- 23 Haziran 2018
- 77
- 11
- 3
- 28
- Konu Sahibi Hayalperestpiyonnn
- #1
Kendimi bildim bileli kavga vardı bu evde. Babannemle dedem öldü hala annem huysuz, uyumsuz bir insan. Kendimi bildim bileli sorunluydum. Hiçbir zaman işler tam anlamıyla yolunda gitmedi. Birkaç yıldır susmayı öğrendim. Bu yaşadıklarımı da içime atmayı öğretti. Karşılarında asla ağlamayan, asla gururu incinmeyen ve herşeyin üstesinden gelebilecek biri oldum. Gerçek bundan çok daha farklı. Paragöz bir babam var. Paraya ihtiyacım olduğunda bile para vermemek için kavga çıkartan ve onu sürekli destekleyen ve beni kıskanan annem. Gençtir, gezecek düsüncesine hakim olmayan bir ailede büyüdüm. Cebimde en fazla 10 liram olurdu. Gidiş geliş param ve içersem bir bardak çay param. Babam arkadaşlarımı evden kovardı. Onlarla bir daha konuşamazdım utandığımdan. Onlar da gerçekten onları istemediğimi düsünürdü. Gel zaman git zaman arkadaşlık kuramamaya başladım. Bu da beni karşı cinse yakınlaştırdı. Hatalar yaptım. Birçok kez. Kendimi de geleceğimi de mahvettim. Şimdi üniversite öğrencisiyim. Ama aşağılamalar, sen şusun busunlar bitmedi. Içimi döküyorum... çünkü anlatacak kimsem yok. Bir senedir karşı cinsten de tamamen uzaklaştım. Iletişim kurarsam belki ailemle, çevremdekilerle zaman zaman... Bana yol gösterin. Lütfen. Psikoloğa gittim bir donem ama artık param çıkışmıyor. Devletin verdiği kredi de bir yere kadar... ne yapayim ben ?