Ne kadar dogru... Bunu ülke girişine asabiliyor muyuz? Keşke herkes bu zihniyette olabilse. Ama yok hep beklenti...
Beklentiden öte mecburlar gibi bakiliyor.
Belki de ben baska ülkede yetistigim icin bana anormal geliyor.
Ekonomi bu kadar kötü olmadan once de bu sekildeydi bu durum.
Evladimin, klişe bir tabirle eli ekmek tutana kadar yaninda olurum, okutmak gorevim mesela, ama bi cocuk dogurdum diye de bu demek değil ki evini alayim düğün yapayım, esyasini dizeyim...
Büyüdüğüm ulkede bu böyle değil, evlenmek isteyen kendi evlenir, evini kurar.
Yabancilarda böyle iken, biz milletçe bunu beceremiyoruz, hep anamiza babamiza derdiz.
Her şeyimizi yapsinlar isteriz, cocuklarimiza baksinlar isteriz, isteriz de isteriz
Ben kendim de evlenirken o zamanlar ki durumumuz yoktu, evlendik sonra da bütçemize gore arkadaslarimizla bir eglence yaptik, yemek yedik.
Evimizde esyamiz da yoktu, zamanla aldik.
E simdi bakarsak cay kasigi eksikse evlenilmiyor.
Evlilik olayı tamamen ticarete dönmüş
İstenilen altinlar, dayatilan gelenekler.
Mutsuz bir evlilige baslaniyor.