Evlendiğimiz günden beri hiçbir şey mi yolunda gitmez?

Esim bekarken ev almis yurt disina gidip evlenirken bizde kurus destek görmedik herseyimizi kendimiz yaptik benim birikimim vardi bekarken esimin vardi biraz ev esyasi aldik düğünü de cok önemsemedik koyde kapi onunde yaptık şuan bir senelik bile evli degilim 3 aylik hamileyim arabamiz yok eşimin maasi ortalamanin üstünde bence hersey nasip işi bence benim cevremde hep tek maasla gecinip bir anda Allah yürü ya kulum dedigi insanlar var lutfen kendinizi üzmeyin dua etmek lazim kimse rizkindan fazlasini yiyemezmis
 
Biraz akisina birakin hayati o zaman. Siz de sektör degistirmek istemez misiniz?
Suan yapmaya calistigim o sanirim calismadigim icin de biraz depresifim yine calismak istiyorum ama sektor degistirmeye kalksam 35 yasinda beni kim alir alan da cok az maas vererek somurme derdinde. Akisia biraktim aslinda da akis nereye gder bilmiyorum hayirlisi.
 
Bence konu sahibi bunu dile getirmek istememiş. Katılıyorum insanlar maddi olgunluğa eriştiklerinde evlenmeliler ama malum TR ekonomisinde artık aile desteği yok ise evlenmek çok zor. Kiralar fahiş, şuan sanırım çoğu yer taksit yapmıyor, krediler uçmuş durumda. Eğer bir araban yok ise iyi bir şey alman neredeyse imkansız. Mevcut ekonomik koşullarda çok zorlamak gerekiyor evlenmek için. Eşim aile desteği ile ben ise kendi birikimim ile evlendim. Ortalama yerlerden ortalama eşyalar aldık. Ama yine de maddi olarak yıpratıcıydı.
7 senedir ailemden 1 kuruş istemedim. Durumları olsa elbette yardım ederlerdi. Ama bazen insan arkasında o güvenceyi istiyor. Nefret ettiğim, mobbinge maruz kaldığım, psikolojimi bozan şirkette 2 sene çalıştım. Biraz konfor alanım olsa bırakır daha iyi bir yer için çabalardım. Bu ailemizi söğüşlemek, faydalanmak değil. Bazen insan arkasında bu destek olsun istiyor. Ben konu sahibinden kendi deneyimime benzer bir his aldım. Bunun sorumlusu da mevcut ekonomik koşulların mimarları..
Hayata bir kez geliyoruz. Tüm ömrü bir ev bir araba İçin yaşamak çok yıpratıcı
 
Hakli olabilirsiniz aslinda her zaman karamsar degilim o kadar sacma sapan seyler yasadik ki inanin baskasi olsa kafayi yerdi. Yine de cok sukur evet hayatimda yolunda giden bir cok sey de var. Ailelerden yardim gorememek bu zamana kadar hic dert olmamisti. Ama soyle soylim bir arkadasimin esinin ailesi hem kendi sehirlerinde ev yaptilar ama onlar baska sehire gittiler diye o evin kirasi arti kendi dukkanlarinin kirasini aliyorlar. Bu yetmedi yasadigimiz sehirde de ev almalari icin destek oldular her sene findikti bir suru para geliyor. Bu benim cok garibime gitti. Gorumcemin esine ailesi 2 ev yapti bu insanlar egitimli insanlar degil cogu zar zor is bulmus oyle gecinen insanlar kadinlar calismiyor bile. Bize faizden uzak olmamizi ev icin krediye girilmemesi gerejtigini tembihleyip duruyorlar ailelerinin sayesinde ev alan insanlar bunlar.. bize kredi cekmemiz gerektigini soyluyorlar. Yani benim canim nasil sikilmasin. Her seyleri normal gibi bizim zar zor yapmaya calistigimiz seyleri elestriyorlar. Haliyle benim canim cok sikiliyor. Belki kiskanclik belki sinjr bilmiyorum cok normal karsilayamiyorum bu durumlari.
 
O kadar guzel ifade ettiniz ki cok tesekkur ederim. Insanın halinden yine aynı durumu yaşayan anlıyor. Size de kolaylıklar diliyorum ve cok iyi anlıyorum
 
Başkalarının malını mülkünü neyle nasıl yaptığı sizi ilgilendirmez ki ama. Eğitim durumlarını bile aşağılamışsınız insanların. Size ne? Çok çirkin bir bakış açısı bu.

Siz nasıl başkaları hakkında bu şekilde konuşamazsanız başkaları da sizin ne yapıp ne yapmayacağınızı size söyleyemez. Onlar bunları söylerken siz oturup dinliyor musunuz? Bana söylense hayırdır kardeş, benim günahımı sana mı yazacaklar sana ne oluyor der geçerim.
 
Ben sizi az çok anladım sanırım. Mesela benim akrabalarımın çoğu memlekette. O yüzden sebze meyve ya bedava ya ucuz oluyor. Çoğu kira vermiyor. Çoğu, aile destegiyle ayakta.

Ama biz kendimizi bildik bileli gurbetteyiz. Onlara göre gurbette hayatla memlekette hayat aynı. Bana olmasa da aileme bu konuda can sıkıcı şeyler diyebiliyorlar, " tasarruflu olun" gibi. Ama bu en kibar söylenişi düşünün.

Hatta bahsettiğim akrabalardan kimisi çocuğunu bedava evde oturtuyor ( başka çocukları kirada) veya torununu bedava evde oturtuyor ama o torunu dışında 10 torunu daha var.

Böyle durumlarda insan kendini enayi gibi hissediyor veya ne bileyim kötü hissediyor. Ama ben bu konuyu kafama takmıyorum, sadece bazen aklıma geliyor, biraz üzülüyorum, o kadar. Çünkü ben başkasına muhtacligi ve beleşçiliği hiç sevmem. Ve eminim ben de diğerleri gibi bedava evde otursam eminim o evine veren kişiler, benim her şeyime koca burunlarını sokar.
 
Evlenirken esimin birikimi ancak araba almaya yetti bizde. Bu da yetmezmis gibi biz arabamizi caldirdik eve giren hirsiza.. bunlari da atlattik cok sukur ama o kadar cok geriye goturen sey oldu ki yani insan kendisinin anormal oldugunu dusunmeye basliyor biz de destek gormedik evlenirken. Dugun haric sagolsunlar onu yaptilar. Esyalar falan iki aile ortak biraz da esim ben tamamladik.
 
Asagilamak icin yazmadim bu insanlarin bir de bizi yargiladigini anlatmaya calistim. Ve bazen evet vasifsiz tembel insalarin daha cok seyi oldugunu gordum hatta keske bizde vasifsiz olsaymisiz dedigim bile oldu. Onlara imrendim yani. Siz niye bu kadar sinirlendiniz anlamadim acikcasi
 
İnsanları inceledikçe de vermiyor işte Yaratan... İnsanlar bir kendi tezgahlarina bakmaya başlasalar iyilik yayılacak dünyaya. Ama bu kadar mı zor anlamadım.
 
İnsanları inceledikçe de vermiyor işte Yaratan... İnsanlar bir kendi tezgahlarina bakmaya başlasalar iyilik yayılacak dünyaya. Ama bu kadar mı zor anlamadım.
Yani su soylediginiz o kadar sacma ki ben ne kadar fesat cirkef kalbi kotu insan gorduysem hepsi ihya durumda. Biz ezilenleriz aslinda
 

Ne kadar dogru... Bunu ülke girişine asabiliyor muyuz? Keşke herkes bu zihniyette olabilse. Ama yok hep beklenti...
 
Yani su soylediginiz o kadar sacma ki ben ne kadar fesat cirkef kalbi kotu insan gorduysem hepsi ihya durumda. Biz ezilenleriz aslinda
Fesatlik başka. Kendine odaklanmak başka.

Başkasına bakarak yaşanmıyor ki hayat. O verdi dediğiniz belki teması yok. Vermiş ama mutlu değil belki? Bilemeyiz ki insanların her dakikalarına şahit değiliz. Benim de bir şeyim yok bunu derken bu arada ben rahatta değilim. 32 yaşındayım evim de arabam da yok... Ama ben bir yerlerde hata yaptım deyip kendimi geliştirmeye bakmam lazım. Ki öyle de benim hatam.
 
Vallahi dugunde de destek görmedik ama evet olumsuz bir cok olay yasamissiniz insanlar çeşitli sekilde sınava tabi tutuluyor hayatinda kimi saglik kimi evlat kimi maddiyat rabbim daha büyük sinavlar verdirtmesin
 
Evlenirken birikim demişsiniz biz bir ton borçla evlendik
Düğünümüz olmadı bir nikah
Takı deseniz 2 bilezik
Onlar da borca gitti
Bebeğim doğdu altınlar geldi onları da hırsız çaldı
Evliligimde yıllar sonra ilk arabamızı aldık
Tatile de gideriz dışarıda da yeriz
Allah aratmadan iki evlat verdi
Beni seven anlayan bir eş verdi ve en önemlisi sağlığımız yerinde

Diyecegim o ki başkalarının hayatlarını inceleyip egitimsiz annesi babası şunu bunu almışlar diyene kadar nasip ve şükür nedir bunu araştırın bence.
 
Niye sinirleneyim yahu, hiç sinirlenmedim. Sizi kendinize döndürmeye çalışıyorum sadece. Elde edemediklerinizin sebebi eğitimsiz, ailesinden destek gören insanlar ya da aileleriniz değil. Sizsiniz. Bunu kabullenmekle başlarsanız sorun kalmaz.
 
Bir de şey verilen şeyler sadece mal mülk müdür? Sağlığınız yerinde mi? İnşallah yerindedir. İnanın en büyük rızk o. Bir yerin ağrıyorsa geri kalan her şey önemini yitiriyor çünkü. Ya da evlat bir rizk. Güzellik bir rizk... Her neyse o şey. Size verilenlere bir dönüp bakın elbet verilen bir şeyler vardır. Medusan
Geçen bir kuzenimle konustum. 500bin lira verip taşıyıcı annelik düşünüyor. Düşünsene evimi satacağım diyor... Yani ezik bir yaşam hedefleyelim demiyorum ama olmadığında da yaşama tutunmayi bilelim Medusan
 
Düğünümü kendim yaptim 9 yıl önce yani birikimi olmayan işi şöyle böyle olan biri ile evlenmiştim her şeyi kendim yaptım,Ailelerden yardım görmek bir yana birlik olup ailemize ev aldık iyi ki aldık yoksa kiralarını ödemek zorunda kalacaktık,evlendikten sonra ilk 2 yıl aile borcu ödedim sonra bir araç aldım kredi ile onu ödedim sonra onu sattim peşinat yapıp kredi ile ev aldım tabi pandemiden önce oldu bunlar ev fiyatlarının o zamanlar çok yüksek olmadığı bir şehirden,sehirin en dışından almıştım 2 çocukla arabasız perişan oldum sonra birc harç geçen nisan araba almıştım agustosda da eşimden ayrıldım bi araba ile rahat edemeden araba gitti tabi kalan borclari hala ödüyorum,araba yok borçları var yani kredilerini ben çektiğim için 15 yıldır memurum bir türlü araç almak nasip olmadı evi alabildim çok şükür hala ödüyorum ama 2 çocukla bekar anne olarak çok zorlanıyorum dün 3 saat yol çektim ne bir kurs ne bir yere götüremiyorum çocukları,bende içimi dökmüş oldum huzurunuz varsa her şey bir şekilde hallolur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…