• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlendiğime pişmanım??

Öncelikle kesinlikle şu aşamada çocuk düşünmeyin, eşinizin ve çevrenin gazına gelmeyin. İkinci olarak tavsiye edebileceğim şey dünyanın en klişe cümlesi "Zamanla düzelebilir" İlk evlendiğimizde eşim aşırı tutucuydu her ama her konuda. Çalışmaktan giyim kuşama kadar. Şimdi 3 yıllık evliyiz ve zamanla kafa yapısı çok değişti, şu an çalışmam için beni teşvik ediyor. Bunun gibi bir çok güzel örnek verebilirim. Erkekler evliliğin ilk zamanlarında biraz geri zekalı oluyorlar, kendileri ya da çevrenin gazıyla salak salak kararlar alıp bunu erkeklik adı altında bastırmaya çalışıyorlar, sonradan görüyorlar ne kadar aptalca bir şey yaptıklarını. Eşiniz de öyle olabilir 1 sene daha çok yeni. Zamanla olgunlaşır inşallah. Ama olgunlaşmama ihtimaline karşın şu aşamada çocuk düşünmeyin.
 
Valla kocam 50 yasinda , hergun cikariz el ele tutusuruz , aksam disarda yemege gideriz , gunduz deniz kenarında yuruyuse gideriz , arada bara klube gideriz vs vs
Bunun yasla ne ilgisi var be cocugum , seninki tam bir odun , cok genc yasta evlenmişsin, tanimadan evlenmissin , cocuk falan yapma bekle kesinlikle daha yasin cok kucuk
 
Çok bunaldim boşanmayı düşündüm ama çözüm değil ki yine mutsuz olucam
Boşanın demiyorum ama siz boşanmayı isteyip mutsuz olacağınızı düşünüp boşanmıyorsanız büyük hata yapıyorsunuz. Bu adamla bir ömür boyu mutsuz olmaktansa, bir süre mutsuz kalıp sonra hayata devam etmeniz daha mantıklı. Böyle bir durumda kesinlikle çocuk düşünmemelisiniz
 
Boşanmayı çözüm olarak görmemenize şaşırdım açıkçası. Eşimle evlendiğine pişman olduğum an o evlilik biter benim için. Ben çocuğum varken söylüyorum bunu siz daha 23 yaşında 1 senelik evlisiniz. Hayat mutsuz bir evlilik geçirmek için çok kısa, kendinize bu kötülüğü yapmayın.

Açıkçası evlendikten sonra değişti cümlesine hiçbir zaman inanmadım. Siz gezip tozmadım demişsiniz. Eşinizin sözüne güvenip evlenmişsiniz o da yalan söylüyor çıkmış.

Çocuk fikrini bence de erteleyin. Çok iyi bir evliliğiniz bile olsa bir sene çocuk düşünmek için çok az bir süre daha yaşınız da küçük. Sizin durumunuzda bence ertelemeyin hatta iptal edin. Eşiniz düzelmez, ya olduğu gibi kabul edeceksiniz ya ayrılacaksınız.

Ayrıca şu eşim izin vermiyor, yollamıyor, göndermiyor cümlelerinden gerçekten nefret ediyorum. Kendinize nasıl yakıştırabiliyorsunuz bunu, yapmayın siz kendi başınıza bir bireysiniz, kocanız sahibiniz değil.

Boşanmak istemiyorsanız çift terapisi öneririm size ama şunu da unutmayın tek tarafın çabasıyla olmaz hiçbir şey
 
Siz değişirseniz karşınızda ki değişir. Eşinizin size yaptıklarına benzer şeyleri siz de ona yapın. Size neler hissettirdiğini anlasın. Atıyorum yalnız başına dışarı çıkmasına izin vermeyin. Çocuk ise bence erteleyin yukarıdaki arkadaşın dediği gibi neden istemediğinizi net bir şekilde söyleyin.
 
Çalışmamı istemiyor demişsiniz, izin mercii mi eşiniz. Birlikte oturulur konuşulur, artıları eksileri tartılır, istememe sebepleri masaya yatırılır mantıklı ortak bir karar alınır. Sanki sizinle evlenmemiş de tapunuzu ,tüm kullanım hakkınızı almış gibi, tek başına çıkmama izin vermiyor ne demek . Neden kendi hayatınızla ilgili hiç söz hakkınız yok. Madem adam evlenince değişti (çok iyi oyuncu ve yalancı demek ki evlenmeden önce farkettirmemiş ilginç, dikkat edin ayakta uyutur sizi ) ,o zaman çevre yapın kendinize adam sizi gezdirsin diye beklemeyin. Bir de böyle bir evlilikte ilk yıldan biriniz çocuk isteme , diğeriniz ondan daha çok isteme motivasyonunu nasıl buluyorsunuz ya.
 
Evlenmeden önce evlenince değişmenden korkuyorum diye konuştuysanız bence o zaman da bir şeyler görmüşsünüzdür.
Çocuk istiyoruz demişsiniz hayatınızın hatası olur. Zaten sizin de kuşkularınız var gerçekleri net görün.
Boşanmak niye çözüm olmasın? Yaş 23. Hayatınızı heba etmek mi istiyorsunuz? Aile desteğiniz veya bir mesleğiniz varsa dimdik ayakta kalacak bir yaş bu. Umarım bir an evvel o kuşkuları, endişeleri sağlam kararlara çevirirsiniz.
 
"22 yaşında neden evlendiniz"ci biri olarak, ekonomik refahı olmayanların evlenemediği bir dönemde, en başta ekonomik özgürlüğünüzü kazanmadan evlenmiş olmanıza hayretler ettim.
Hadi bunu geçtik, evlendiğiniz adam kalas ise, sizi yıllarca evlendiğinize bin pişman eder.
Kimse evlilikten sonra değişmez ayrıca. Sevgililik ve nişanlılık döneminde erken işaretleri görememiş olabilir misiniz? Kanepenin üstüne kürdan çöpü bırakması kabul edilemez çünkü. Benim için boşanma sebebi olur.
Ayrıca boşanmak neden çözüm olmasın, evlilikte öyle bir adamla huzur bulabileceğinizi düşünüyorsanız uzun bir zaman beklemeniz gerekir. Ve takdir edersiniz ki, dışardan yardım almadan ve her ikinizin de çabası olmaksızın bu evliliğe katlanabilmek mümkün değil.
Çocuk düşünmeyin o adamdan, bu evliliğe de güvenmediğinizi ve çocuktan önce düzeltilmesi gereken meseleleri konuşun. Bir değişiklik göremezseniz gerçekten boşanın. Yoksa yıllarca sahibinizmiş gibi alacağınız her nefes için ondan izin istemeye devam edersiniz.
 
23 yaşında bir insan henuz maddi özgürlüğünü kazanamamisken neden evlenir?
Sorunun çözümü için sorgulanması gereken ilk şey bu bence
Böyle söylediğimizde kızıyorlar ama kendileri de biliyor maddi özgürlüğün ne kadar önemli olduğunu. Bu özgürlüğe sahip olamayan kadınlar gerektiği zaman rest çekip gidemiyorlar
 
Son düzenleyen: Moderatör:
1 yıllık evliyim, 23 yaşındayim. Esimle baştan herşeyi konuştum ilerde sorun yaşamayalım diye konuşarak anlaşarak severek evlendik. Evlendikten sonra çok değişti bana ev işlerinde hiç yardımcı olmuyor ki ben sadece ondan arkasını toplamasını istiyorum kürdanını bile kanepenin başına koyuyor ben almasam orada günlerce kaliyor. Nişanlıyken el ele çarşıda gezerdik şimdi elimi tutmuyor "ben el ele tutuşup gezecek adam değilim" diyor nişanlıyken gezerdik diyorum "o zaman öyle şimdi böyle" diyor. Evlenmeden önce değişmenden korkuyorum dedim "şimdi ne yapiyosam sonra da yaparım değişmem" dedi ama tam tersi oldu. Bi yere çıkıp gezelim diyorum "ne işimiz var" diyor, kendi ailesine haftada 5 gün bile gittigimiz oluyor ama benim ailem (şehir dısında) bir kere arayip nasılsınız diye sormadı. Çocuk istiyoruz hatta o benden fazla istiyor ama ben yapmaya korkuyorum çünkü o zaman daha çok yorulucam ve bana yine yardimci olmucak. Ayrica bazen ümidimi kaybedip bu evliliğin sonunu göremiyorum o yüzden de bi çocuğu heba etmek istemiyorum.
Çalisiyim diyorum izin vermiyor, canim sıkıldığında çarşıya gidiyim iki mağaza gezip geliyim diyorum tek başıma bir yere göndermiyor.
Sevgililerimle gezip tozmadım kocamla yaparım herşeyi diye benimde gezip tozmaya hakkım var heveslerim var içimde kalan şeylere var daha 23 yaşındayım ama 50 yasinda gibi sürekli evde otur ev işi yap bir yere cikma. Karsıma alip konustum kac kere anlamiyor hep üste cikiyor ne yapsam anlatamiyorum. Çok bunaldim boşanmayı düşündüm ama çözüm değil ki yine mutsuz olucam, düzelir diye bekliyorum sabrediyorum dua ediyorum. Ne yapacami bilmiyorum yardim edin???
Böyle tipleri çok arıyor musunuz gerçekten.
 
Back
X