evi terk ettim :(

K.k moda oldu herkez birbirinden hırsını çıkarıyor ..
Allah Allah ya ..
Kadın konu açmış , buraya neden konu acılır ? belırsızlıkten , kararsızlıktan , arayıştan , çırpınıştan .. vs vs ..

Aklı net , kalbi net olan insan neden başkalarından medet umsun ? nedir bu eleştirme aşkınız anlamadım gitti ya ..
Yok netmıymıs yok nıe evı terk etmış madem terk edecekmıs nıe evlılıgınden umut beklıyormuş !..

Eskiden insan burda birbirlerine destek! olurdu Köstek değil ..
Azıcık muhakeme yapmayı öğrenin ..

Konu sahibi arkadaşım : evliliğini kurtarmak istiyorasan bu uzaklık bir şans olabilir, biraz ikinizde dinlenir soluklanırsnız
Evi terk etmek : isyan gb algılanır ama çoğu insan artık işin içinden çıkamadıgı için terk eder gider ..
Bir vazgeçiş değildir çoğu zaman ..
Eşin ararsa bu sürede uzak durmanı tavsıye ederim , özlet kendini , elini eteğini çek..
Buna rağmen eşinde olumlu bir dönüş olmazsa zaten yapacak bişey yoktur..
Allah yardımcın olsun ..
 

Teşekkür ederim Tortellini, gerçekten umutsuzluktan ne yaptığımı ne dediğimi bilmez haldeyim. Çok haklısın aslında tek gerçek bu bir yola girdim, bu sürede kafasında bir ışık olur da en azından yardım isterse değiştirmek için bişeyleri çok güzel olur ama olmazsa da dediğin gibi hakikaten yapacak bişey yok..
 

Ağzına diline sağlık...
 
benim bu forumlardan anladığım tek şey konuyu açan maalesef hep haksız konuma düşürülmeye çalışılıyor.. insafsızca,bencilce,tek taraflı... yani kim bilebilir insanların iç dünyasını,yaşanılmışları..sadece 2 cümleden infaz edilmeler.. arkadaşım haklısın..sen bir noktada isyan edip bişeyleri değiştirmek için bu yolu seçmişsin.. evi terketmişsin..demekki bişeylerde hata var... bu yolla düzelir demişsin.. eşinin aklını devşirmesi için..belki senin yokluğunda bazı değerlerin farkına varır.. umarım sonuç tatlıya bağlanır..
 

Aslında bu forumdaki sivri eleştirilerin çoğunun, kadın olamamızın hassasiyetinden olduğunu düşünüyorum...

Çünkü bu forumda o kadar çok hakarete,şiddete,ihanete uğrayıp affetmek için kendine yandaş arayan kadın var ki...

Ne yazık ki bunun eğitimlisi/eğitimsizi/çalışanı/çalışmayanı var...

İşin kötü yanı affeden veya boyun eğen çoğu kadının ilerleyen zamanlarda tekrar böyle bir konu açtığına hepimiz şahidiz...

Yani bu forumdaki çoğu kadın sorunun temeline inip durumu çözmektense, gururunu,aklını ve kişiliğini bir tarafa atmayı daha uygun görüyor...

Aslında ben bu tip eleştirilerde yapıcılık görüyorum. Tabi ki üslubu bozmadan...

Konu sahibine gelince... Bu konuda o konulardan bir tanesi...

Evden (blöf yada değil) çıkıp gitmek yerine; eşiyle sağlıklı iletişim kurabilseydi; eğer üstesinden gelinmeyen anlaşmazlık sorunları var ise bir uzmandan yardım alsaydı
hem sağlıklı kararlar alırdı hem eşiyle aradaki dengeyi kurardı...

Ama ne yaptı,çekti gitti... Eee sonra?

Şimdi kocasının aramasını bekliyor...

Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu...

Eşine gözdağı vermiş bunun başka bir açıklaması yok...
 
incrediCE .!.:
Ben en sonunda evimi terk ettim, eşimin umrunda bile değil. Şu anda o kadar karışık duygular içindeyim ki.. Ne olacak arkadaşlar ya içinizde sihirli bir değneği olup her şeyi düzeltebilecek birileri var mı ?
Genişletmek için tıkla...

Bende çelişkili olduğunuzu düşünüyorum...

Bence biraz ilişkinizin muhasebesini yapın, çetelenizi tutun...

Öyle ya, durduk yere o evi terketmediniz...

Madem evinizi terkedecek kadar bir çekişme içindeydiniz...

Neden şimdi daha sağlıklı kararlar alıp doğru adımları atmak varken; fantastikçe bir "sihirli değnek" peşindesiniz?!

Siz aranızdaki sorunları çözmedikçe daha çok kapı çarpıp çıkarsınız evden...

O da her defasında "nasıl olsa tutar getiririm" edasıyla pek endişe duymayacaktır sizin için..

Haliyle eşinizin kaybetme korkusu/duygusu olmaması gayet normal...
 

Birşeye boyun eğdiğim ya da eğeceğim yok aslında. Kimsenin aramasını beklemiyorum sadece normal bir insan gibi senelerini beraber geçirip sevgili olup sana ölüp dirilirken evlendiğin adamda senin gitmenin hiç boşluk yaratmamış olmasına içerliyorum. Değnek meselesine çok takılındı sadece umut ettim cidden işimin değneğe kaldığını anlatmak için kullanmıştım, aynı koşullar sürdüğü takdirde kimseyi kabulleneceğim falan yok. Ama düzelse eşim biraz kendini toparlayabilse iyi olurdu tabi.. Uzman konusunu açtım eşime saçmalama dedi, güzel güzel konuştum beni dinlemedi dır dır dedi ben de çıldırmamak için kaçtım yoksa ya bilgisayarı ya da televizyonu kafasına atacaktım, siz hiç sizi dinlemeyen birisine hayati bir mesele anlatmaya uğraştınız mı cidden zor oluyor..
 
Son düzenleme:

değnek meğnek yok arkadaşlar aramıyorum sadece işimin çok zor olduğunu o derece zor olduğunu anlatmaya çalıştım. Siliyoruz değnek yok, aramıyorum, mübalağa yaptım, çelişki kısmı tabi ki doğru komple çelişki içindeyim ben şu an, git gel yaşıyorum ve bunun da hareketim sonrası yapım gereği yaşamam gereken bir dönem olduğunu biliyorum sadece kararlı durmam gerek
 

İşte bu. Geri dönmek-dönmemek, planlar-pişmanlıklar ; insan hiçbirşey düşünemez o anda.

Yorgunluk, konuşamamak, paylaşamamak yetiyor başını alıp gitme isteğine.

Sonraları durulduğunda belki özlüyor belkide ''neden aramıyor, umursamıyor'' v.s sorularına takılıyorsun..

Bende evden gidilmesi taraftarı değilim, gitmesi gereken biri varsa oda erkektir; fakat dediğim gibi hesabın,planın olmadığı , aklın durduğu anlar oluyor.

Böyle birşey yaşatmasın Mevlam ama yaşarsam doğru bildiğim prensiplerimi çiğneyebilirim belkide..
Yaşamak zor zanaat, hele evlilik devreye girince hepten zorlaşıyor.

Ateş düştüğü yeri yakıyor, orada büyüyor.
 

10 Numara 5 Yıldızlık bir yorum olmuş.... Beğen butonlarını cok özledim
 

Ben uğraştım canım ve seni o kadar iyi anlıyorum ki!!! 2 yıl evvel ben de evi terk ettim bitirmek isteği ile blöf filan değildi yani.Ben o kapıdan çıkarken eşim de ben de ağlıyorduk ama ben çok yorulmuştum beni dinlemeyip anlamamsından ve her şeyi bütün problemleri yok sayıp normal görmesinden.Ya evi terk etcektim ya da delirecektim.Benim eşimde seninki gibi her gün aradı hem de defalarca,kimini açtım kimini açmadım.Her gün sordu dönüyorsun dimi diye yalvardı,iknaya çalıştı.2-3 hafta sürdü bu sanırım.Ailemin ve çevremin de dürtmesiyle bir kez konuşmayı kabul ettim bir yerde buluşup.Beni dinlemeyen adam sonuna kadar dinledi ve ben yokken kendi yaptıklarının muhasebesini yaptığını benim haklı olduğumu söyledi.Her şeyi düzelteceğini ona bir şans vermemi istedi.O şansı verdim,eşim çok değişti gerçekten,çok daha alakalı,ilgili ve sevgi dolu şimdi.İyiki dönmüşüm diyorum şimdi,Allahım herkese huzur versin,umarım sen de senin için en hayırlı olan yolu seçersin,Hakkında hayırlısı olsun,Allah Yar ve yardımcın olsun canım...
 
incrediCE .!.:
Ben en sonunda evimi terk ettim, eşimin umrunda bile değil. Şu anda o kadar karışık duygular içindeyim ki.. Ne olacak arkadaşlar ya içinizde sihirli bir değneği olup her şeyi düzeltebilecek birileri var mı ?
Genişletmek için tıkla...

öncelikle şunu sölüm insan canına tak edince bardak taşınca artık öfkesne yeniliyo ve aklı başından gidiyo sonunun nerey varıcağıbnı düşünemicek kadar canı acıyo ve sadece gitmek istiyo o an hiçbişeyi akıllıca düşünemezsin öle gururun hayellerin yıkılmıştırki anlayamazsın hepimiz kadınız neden böle sert eleştiriler hangi kadın vardır mutlu yuvasını terk edip baba evine dönen allah aşkına herkesin hakkı mutluluk onunda hakkı artık huzura kavuşmak çek çek nereye kadar eşyle oturup konuşamıyo konuşsa bile eşi anlamıyo napsın bu kadın neyi konuşsun daha eşiyle baazen bazı insanlara en büyük ceza değil midir bırakıp gitmek kaybedince anlaşılmaz mı değerler evet bu her insan için geçerli olmayabilir ama insan olan adam olan bi erkek karısınında yuvasınında varsa çocuğununda peşine düşmeli boşanmak öle hemen verilebilicek bi karar değil hiç kimse istemez eşi çabalasa azda olsa bişiler yapsa bi umut verse bu kadın yuvasını yıkmaz tüm olanları sineye çeker bu kadarmı zor bunu yapmak yanlış düşünüyosunuz bence
 

Canım ya ne güzel ama senin baştan beri umudun varmış, yani eşin sana yalvarmış bile, düzeleceği belliymiş ya da çaba göstereceği, benim eşim gelin akşama, nerdesin gelmiyor musun falan diyor arayınca bir pişmanlık durumu yok yani, ama umarım bir umut ışığı olur bizim için de..
 

bazı kadınlar böle şanslı eşleri arar peşlerine düşer bazıları ise hiç uımursamaz birkez olsun aramaz bile tıpkı benimki gibi bende evi terk ettim oda neler neler yaşadım onlara rağmen bırakıp gelmedim ama en sonunda tak etti canıma bırakıp geldim eşim olcak o adamasa 11 ay oldu hala arayıp neydi derdin demedi 10 günlük bebeğimle birlikte babamın evine geldim oğlum şimdi 11 aylık ve hala babası ne arıyo ne soruyo boşanıyoruz şimdi mahkememiz devam ediyo hakkına hayırlısını versin cnm ne dim allah büyük
 

Çok teşekkür ederim canım ya, aslında söze dökemediğim kadar zor bir durumdayım, tam anlatamıyorum bir de yaşananlar tam anlatılamıyor.. neyse..
 

kıyamam canım ya benim de 1,5 yaşında bir kızım var, eşim onu da hiç aramadı en son konuşmamızda kızını git gör lütfen unutmasın seni seni sevsin isterim ben dedim ama gene de aramadı, sormadı, sözde çok seviyordu bayılıyordu kızına
 

önemli olan yokluğunda sevmek ve kaynetmemek için uğraşmak yanındayken herkes sever önemli olan kötü gündür cnm benim eşim sabaha kadar uyumadı sevincinden yüzünü açıp açıp bakıyodu oğlanın ama şimdi üzülseydi sevseydi peşine düşerdi en azından benim değilsede onun ben belki el kızıyım beni sevmemiş olabilirdi bunu anlarım ama insan kendi kenını canını aramazmı görmek istemezmi cnm herkes kendini düşünüyo bu devirde çoğu insan çocuğuda yuvayıda umursamıyo çocuk ayak bağı deniliyo giden kadında gitsin yenisi gelir deniliyo ve bölecede ne çocuğun neden kadının peşine düşmüyo çoğu erkek ve erkek aileleri bölecede bi yuva yıkılıyo işte bi yavru ortada kalıyo allah kimsenin yavrusunu arada komasın kimseninde yuvasını yıkmasın çok zor
 

Bırakın kızını o düşünsün.Bu tür telkinlerde bulunmanız, ondan hala bir umudunuz olduğunu gösterir, buda onun sağlıklı düşünüp doğru hareket etmesini engeller.

Neden hala konuşuyorsunuz? Neden aramalarına cvp.veriyorsunuz ya da neden siz arıyorsunuz ? Bari bundan sonra sağlıklı adınlar atın ki , sonucu ne olursa olsun sizin lehinize olsun.
 
şimdi bir hanımefendi çıkıyor bir konu açıyor. doğru düzgün detay vermeden (ev neden terk edildi, sorunlar ne düzeydi, çaba gösterildi mi vs vs) birilerinden yardım bekliyor..

birileri çıkıp iyi niyetli bir şekilde yorum yapmaya çalışıyor. onlar da biliyor yorumlarının afaki olduğunu ama konu sahibi kendini ifade etsin diye zemin hazılıyorlar. sonra o arkadaşlarımız konu sahibi tarafından anlayışsız kimseler olarak algılanıp, ayar verilmeye çalışılıyor.

bu da yetmiyor, birileri çıkıp konu sahibinin yancısı oluyor, onu savunuyor diğerlerine karşı bilmem ne..

yahu siz sanki bizim babamızın katilisiniz. size yapılan yorum olumlu da olumsuz da olsa, yapıcıdır. yani sizefarklı bir bakış açısı sunmak içindir. ne bu yorum yapanları yaptığına pişman etme durumu?

umutefe de çirkin betty de gayet olgun ve ufuk katacak yorumlar yapan kadınlar.. direk tüm eleştirelerini çürütmeye kasmak yerine, beslenmeye çalışın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Şehri terk ettim ama kaçamadım
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
2K
ichheissecici
I
Şiddet böyle mi başlar
6 7 8
Yorumlar
154
Görüntüleme
3K
Gelbegokyuzum
Y
6 yıl sonra anca anlayabildim
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
2K
Paloma_
  • Kilitli
Eşimle tartışmamız
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
3K
accessdenied
narsist ne zaman peşimi bırakır?
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
789
Spagettisever
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…