna da gider. Kavramları karıştırmayın. Terbiye ve saygı başka özgürlük ve özgüven başka kavramlar.
Bazi insanlar da evde cocuga her türlü yasagi koyar, baska yerde cocuk vahsilesir bu yüzden.valla bizde çocuk olduk ama gittiğimiz yerde ne elimizde böreklerle koşturduk ne de meyve sularını baştan aşağı dökme operasyonu yaptık. Tamam çoçuktur bazı şeyleri anlarım görmezden gelirim. ama misafirlikte böyle olan çocuklar kendi evlerinde nasıllardır kimbilir.Allahım kınamakta istemiyorum böyle yarabbim sen büyüksün..
Ve iş kesinlikle annelerde bitiyor. Ama bakıyorum ki bazı annelerin sülalesi rahat
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?